കാപ്പിക്കാട്ടിലെ കാട്ടുജീവിതം [രാധിക] 264

തരുകേല.. അതുകൊണ്ടാ നിന്നോട് വീട്ടിന്ന് ഇറങ്ങുമ്പോ ഒന്നും എടുക്കേണ്ട ന്ന് പറഞ്ഞത്.” കൊച്ചച്ഛൻ പറഞ്ഞു.

“നാണിക്കണ്ട കാര്യമൊന്നും ഇല്ല. ഇവിടെ ആരും തുണി ഉടുക്കാറില്ലടാ. ഇവിടെ നമ്മള് മാത്രമേ ഉള്ളു. എല്ലാം തുറന്ന ജീവിതമാണ് നമ്മുടെ. നിന്റെ ഈ ചിറ്റയും രേഷ്മ മോളും ചേട്ടനും ഒക്കെ. നമ്മൾ നമ്മൾക്ക് ഇഷ്ടമുള്ളപോലെ ജീവിക്കുകയാണ് ഇവിടെ. ചേട്ടന്റെ ഇഷ്ടമാ എന്റേതും. അതുകൊണ്ടാ തുണി ഇല്ലാതെ അഭിനയിക്കുന്ന രേഷ്മയുടെ പേര് പോലും മകൾക്ക് ഇട്ടത്.”

അല്ലെ ചേട്ടാ… ചിറ്റ കൊഞ്ചി ചിരിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

“ഇങ്ങോട്ട് വാടി പൂറി….” കൊച്ചച്ഛൻ ചിറ്റയെ കെട്ടിപ്പിടിച്ച് ചുണ്ടു ചപ്പുകയാണ്.

“വിടടാ പൂറിമോനെ.. ഞാൻ അവനോട് എല്ലാം പറയട്ടെ…” ചിറ്റ കുത്തറിക്കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. എന്നിട്ട് എന്റെ അടുത്തേക്ക് വന്ന് എന്റെ ചെവിയിൽ പറഞ്ഞു.

“ഇനി പറയുന്നത് കേട്ടാൽ നീ ഞെട്ടും.”

“ഞൊട്ടും” അവനതൊക്കെ ഇഷ്ടമാ… കൊച്ചച്ഛൻ ഇടക്ക് കേറിപ്പറഞ്ഞു.

“അതെന്താ…?” ചിറ്റ ചോദിച്ചു.

“അവനെ ഞാൻ പിടിച്ചിട്ടുണ്ട് തീട്ടം കുഴച്ച് കുണ്ണ പിടിച്ചു വാണം അടിച്ചതിന്…” കൊച്ചച്ഛൻ പറഞ്ഞു.

ഇയാൾ ഇതൊക്കെ ഓർത്തിരിപ്പുണ്ടോ..? ഞാൻ ഓർത്തു. ചെറുപ്പത്തിൽ കുളിക്കാൻ പോയപ്പോ കഴപ്പ് മൂത്ത് തോടിന്റെ കരയിലെ ചെളിയിൽ ഇരുന്ന് തൂറി തീട്ടം എടുത്ത് കുണ്ണയിൽ ഇട്ട് വാണം അടിച്ചത് കണ്ട ഏക ആളാണ് കൊച്ചച്ഛൻ. അന്നതിന്‌ കൊച്ചച്ഛൻ എന്തേലും പറയുന്നതിന് മുന്നേ ഓടി വെള്ളത്തിൽ മുങ്ങി രക്ഷപ്പെട്ടു. അണ്ണത്തെതിന് ശേഷം ശ്രദ്ധിച്ചേ ഞാൻ വാണം അടിക്കാറുള്ളൂ.

ഇതൊക്കെ ഓർക്കുന്നതിനിടയിൽ ഓർത്തു എന്താ ഇവർ പറയാൻ പോകുന്നത് ന്ന്.

“ഒന്നുല്ലടവേ… ഇവിടെ മുറിയിൽ ഞങ്ങൾ മാറി മാറി തൂറിയും മുള്ളിയും വെക്കും. കാട്ടു മൃഗങ്ങൾ വരാതെ ഇരിക്കാൻ. ഈ വീടിന്റെ ചുറ്റും ഞങ്ങൾ തൂറും. ഒന്നു അതിൽ കിടന്ന് ഉരുണ്ടാൽ കുരങ്ങന്മാരുടെ ശല്യവും ഉണ്ടാവില്ല. അത്രേള്ളൂ. അതിനാണ് ഈ കാട്ടുപൂറി കൊണക്കുന്നത്.” കൊച്ചച്ഛൻ ചിരിച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

“പോടാ കാട്ടുകുണ്ണമൈരാ.. ഞാൻ അറിഞ്ഞോ ഇവൻ മിടുക്കൻ ആണെന്ന്.” ചിറ്റ പറഞ്ഞു.