അവള്‍ “കളിക്കുക” എന്നുപറഞ്ഞപ്പോള്‍ കൊച്ചുകുട്ടന്‍ മുഴയില്‍ പിടിച്ച് ഒന്നമര്‍ത്തി.
“ഉം?”
അത് കണ്ട് അവള്‍ ചോദിച്ചു.
“അമ്മ പച്ചക്ക് കളി എന്നൊക്കെ പറഞ്ഞില്ലേ? അപ്പം ഇവനൊന്നു ഇളകി മുറുകി…ഒന്ന് ഞെക്കി അമര്‍ത്തി വെക്കുവാരുന്നു…”
“കൈ മാറ്റ്…”
അവള്‍ പറഞ്ഞു .
“ഞാന്‍ ഞെക്കി ഒന്ന് വിടട്ടെ..”
അവന്‍ സുഖവും അദ്ഭുതവും നിറഞ്ഞ മുഖത്തോടെ അവളെ ഒന്ന് നോക്കിയിട്ട് മടിയില്‍ നിന്നും കൈകള്‍ മാറ്റി. ഗ്രേസി അപ്പോള്‍ അവന്‍റെ മുഴയില്‍ പിടിച്ച് ഒന്ന് ഞെരിച്ച് പിടിച്ചു വിട്ടു.
“പിന്നെ എനിക്ക് ഒരു തോന്നല്‍…പതിനഞ്ചു കൊല്ലം അവന്‍ എന്നുവെച്ചാല്‍ മരിച്ചുപോയ നിന്‍റെ ചേട്ടന്‍..എന്‍റെ മൂത്ത മോന്‍ പാണ്ടിപ്പനക്കാട്ടില്‍ ഇരുന്നു പാടും.. പതിനഞ്ചാമത്തെ കൊല്ലം അവന്‍റെ പാട്ട് കേട്ടു കഴിഞ്ഞ് ഞാന്‍ മരിക്കും… അങ്ങനെ ഒരു തോന്നല്‍ ഉണ്ടായിട്ട് പതിനാല് കൊല്ലം കഴിഞ്ഞു…ഇത് പതിനഞ്ചാമത്തെ കൊല്ലവാ…എനിക്ക്….”
അത് പറഞ്ഞ് ഗ്രേസി സീറ്റില്‍ നിന്നും അവന്‍റെ മടിയിലേക്ക് മറിഞ്ഞു.
കൊച്ചുകുട്ടന്‍ ഒന്ന് ഞെട്ടി.
“അമ്മെ…!”
അവന്‍ ഉച്ചത്തില്‍ വിളിച്ചു.
ഗ്രേസി അനങ്ങിയില്ല.
“എന്നാടാ കുട്ടാ?”
പെട്ടെന്ന് മുന്ഭാഗത്ത് നിന്ന് ഒരാള്‍ ഓടിവന്നു.
