N¼nNp«³.sWäv knXÀ¯n Fs¶ tbXn¸n¡p¶ tbms` tWm¡n. B emkw N*p FWn¡v In^nk¶p. Ipäpw BapNÄ DaaSv sNm*m\v Asæn Ct¸mÄ FWn¡v H^p bn¨v Nn«nt]sW.
{loV^³ fmf hwhm^w Wn_p¯n M§apsX AXpt¯¡v k¶p.
“”F´m ^kn tbmNpN]mt\m””
“”AsS {loV^fmf, WmXNw SpX§Â CWn]pw H^pbmXp hf]w D*tÃm””
“”tUkn]pw tbmNm³ Sn^¡p Nq«pN]m\v, AkapsX ‘A½ k¶n«pfnÃ, FWn¡v CknsX Np_¨p b\nNÄ NqXn D*v. ^kn¡v Cksa A§v ko«nt`¡p knt«¡mtfm””
“”ASnsW´m Mm³ knt«¡mw”” F¶v b_]pt¼mÄ, km¡pNan ht´mgw NqXn tbmNmsS {l²nt¡*n k¶p. Fsâ fpOs¯ emkw N*p tUkn Wn`t¯¡v tWm¡n In^n¨p.
“”kjn]n`qsX tbm]m fSn”” F¶v b_ªp {loV^fmf {lotNmkn`nsâ emPt¯¡v WX¶p. t£{S¯n Wn¶v ko«nt`¡p tbmNm³ bmXw fp_n¨p NX¶p H^p b_¼nWpÅn`qsX Fap¸ kjn D*v ASns` tbmN* F¶m\v fmf³ Dt±ln¨Sv. ^m{Sn sbmSpsk M§Ä B¬bntÅÀ AÃmsS B^pw B kjn WX¡m_nÃ.
Mm³ tXmÀ¨p sSan¨p fp¼n`pw, tUkn Fsâ bp_Nn`pfm]n WX¶p. A¼`¯n Wn¶v ko«nt`¡p h-vNqansâ fp¼n`qsX k¶v hÀ¸¡mkv Wn¡p¶ CXkjn]n`qsX]pw tbmNmw, Asæn Np_¨p Ipän sI_n] b©m]¯p t_mZn`qsX]pw tbmNmw. ^m{Sn b©m]¯p t_mZm\v WÃsS¦n`pw Mm³ CXkjn]n`qsX tbmNpkm³ B]n Sn^nªp.
t£{S¯n Wn¶pÅ bm«v W¶m]n tNÄ¡mfm]n^p¶p. H^pbmXp hwhm^n¡m³ Ds*¦n`pw, F§nsW SpX§pw F¶_n]m¯Sptbms` ^*ptb^pw fn*msS WX¶p. t£{S¯nt`¡v k^p¶k^pw tbmNp¶k^pw B]n kjn]n Wn_s] BapNÄ D*v.
M§Ä¡v tbmtN* CXkjn knKWfm]n^p¶p. ^m{Sn B]m ASpkjn Nk`]n tbm]n k^p¶ In` Nm^\k·mÀ AÃmsS B^pw WX¡m_nÃ. Ak^ms\¦n ^*pfq¶p tbÀ tIÀ¶v k`n] lЯn hwhm^n¨p sNm*m\v k^pN]pÅp.
Wn`mknÃm¯SpsNm*v CXkjn]n Wà C^p«m]n^p¶p. Mm³ bp_Nnt`¡v Sn^nªp tUkn]psX ssN bnXn¨p. FSnÀs¸m¶pw CÃmsS Aksasâ N¿n fp_psN bnXn¨p. ^*p tbÀ¡v H^pfn¨p Nãnt¨ WX¡m³ Njn]q F¦n`pw Mm³ tUkn]v k`n¨p Fsâ H¸w B¡n. ssN bnXn¨p WX¡m³ dp²nfp«m]Sp sNm*v tUkn ssN knXnkn¨p.
tXmÀIv AVnNw sSan¡msS B\v M§Ä WX¶n^p¶Sv. Øn^w WX¡p¶ kjn B]Sp sNm*v sI_n] Wm«p skan¨w fSn]m]n^p¶p. Mm³ bSns] tUkn]psX A^sN«n`qsX ssN Ipän Ft¶mXv tIÀ¯v bnXn¨p. AkÄ Ft¶mXv tIÀ¶v Fsâ tSman S` Im]v¨p.
Fsâ ssNNÄ »uhnWpÅn`qsX NX¶t¸mÄ AkÄ C¡nans¸«p. »uhnWpÅn gn½ohv DÅSv sNm*v k]_n sSmXm³ bäp¶nÃ. N¼nNp«³.sWäv
Hi
Nice nostalgic story. Waiting for the next part.
കൊള്ളാം, പുതിയ അസൈൻമെന്റ് ദേവിയെ കാണാനുള്ള ഒരു മാർഗം ആവും എന്ന് പ്രതീക്ഷിക്കുന്നു.
ഹായ് ഈ ഭാഗവും കലക്കി. സത്യംപറഞ്ഞാൽ എൺപത് കാലഘട്ടങ്ങളിൽ നടക്കുന്ന പ്രണയത്തിന്റ ഒരു യഥാർത്ഥ ആവിഷ്കാരം. അതിൽ ഏറ്റവും ആകർഷിച്ചത് അമ്പലപ്പറമ്പിൽ നിന്നും വരുമ്പോഴുള്ള അവരുടെ പ്രണയചേഷ്ടകൾ. ആ സംഭവം വിവരിച്ചത് വളരെ ആസ്വാദ്യകരമായിരുന്നു. ഇപ്പോഴത്തെ പിള്ളേരായിരുനെങ്കിൽ ഇതുപോലെ കിട്ടിയ അവസരം ശരിക്കും ദുരുപയോഗപ്പെടുത്തുമായിരുന്നു. ഇങ്ങനെയുള്ള സംഭവങ്ങളാണ് പുതിയ തലമുറയും പഴയതും തമ്മിലുള്ള വ്യത്യാസം. ഞാൻ ആ കാലഘട്ടത്തിലൂടെ കടന്നുവന്ന ഒരാളായത്കൊണ്ടായിരിക്കാം താങ്കളുടെ ഓരോ വരികളും ഇത്രക്കും ഹൃദ്യമായി തോന്നുന്നത്. ഇന്നത്തെകാലത്തു ആരാ സ്കൂളിലേക്ക് നടന്നുപോകുന്നത്. ഒരു കിലോമീറ്റർ ദൂരമില്ലെങ്കിലും പിള്ളേർ സ്കൂൾ ബസ്സിലേ പോകു. സ്കൂളിലേക്ക് കൂട്ടുകാരോടൊത്തുള്ള പോക്കും വരവും ഇപ്പോഴും അതൊക്കെ ഓർക്കുമ്പോൾ മനസ്സിന് ഒരു കുളിർമയാണ്. നല്ല നല്ല ഓര്മകളുള്ള ആ പഴയ പത്താംക്ളാസുകാരനിലേക്ക് വീണ്ടും കൂട്ടികൊണ്ടുപോയ കഥാകൃത്തിനും കഥക്കും എത്ര നന്ദി പറഞ്ഞാലും അധികമാകില്ല. അടുത്ത ഭാഗത്തിനായി നിറഞ്ഞ മനസോടെ കാത്തിരിക്കുന്നു.
Adipolli Story
manoharam ormakal eppozhum sugandham ullathaanu