ജിത്തുവിന്‍റെ അമ്മ പ്രമീള 2 [ഒറ്റകൊമ്പൻ] 472

സ്നേഹപൂർവ്വം നിരസിക്കുകയായിരുന്നു. ആരോടും മുഷിഞ്ഞ് സംസാരിക്കാത്ത പ്രകൃതമായിരുന്നു പ്രമീള. അവൾക്ക് ഇതിപ്പോൾ ആകെ പെട്ടുപോയ അവസ്ഥയായ പോലെ തോന്നി. ഇടയ്ക്ക് വല്ലപ്പോഴും സുകുവേട്ടനും ഇയാളും വീട്ടിലിരുന്ന് ‘കമ്പനി’കൂടുമ്പോൾ തന്റ്റെ മേനി, മാധവൻ കണ്ണുകൊണ്ട് കൊത്തിപ്പറിക്കുന്നത് ശ്രദ്ധിച്ചിട്ടുണ്ട്.. താൻ ശ്രദ്ധിക്കുന്നുണ്ടെന്ന് മനസ്സിലായാൽ അപ്പോൾ തന്നെ പെട്ടന്ന് നോട്ടം മാറ്റാറാണ് അയാളുടെ പതിവ്.

“അങ്കിൾ, ഈ വണ്ടിക്ക് മൈലേജ് കുറവാണല്ലേ?”
“പൊതുവേ മൈലേജ് കുറവാണെങ്കിലും, *എന്റ്റേതിന്* നല്ല മൈലേജാണ്…” പ്രമീളയുടെ മുഖത്തേക്ക് പാളി നോക്കി മാധവൻ പറഞ്ഞു.
“പക്ഷേ പിക്കപ്പ് തീരെ പോരല്ലോ അങ്കിളേ!? ”
“അത് നിന്റ്റെ തോന്നലാണ് ജിത്തു, പിക്കപ്പിനൊന്നും ഒരു കുഴപ്പവുമില്ല..,
*വണ്ടി* ശരിക്കറിഞ്ഞാലേ പിക്കപ്പും, മൈലേജും മനസ്സിലാകൂ.. അല്ലേ പ്രമീ?
തന്റ്റെ കണ്ണിലേക്ക് നോക്കിയുളള അയാളുടെ ചോദ്യത്തിന് പ്രമീള അയാളെ നോക്കി ഒന്ന് ചിരിച്ചെന്ന് വരുത്തി.
“അങ്കിളേ, റോഡിലെ കുഴിയിൽ ഇറങ്ങുമ്പോൾ അടി മുട്ടുന്നുണ്ടല്ലോ!”
“ജിത്തു, *കുഴിയിൽ* ഇറക്കുമ്പോൾ അടിയിൽ മുട്ടിച്ച് ഇറക്കണം.. അത് നിനക്ക് വലുതാകുമ്പോൾ മനസ്സിലാകും അല്ലേ പ്രമീ?
ഇത് കേട്ട് പ്രമീള നെറ്റിചുളിച്ചു. മാധവൻ അവളെ നോക്കിയൊന്ന് ചിരിച്ചു.

തന്റ്റെ ഹസ്ബൻറ്റ് സുകുവേട്ടന്റ്റെ പോലെ മെലിഞ്ഞുണങ്ങിയ ശരീരമല്ല മാധവേട്ടന്റ്റേത്, നല്ല കരുത്തുറ്റ ഉറച്ച ബോഡിയാണ്, ഇൻ’ഷർട്ട് ചെയ്യുന്ന പതിവുളള പുളളിയുടെ, ചെറുതായി ചാടിയ കുടവയറും, ഘനഗംഭീരമായ ബാസ്സുളള ശബ്ദവും, പൗരുഷം നിറഞ്ഞ’ വെട്ടിനിർത്തിയ കട്ടിമീശയും, ആജ്ഞശക്തി സ്ഫുരിക്കുന്ന തുറിച്ചകണ്ണുകളുമുളള മാധവനെ കാണുന്നതേ അവൾക്ക് ഉളളിൽ സ്വൽപം പേടിയായിരുന്നു. എന്നിരുന്നാലും ഇന്ന് അയാളുടെ സാമിപൃവും, നോട്ടവും, സംസാരവും പ്രമീളയിൽ അപരിചിതമായ ഒരുതരം വികാരം ഉളവാക്കി.. ഛെ തനിക്കിത് എന്തോക്കെയാണ് തോന്നുന്നത് എന്ന് ഓർത്തവൾ മനസ്സിൽ നിന്ന് അത് മായ്ച്ച് കളയാൻ ശ്രമിച്ചു. പക്ഷേ ബസ്സിൽ വെച്ചുണ്ടായ ജാക്കികാക്കയുടെ വക കുണ്ടിക്ക്’വെപ്പും, മുലപിടുത്തവും, പൂറുതഴുകലിലും ഉണർന്ന പ്രമീളയിലെ പെണ്ണ് ഉറങ്ങിയിട്ടില്ലായിരുന്നു അപ്പോഴും..