ജിത്തുവിന്‍റെ അമ്മ പ്രമീള 2 [ഒറ്റകൊമ്പൻ] 472

“ശരി അമ്മേ..” ജിത്തു, പാതിമയക്കത്തിൽ എന്ന പോലെ പറഞ്ഞു.

നടക്കുന്നതിനിടെ, അൽപ സമയം മുൻപ് ബസ്സിനകത്ത് നടന്ന സംഭവം പ്രമീളയുടെ മനസ്സിലേയ്ക്ക് തികട്ടിവന്നു..
“ഹോ.. എന്നാലും എന്തൊരു അക്രമമാ ബസ്സിൽ വെച്ച് ആ മനുഷൃൻ കാട്ടിയത്!” ഒരു ദീർഘ നിശ്വാസത്തോടെ അവൾ ഓർത്തു.
“ബസ്സിലെ തിരക്കിനിടയിൽ ജിത്തു ഒന്നും കണ്ടുകാണില്ല!.. ഇത്ര നേരമായിട്ടും അതിനെപ്പറ്റി അവൻ ഒന്നും ചോദിച്ചുമില്ല.. പാവം ഒന്നും മനസ്സിലായിട്ടുണ്ടാകില്ല.. അല്ലെങ്കിൽ തന്നെ ഉപദ്രവിക്കുന്നതു കണ്ട് തന്റ്റെ മോൻ വെറുതെയിരിക്കില്ലായിരുന്നു..” പ്രമീള, മനസ്സിൽ ഉറപ്പിച്ചു. അതുകൂടാതെ
“ദൈവമേ ഈ വൃത്തികെട്ടവന്റ്റെ കൈയ്യിൽ നിന്ന് എന്നെ രക്ഷിക്കണമേ എന്നും, ദൈവമേ ഇയാൾ കാട്ടികൂട്ടുന്നത് ജിത്തൂട്ടൻ അറിയരുതേ” എന്നുമായിരുന്നു ബസ്സിൽ നിന്ന് അവൾ പ്രാർത്ഥിച്ചതും. നടക്കുന്നതിനിടെ അപ്പോഴും പ്രമീളയ്ക്ക് പൂർപ്പിളർപ്പിൽ വഴുവഴുപ്പ് അനുഭവപ്പെട്ടുകൊണ്ടിരുന്നു.
“കീ… കീ……”
പുറകിൽ നിന്നും ഹോണടിച്ച് വന്ന ഒരു മാരുതി800 കാർ അവർക്കരികിൽ നിന്നു. “ഹായ്, ധവാൻ അങ്കിൾ.. അമ്മേ കേറിക്കോ..” എന്ന് പറഞ്ഞ് ജിത്തു വേഗം കൈനീട്ടി ബാക്ക് ഡോർ തുറന്നുകൊണ്ട്, അമ്മയുടെ കൈയിൽനിന്നും കുട പിടിച്ചുവാങ്ങി. അപ്പോഴേയ്ക്കും കാറിലിരുന്ന ആൾ കൈനീട്ടി ഫ്രണ്ട് ഡോറും തുറന്നുകൊടുത്തു. അമ്മയുടെ മുതുകിൽ പതിയെ മുന്നോട്ടു തളളിയ ജിത്തു, കുട ചുരുക്കി ബാക്ക് സീറ്റിലേയ്ക്ക് കയറി. പ്രമീള ഒന്ന് സങ്കോചിച്ച് നിന്നെങ്കിലും മഴ നനയാതിരിക്കാനായ് നൊടിയിടയിൽ അവൾ ഫ്രണ്ട് സീറ്റിലേയ്ക്ക് കയറി. കാർ മുന്നോട്ടു നീങ്ങി…

” മാ(അമ്മ) + ധവാൻ = മാധവൻ . ഇപ്പോഴാണ് ഇയാളുടെ പേര് അന്വർദ്ധം ആയത്” ജിത്തു മനസ്സിൽ പറഞ്ഞു. ഇവരെ ഒരുമിച്ച് കാണുമ്പോൾ ജിത്തുവിന് ഭയങ്കര സുഖമാണ് മനസ്സിനും, അണ്ടിക്കും. ജിത്തു, ധവാൻ അങ്കിൾ എന്ന് വിളിക്കുന്ന മാധവൻ അമ്മാതിരി നോട്ടമാണ് അമ്മയെ നോക്കാറുളളത്.. ഇയാളെങ്ങാനും അമ്മയെ ജീവനോടെ പിടിച്ച് കടിച്ച് തിന്നുകളയുമോ എന്ന് പലപ്പോഴും അവന് തോന്നാറുണ്ട്.. തങ്ങൾ താമസിക്കുന്ന അപ്പാർട്ട്മെന്റ്റിലെ സെയിം ഫ്ളോറിലെ അയൽക്കാരനാണ് ധവാൻ അങ്കിൾ.

അമ്മയെ ധവാൻ അങ്കിൾ നല്ല ട്യൂണിങ്ങാണ് കുറച്ചുനാളായിട്ട്. പക്ഷേ അമ്മ അധികം മൈൻഡ് കൊടുക്കാറില്ല. അയാൾക്കെന്നല്ല അമ്മയെ മണപ്പിച്ച് ആര് ചെന്നാലും അകറ്റിനിർത്താറാണ് അമ്മയുടെ പതിവ്. മറ്റ് ആണുങ്ങളോടൊന്നും തന്റ്റെ അമ്മ പൊതുവേ മിണ്ടാറുപോലുമില്ല.