കാമചന്തി 2 [Dr.Kirathan] 311

പെട്ടി ഡിക്കിയിൽ വയ്ക്കുബോൾ റിയാൻ സഫിയയുടെ മാദക കുണ്ടിയിൽ ചെറുതായൊന്ന് തഴുകി. പ്രതീക്ഷിക്കാത്ത സപർശനത്താൽ അവൾ ഒന്ന് ഞെട്ടി. എടാ കള്ളാ എന്ന ഭാവത്തോടെ ഞെട്ടൽ മറച്ചുകൊണ്ടവൾ റിയാനെ നോക്കി. ആ കാമകണ്ണുകളിൽ നിറഞ്ഞാടുന്ന രതികേളികളുടെ നിഴലാട്ടം റിയാൻ തിരിച്ചറിഞ്ഞു. ചെറു നിമിഷത്തേക്കാണെങ്കിലും ആ നോട്ടം അവനിൽ വികാരത്തിരമാലകൾ ആകാശത്തോളമുയർത്തി.

ഡിക്കിയടച്ചവൻ കാറിനുള്ളിലേക്ക് കയറി. സഫിയയും സമയം കളയാതെ അപ്പുറത്തെ സീറ്റിൽ ഇരുപ്പുറപ്പിച്ചു. കാർ സ്റ്റാർട്ട് ചെയ്തവൻ പുറത്തേക്ക് പറപ്പിച്ചു. പാർക്കിങ്ങ് ഫിസ് കൊടുക്കുന്നവിടെ ഉള്ള നീണ്ട നിരയിയുടെ പുറകിൽ കാർ നിർത്തി.

കാറിനുള്ളിൽ ഉരുണ്ടുകൂടിയ മൗനം എന്തിന്റെയോ വിങ്ങലായി വർദ്ധിച്ച് വന്നു.

“…സഫിയ താത്ത ….ഇവിടെ നിന്ന് നഫ്സി കയറുമെന്ന് പറഞ്ഞിരുന്നു………”.അവൻ മൗനം ഭജിച്ചു.

“…..ങ്ങാ…റിയാനേ…..നീ വരുന്നതിന് തൊട്ടുമുന്നെ അവൾ വിളിച്ച് വച്ചതേ ഉള്ളൂ…….അവളുടെ ഫ്ളൈറ്റ് ലേറ്റാ… …..ഹൈദരാബാദിൽ നിന്നെടുത്തിട്ടില്ലാ ഇത് വരെ…….”.

“…അയ്യോ കുഴയുല്ലോ സഫിയ താത്ത ……അങ്ങ് വയനാട്ടിൽ എത്തുബോൾ നേരം കുറേയാവുല്ലോ ……രാത്രി വണ്ടിയോടിക്കുന്നത് വല്ലാത്ത മടുപ്പാ….”. അവൻ സഫിയയെ നോക്കി പറഞ്ഞു.

“….അതിന് നമ്മളിന്നാ പോകുന്നെന്ന് ആരാ പറഞ്ഞേ …….”. സഫിയ ഗുഢമായെന്തോ ചിന്തിച്ച്കൊണ്ടവന്റെ കണ്ണിലേക്ക് നോക്കി പറഞ്ഞു.

“…ഉമ്മ പറഞ്ഞിരുന്നു…..”. റിയാൻ അന്തം വിട്ട് ആ കണ്ണിലേക്ക് നോക്കി പറഞ്ഞൊപ്പിച്ചു.

“…..അനക്ക് ഇന്ന് പോകണോ ……ന്റെ പൊന്ന് റിയാൻ കുട്ടന് ഇന്ന് പോകണോ….”. പലതരം അർത്ഥങ്ങൾ നിറഞ്ഞ ചുഴ്ന്ന നോട്ടം സഫിയ റിയാനിലേക്ക് പായിച്ചു.

അവൻ ഉത്തരം പറയും മുന്നെ പാർക്കിങ്ങ് ഫിസ് കൊടുക്കാനുള്ള കൗണ്ടർ എത്തി. റിയാൻ പൈസ കൊടുത്ത് വണ്ടി പുറത്തേക്ക് പായിച്ചു.

അന്തരീക്ഷത്തിൽ മൂടിക്കെട്ടി കിടന്ന കാർമേഘങ്ങൾ കനത്ത മഴയായി പെയ്യാൻ തുടങ്ങി. വൈപ്പർ പ്രവർത്തിപ്പിച്ചിട്ടും റോഡ് വ്യക്തമാകുന്നുണ്ടായിരുന്നില്ല. കുറച്ച് ദുരം കഷ്ടപ്പെട്ട് വണ്ടിയോടിച്ചു. അവന്റെ കഷ്ടപ്പാട് കണ്ട സഫിയ അവന്റെ തുടയിൽ കൈവച്ചു.

“…റിയാനേ……മഴയുടെ ഈ പെയ്ച്ചിൽ കുറഞ്ഞിട്ട് പോകാം…….നീ വണ്ടിയൊന്നെവിടെങ്കിലും ഒതുക്കി നിർത്ത് ….”.

റിയാനും അതാഗ്രഹിച്ചിരുന്നു. അവൻ ആ എയർപോർട്ട് റോഡിന്റെ അരികിലായി ട്രക്കുകൾക്ക് പാർക്ക് ചെയ്യാനുള്ള ഭാഗത്തേക്ക് വണ്ടി അടുപ്പിച്ചു. അരികിൽ നിൽക്കുന്ന മരത്തിന്റെ മുകളിൽ വീശുന്ന കാറ്റ് അതി ഭീകരത വർദ്ധിപ്പിച്ചിരുന്നു. റോഡിലുള്ള വണ്ടികളുടെ തിരക്ക് നന്നേ കുറഞ്ഞു. അടുത്തെങ്ങും ഒരു മനുഷ്യകുഞ്ഞിനെ പോലും കാണാനില്ല. വണ്ടി ഓഫ് ചെയ്തതിനാൽ ചില്ലുകളിൽ മഞ്ഞിന്റെ മുടലുകൾ നിറഞ്ഞിരിക്കുന്നു.