കാമപൂജ 1 649

കാഞ്ചനക്ക് ഒരഹോട്ടൽ ഉണ്ട്. ഭർത്താവ് ഹരിനാരായണൻ മെലിഞ്ഞ നാകാറായ ഒരു പാവം മനുഷ്യൻ. പലപ്പോഴും കാഞ്ചന ഭർത്താവിന്റെ അടുത്തുള്ള ദേഷ്യം തീർക്കുന്നത് തന്നോടാണ്. നന്തുവിന്റെ മനസ് പിന്നിലേക്കു പാഞ്ഞു.
നന്തു കാഞ്ചനയുടെ ജോലിക്കാരനായിട്ട് രണ്ടു മാസം കഴിഞ്ഞു. മാർക്കറ്റിൽ പോകാനും രണ്ടാം ക്ളാസിൽ
പഠിക്കുന്ന മോളെ കൂട്ടികൊണ്ടുവരാനും എന്നു വേണ്ട സകലതിനും നന്തു വേണമെന്ന് നിലവന്നു.
പക്ഷെ ദേഷ്യം വരുമ്പോൾ നീത്തവിളിക്ക് യാതൊരു കുറവുമില്ലതാനും. തന്തയ്ക്കു പിറക്കാത്തവൻ എവിടെപ്പോയോ ഒരവശ്യത്തിനു വിളിച്ചാൽ കാണില്ല.
കാഞ്ചന നടായിക്കൊണ്ട് വിളിച്ചു പറഞ്ഞു. മാർക്കറ്റിൽ നിന്നു വരുന്ന നന്തു അതു കേട്ടു. അവന്റെ രക്തം തിളച്ചു. കുറെ നാളായി ഇവര് തന്തക്കു വിളിക്കാൻ തുടങ്ങിയിട്ട് ഇന്നിവരുടെ കഴപ്പു തീർക്കണം.
നന്തു ഉറപ്പിച്ചു. .തന്നെയല്ലെ എന്നെ കടയിൽ വിട്ടത്. കഴപ്പു തീർക്കാൻ വെറുതെ എന്റെ മേലേക്കു കയറും.
അവന്റെ രോഷം അണ പൊട്ടി. ഭർത്താവിന് കാഞ്ചനയെ ഒന്നും ചെയ്യാൻ പറ്റില്ലെന്ന് അവനറിയാമായിരുന്നു. അതിന്റെ കൂടി ദേഷ്യം ജോലിക്കാരുടെ നേർക്കു തീർക്കുമെന്നും.
എന്നോട് തറുതല് പറയാറായോടൊ കഴുവേറിമോനെ. കാഞ്ചനക്കു ദേഷ്യം വന്നു. അവൾ അടിക്കാൻ കൈ ഉയർത്തിയതും നന്തു അവളെ കടന്നു പിടിച്ചു. പൊലയാടീ മോളെ നിന്റെ കഴപ്പ് ഇന്നു ഞാൻ തീർക്കും.
അവനും വിട്ടു കൊടുത്തില്ല. കാഞ്ചന കുതറിമാറാൻ ശ്രമിച്ചപ്പോഴാണ് അവന്റെ കരുത്ത് മനസിലായത്.
കക്ഷത്തിനു താഴെ മൂലകളുടെ മോലെ ഞെരിഞ്ഞമർന്ന അവന്റെ കൈയും സ്കെീയിൽ തട്ടുന്ന നടൂ നിശ്വാസവും
കാഞ്ചനക്ക് പൂത്തൻ അനുഭമായിരുന്നു. ഇന്നലെ വരെ താൻ മനസിൽ വിചാരിച്ച ഇത്തിരി പോന്ന ചെക്കനല്ല ഇവനിന്ന് ഊരും ഉശിരു ഉള്ള പുരുഷനാണിവൻ എന്ന യാഥാർത്ഥ്യം അവളെ അമ്പരപ്പിച്ചു.
പക്ഷെ തോൽക്കാൻ മനസു വന്നില്ല. താനവന്റെ യജമാനത്തിയാണ്. തന്റെ ന്റോണവൻ മൂന്നുനേരവും വെട്ടിവിഴുങ്ങുന്നത്.
കാഞ്ചന ഒന്നു്ടികുതറി വിട്ടാ. കൂത്തിച്ചിമോനെ. നിന്നെ ഇന്നു ഞാൻ.