ഇത്ത 14 [Sainu] 870

ഇത്ത എന്നെ ചാരി നിന്നുകൊണ്ടിരുന്നു.

അത് കണ്ട് ഞാൻ ഇത്തയോട് അല്ല ഇങ്ങിനെ നിൽക്കാനാണോ എന്നെ വിളിച്ചോണ്ട് വന്നേ.

എനിക്കെന്തോ ഒരു പേടിയെടാ.

ഹ്മ്മ് എന്നാലേ ഇനി അതൊന്നും വേണ്ടേ.

വാ എന്ന് പറഞ്ഞോണ്ട് ഞാൻ ഇത്തയുടെ കയ്യും പിടിച്ചു അകത്തോട്ടു കയറി.

അത് കണ്ട് വന്ന സുലൈഖ അമ്മായി ഞങ്ങളെ തന്നേ കുറെ നേരം നോക്കി നിന്നു.

ഇത്തയിൽ നിന്നും കണ്ണെടുക്കാതെ അവർ നോക്കി കൊണ്ടേ ഇരുന്നു.

ഞാൻ ഇത്തയുടെ ഇടുപ്പിലൂടെ കൈ ചുറ്റികൊണ്ട് ഇത്തയെ എന്നോട് ചേർത്ത് നിറുത്തി.

അല്ല ഇതാര് സൈനുവോ നിനക്കപ്പോ ഇങ്ങോട്ടേക്കുള്ള വഴിയൊക്കെ അറിയാം അല്ലെ.

അത്ര പെട്ടെന്ന് മറക്കാൻ പറ്റുന്ന വഴികളാണോ അമ്മായി. ഇത്.

കുട്ടിക്കാലത് കുറെ ഓടികളിച്ച വഴികളല്ലേ എന്ന് പറഞ്ഞോണ്ട് ഞാൻ ഇത്തയെ ഒന്നുടെ എന്നോട് ചേർത്ത് പിടിച്ചു നിന്നു.

നീ എന്താടാ ഇവളെ കെട്ടിയോ.

അതോ.

അതേ അമ്മായി ഞാൻ കെട്ടാൻ പോകുന്ന പെണ്ണാ. എന്നും പറഞ്ഞോണ്ട് ഞാൻ ഇത്തയെ എന്നോട് ചേർത്ത് പിടിച്ചു. നിന്നു.

വെറുതെ അല്ല ഇവളെ ഇപ്പൊ ഇങ്ങോട്ടേക്കു കാണാത്തെ.

ഹ്മ്മ് ഇനി ഞങ്ങൾ അവിടെ ജീവിക്കും അല്ലെ സലീന എന്ന് പറഞ്ഞോണ്ട് ഞാൻ ഇത്തയെ നോക്കി.

മറുപടി ഒരു ചിരി മാത്രമായിരുന്നു,

അതിലെല്ലാം അടങ്ങിയിട്ടുണ്ടായിരുന്നു.

സലീന മോളെവിടെ. എന്തോ ഞാനുണ്ടായത് കൊണ്ടാണോ എന്തോ അമ്മായി ഒന്നും ഇത്തയോട് തെറ്റായി പറഞ്ഞില്ല.

മോള് തറവാട്ടിൽ ഉണ്ട് എന്ന് ഞാനാ പറഞ്ഞത്.

എന്നാ ഞങ്ങൾ ഇറങ്ങട്ടെ അമ്മായി എന്നും പറഞ്ഞോണ്ട് ഞാനും ഇത്തയും കൈപിടിച്ച് കൊണ്ട് അവിടെ നിന്നും ഇറങ്ങി.

കുറച്ചു ദൂരം നടന്നതും ഇത്ത എന്റെ നെറ്റിയിൽ ഒരു ചുംബനം നൽകികൊണ്ട് സൈനു എന്ന് വിളിച്ചു.

ഞാൻ ബാക്കിലോട്ട് തിരിഞ്ഞപ്പോൾ അമ്മായി ഞങ്ങളെ നോക്കി നില്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.

എന്തെ അവൾ നോക്കുന്നുണ്ടോ സൈനു.

ഹ്മ്മ്

അവൾ കാണാൻ വേണ്ടി തന്നെയാ ഞാനിതു ചെയ്തത്.

ഇനി വാ പോകാം

ഇനി നമുക്കു നമ്മുടെ കാര്യങ്ങൾ മാത്രം.

അപ്പൊ വാശിയെല്ലാം തീർന്നോ.

അത് നീ അവളുടെ മുമ്പിൽ വെച്ചെന്നെ ചേർത്ത് പിടിച്ചില്ലേ അപ്പൊയെ തീർന്നു.