“നീ പറയെടാ!”
“അതൊക്കെ പോട്ടെ!”
അവന്‍ ലിസിയെ ക്രുദ്ധനായി നോക്കി.
“ചേച്ചി ഇങ്ങനെ തുടങ്ങിയാ എന്ത് ചെയ്യും? ഇതിപ്പോ എത്രാമത്തെ സംഭവമാ!”
“എന്നെപ്പോലെ ഒരു പെണ്ണിന്‍റെ വെഷമം നിന്നോടോന്നും പറഞ്ഞിട്ട് കാര്യമില്ല!”
“എന്ത് വെഷമം?”
“കണ്ടോ! ചോദിക്കുന്ന ചോദ്യം കേട്ടോ? എന്ത് വെഷമം എന്ന്! എടാ കല്യാണം കഴിച്ച് ഒരു ആണിന്‍റെ സുഖം അറിഞ്ഞില്ലാരുന്നേല്‍ പ്രോബ്ലം ഇല്ലാരുന്നു. നീ പെണ്ണിന്‍റെ സുഖം അറിഞ്ഞിട്ടുണ്ടോ ഇല്ലല്ലോ!”
“പിന്നെ! ഞാന്‍ ആ ടൈപ്പ് ഒന്നുമല്ല!”
കൊച്ചുകുട്ടന്‍ പെട്ടെന്ന് പ്രതിരോധിച്ചു.
“അതുകൊണ്ടാ നീ ഇപ്പഴും ഗീവര്‍ഗീസ് പുണ്യാളനെപ്പോലെയിരിക്കുന്നെ! പെണ്ണിന്‍റെ സുഖം ഒന്നറിഞ്ഞു നോക്ക്! അപ്പൊ അറിയാം, ഇടയ്ക്കിടെ അത് കിട്ടിയില്ലേല്‍ ഒണ്ടാവുന്ന കഴപ്പ് എന്തേരെ ആണ് എന്ന്!”
“പിന്നെ!”
അവന്‍ പെട്ടെന്ന് എതിര്‍ത്തു.
“എന്നിട്ടാണോ കല്യാണത്തിനു മുമ്പ് ഞാന്‍ ചേച്ചിയെ ആ ബാലന്‍ മാഷുടെ കൂടെ കണ്ടത്. തെരുവമലേല്‍!”
“അത് പിന്നെ…”
അവള്‍ വാക്കുകള്‍ പരതി.
“ഇത് അതൊന്നുമല്ല…”
അവന്‍ അവളെ അര്‍ത്ഥഗര്‍ഭമായ ഭാവത്തില്‍ നോക്കി.
“ചേച്ചി ഭയങ്കര കഴപ്പിയാ..മുതുകഴപ്പി…ആല്ലാതെ ഒന്നുമല്ല!”
ഒരു നിമിഷം അവളുടെ മുഖമൊന്നു വാടിയുലഞ്ഞു. അടുത്ത നിമിഷം തന്നെ അത് പക്ഷെ പഴയത് പോലെയായി.
“ശരിയാ!”
