ജോസൂട്ടന്റെ വലിയ പ്രശ്നങ്ങൾ 2 [ചെമ്പൻ പ്രമോദ്] 367

“ഞാൻ വണ്ടി ഓടിച്ചപ്പോ വീണെന്ന് പറയാൻ അല്ലെ? വേണ്ട. ” തെണ്ടിക്ക് കാര്യം പിടി കിട്ടി.

“ഡേയ് എന്തുവാടേ. എന്റെ പൊന്നളിയ നിന്റെ തെറ്റല്ല, എതിരെ ഒരു വണ്ടി വെട്ടിച്ചപ്പോ നീ ബ്രേക്ക് ചവിട്ടി, വളരെ പതുക്കെ ആയതു കാരണം ചെറുതായി സ്കിഡ് ആയതേ ഉള്ളു. ഇത്രെയും പറഞ്ഞ പോരെ? ഇല്ലെങ്കിൽ സൂസി എന്നെ കൊന്നു കൊല വിളിക്കും. കാലു ശെരിയായി കഴിഞ്ഞാൽ ഉടൻ ഹൈലാൻഡ് ബാറിൽ എന്റെ വക”

മനസ്സില്ലാമനസ്സോടെ അവൻ സമ്മതിച്ചു. അങ്ങനെ വീട്ടിൽ എത്തി.

അവനെയും താങ്ങി കോളിങ് ബെൽ അടിക്കുമ്പോ ചെറിയ പേടി ഉണ്ടായിരുന്നു. പൊതുവെ വണ്ടി ഓടിച്ചു അപകടത്തിൽ പെട്ടാൽ അമ്മക്ക് ടെൻഷൻ ആണ്.

“ജോസൂട്ടത് ഇതെന്തു പറ്റി ” വാതിൽ തുറന്നു അമ്മ അങ്കലാപ്പോടെ ചോദിക്കുന്നു

“ആന്റി കോളേജ് കഴിഞ്ഞു ഇങ്ങോട്ടു വരുന്ന വഴി വണ്ടി ചെറുതായി ഒന്ന് ചെരിഞ്ഞു. ഭാഗ്യത്തിന് സ്പീഡ് കുറവായിരുന്നു. ചെരിഞ്ഞതെ ഒള്ളു. ക്റാഷ്‌ഗാർഡ്  ഉണ്ടായിരുന്നത് കൊണ്ട് എനിക്ക് ഒന്നും പറ്റിയില്ല. ജോസെഫിന്റെ കാൽ ഒരു കല്ലിൽ ഇടിച്ചു തിരിഞ്ഞു. ചെറിയ ഒരു ഫ്രാക്ചർ ഉണ്ട്. ” മഹേഷ് തട്ടി വിട്ടു.

“നിന്നോട് ഒരു ആയിരം വട്ടം പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട് ഈ ചെക്കനേയും കൊണ്ട് ബൈക്കിൽ പോകുമ്പോ പതുക്കെ പോണമെന്നു മഹേഷേ. ആ ഏതായാലും നീ പോ. ഞാൻ ഇവനെ അകത്തോട്ടു കൊണ്ട് പോട്ടെ.” മഹേഷിനോടുള്ള കലിപ്പ് വെളിയിൽ കാണിക്കാതെ അമ്മ പറഞ്ഞു. “നീ വാ നിനക്കുള്ളത് വെച്ചിട്ടുണ്ട്.” അമ്മയുടെ തോളിൽ ചാരി കാൽ കുത്താതെ അകത്തോട്ട് പോകുമ്പോ അമ്മ പറഞ്ഞു.

മഹേഷ് എന്നെ നോക്കി കണ്ണുരുട്ടി കാണിച്ചിട്ട് കതകടച്ചിട്ടു പോയി.

“എടാ ജോസൂ. നിന്നോട് പല തവണ പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട് അവന്റെ കൂടെ ബൈക്കിൽ കെയ്‌റരുത് എന്ന്. എങ്ങനാ പറഞ്ഞാൽ കേൾക്കണ്ട. ഇനി ഇപ്പൊ പൊന്നുമോൻ കുറച്ചു നാൾ റൂമിൽ തന്നെ ഇരുന്നോ. കാൽ അനക്കണ്ട.

റൂമിൽ കട്ടിലിൽ ഇരിക്കുമ്പോ അമ്മ പറഞ്ഞു. “എടാ നീ ഡ്രസ്സ് മാറ്. എനിക്ക് നിന്നോട് അല്ലെങ്കിലേ കുറച്ചു കാര്യങ്ങൾ സംസാരിക്കാൻ ഉണ്ട്. ”

ഇതിനിടയിൽ തന്നെ അമ്മയുടെ തോളിൽ ചാരി നടന്നതിന്റെ കാരണം കുണ്ണക്കുട്ടൻ ബലം വെച്ച് തുടങ്ങിയിരുന്നു. അമ്മ റൂമിൽ നിന്നിറങ്ങിയതും ഞാൻ പാന്റ് ഊരാൻ ശ്രെമം നടത്തി. പുല്ലു. പ്ലാസ്റ്റർ ഇരിക്കുന്നത് കൊണ്ട് നേരെ ഊരാൻ പറ്റുന്നില്ല. പ്ലാസ്റ്റർ ഇടയനായി പാന്റിന്റെ കാലു കീറിയിട്ടുണ്ട്. എന്നാലും. കൊറേ നേരം നോക്കിയിട്ടു ഒന്നും നടക്കാത്ത കൊണ്ട് ഞാൻ അമ്മയെ വിളിച്ചു. “അമ്മെ ഒന്നിങ്ങു വന്നേ”

അമ്മ എത്തി. “എന്ത് പറ്റി  ജോസൂ”

“അമ്മ ഈ പാന്റ് ഒന്നൂരി തന്നെ. എനിക്ക് ഒറ്റയ്ക്ക് പറ്റുന്നില്ല. ”

അമ്മ എന്നെ നോക്കി. ഷർട്ട് ഊരി  പാന്റ് മാത്രം ഇട്ടു കട്ടിലിൽ കിടക്കുന്ന എന്നെ കണ്ടാൽ കൂടി പോയാൽ ഒരു 8am ക്ലാസ് സ്കൂൾകുട്ടിയെ പോലെ ഇരിക്കും. അശു . നെഞ്ചിൽ ഒരൊറ്റ രോമം പോലുമില്ല. പിന്നെ വ്യായാമം അടുത്ത് കൂടി