Joan’s sons [JAS] 207

അങ്ങനെ അജ്മൽ മൈലാഞ്ചി വാങ്ങി റിയയെ വിളിച്ചു … അജ്മൽ റോഡിൽ വെയിറ്റ് ചെയ്തു ..

റിയ ഉടനെ തന്നെ ഇറങ്ങി റോഡിൽ എത്തി ..

റിയ : വാ പോവാം

അജ്മൽ : എവിടേക്ക് ,, നീ മാത്രം പോയാൽ മതി

റിയ : പ്ളീസ് ഡാ… എനിക്ക്‌ അറിയാഞ്ഞിട്ടല്ലേ ഒന്ന് കൂടെ വാ , നിനക് എന്താ വേണ്ടേ ന്ന് വെച്ച തരാം

അജ്മൽ : എന്തും തരുമോ …?

റിയ : തരാം

അജ്മൽ : പിന്നെ വാക്ക് മാറരുത് ,ഞാൻ ചോദിക്കുന്നത് തരേണ്ടി വരും ,

ഇപ്പൊ വേണ്ട ഞാൻ ചോദിക്കും അപ്പോൾ

റിയ : നീ വാ ..നമുക്ക് എന്ത്‌ വേണേലും ചെയ്യാ

അവർ രണ്ട് പേരും ഹബീബയുടെ വീട്ടിൽ എത്തി ബെൽ അടിച്ചു …

വാതിൽ തുറന്ന് വന്ന ഹബീബയെ കണ്ട് അജ്മൽ അന്തംവിട്ട് വാഴും പൊളിച്ചു നോക്കി നിന്നുപോയി  …

കാരണം സ്കൂളിൽ യൂണിഫോം ഇട്ട് ഒന്നും കാണിക്കാതെ  പൊത്തിവെച്ചാണ് നടക്കുക ..

എന്നാൽ ഇപ്പോൾ ടെയ്റ്റ് ടീഷർട്ടും ഷോർട്സും ഇട്ട് മുലയോക്കെ തള്ളി നിന്നിട്ടുള്ള രൂപം ഒരു നിമിഷം അജ്മൽ കൊതിച്ചു പോയി ,, ഒരു കളി കിട്ടിയിരുന്നെങ്കിൽ എന്ന് …

ഹബി : നീയെന്താടാ വാഴും പൊളിച്ചിരിക്കുന്നെ ..

ഹബിയുടെ ചോദ്യം കേട്ടാണ് അജ്മൽ സ്വപ്നത്തിൽ നിന്ന് ഉണർന്നപോലെ ഉണർന്നത് ..

റിയ : നിനക്കെന്ത് പറ്റിയെടാ ,, മുഖം എന്തോ പോലെ

അജ്മൽ : ഒന്നുല്ല…

ഹബീബ : വർത്തമാനം ഒക്കെ ഇനി അകത്തിരുന്നിട്ട് ആവാം .. വാ രണ്ടാളും

മൂവരും അകത്തു കയറി ഇരുന്നു …

അജ്മൽ വാങ്ങിയ മൈലാഞ്ചി ഹബീബയെ ഏല്പിച്ചു …

ഹബീബ : ഇരിക്ക് ട്ടോ ഞാൻ കുടിക്കാൻ വല്ലതും എടുക്കാം …

അല്പസമയത്തിനകം ചെറു നാരങ്ങയും ടാങ്കും മിക്സക്കിയ വെള്ളം കൊണ്ട് അവർക്ക് കൊടുത്തു …

ഹബീബ : ഇവിടാരും ഇല്ല അതാണ് ഇപ്പൊ വരാൻ പറ്റുമോ എന്ന് ചോദിച്ചത് ..