കാർത്തുച്ചേച്ചി 6 [ഋഷി] 236

കമലം ചിരിച്ചു. മോനിങ്ങു വന്നാട്ടെ. അവളിത്തിരി കുനിഞ്ഞ് അവന്റെ കയ്യിൽ പിടിച്ചെണീപ്പിച്ചു. ആ തടിച്ചുകൊഴുത്ത മുലകൾ ബ്ലൗസിൽ നിന്നും പാതി വെളിയിലേക്ക്ള്ളി വന്നപ്പോൾ അവന്റെ കണ്ണുകൾ തുറന്നു…. തൊണ്ട പെട്ടെന്നു വരണ്ടു. അവളുടെ കക്ഷങ്ങൾ വിയർത്തുകുതിർന്ന് ബ്ലൗസിൽ വലിയ വട്ടങ്ങൾ പടർന്നിരുന്നു. അവളുടെ മേത്തു നിന്നും വമിക്കുന്ന ചൂടും, അവളുടെ കക്ഷങ്ങളിലെ വിയർപ്പുമണവുമവനെ പൊതിഞ്ഞു. അവന്റെ വിരലുകൾ അവളുടെ ഇടുപ്പിലെ കൊഴുപ്പിലമർന്നു.

വിടു മോനേ… ഇത്തിരി നൊമ്പരവും ഒത്തിരി സുഖവും നുകർന്നുകൊണ്ട് അവൾ മന്ത്രിച്ചു. ബാലന്റെ നേരെയായിരുന്നു കണ്ണുകൾ. അവനാണെങ്കിൽ കയ്യിലിരുന്ന ഗ്ലാസ്സിൽ ഫുൾ കോൺസൺട്രേഷനിലായിരുന്നു. ഗോപി പെട്ടെന്ന് കമലേച്ചീടെ കൊഴുത്ത മടക്കുകളിൽ പുതഞ്ഞു താണിരുന്ന വിരലുകൾ വിടർത്തി. എന്നാ പിടുത്തമാ കുഞ്ഞേ! അവൾ സ്വരം താഴ്ത്തി.

അപ്പോ കമലേച്ചിയേ! ഇനീപ്പം ഗോപീടെ വീട്ടീലോട്ടു വിടുവാ. കാർത്തുച്ചേച്ചീടെ മീൻകറി ഫ്രിഡ്ജിലൊണ്ട്. വായില് വെള്ളമൂറുന്നു.

കുഞ്ഞേ ഈ ചൂടത്തെന്നാത്തിനാ? നല്ല കൊഞ്ചൊണ്ട്. രണ്ടുമൂടു കപ്പയിങ്ങു പിഴുതെടുത്തു തന്നാല് ഞാനൊണ്ടാക്കാം കുഞ്ഞേ. കമലം ക്ഷണിച്ചു.

കൂട്ടുകാരുടെ കണ്ണുകൾ വിടർന്നു. ഇതങ്ങോട്ടു പിടിച്ചാട്ടെ. സഞ്ചി കമലത്തിന്റെ കയ്യിലേല്പിച്ചിട്ട് ബാലൻ മരച്ചീനിക്കൂട്ടത്തിലേക്കു ഗോപിയേം കൊണ്ടു നടന്നു.

അടുക്കളച്ചായ്പിൽ കുന്തിച്ചിരുന്നു കപ്പവെട്ടിക്കഴുകി നുറുക്കി വെള്ളത്തിലിടുന്ന കമലത്തിന്റെയടുത്ത് നിലത്ത് അരമതിലിൽ ചാരിയിരുന്ന് ബാലനും ഗോപിയും മെല്ലെ വാറ്റകത്താക്കി. അവളുടെ തടിച്ചു മിനുത്ത തുടകളുടെ പാതിവരെ തെറുത്തുകേറ്റിയ കൈലിയും കൊഴുത്ത മുലകൾ ഞെരുങ്ങിത്തള്ളുന്ന ഇറുകിയ ബ്ലൗസും ആ മുഴുത്ത അവയവങ്ങളെ പൊതിയാൻ പണിപ്പെട്ടു. ചട്ടിയിൽ വെട്ടിത്തിളയ്ക്കുന്ന എരിവുള്ള കൊഞ്ചുകറിയിൽ നിന്നും കൊടമ്പുളിയുടെ മാദക ഗന്ധം അവിടെയെല്ലാം പടർന്നു.

ചേച്ചി വെയർക്കണല്ലോ…ഗോപി പറഞ്ഞു. കമലത്തിന്റെ നെറ്റിയിൽ നിന്നും വിയർപ്പു ചാലുകളായി അവളുടെ പുരികങ്ങളിലൂടെ കണ്ണുകളിലേക്കിറങ്ങി… കഴുത്തിലൂടെ ഒഴുകിയ വിയർപ്പവളുടെ മുലകളുടെ വെട്ടിലേക്കൊഴുകി… അവൾ മുഖമൊന്നു കുടഞ്ഞിട്ട് ഗോപിയെ നോക്കി മന്ദഹസിച്ചു.

ബാലനിത്തിരി തിരിഞ്ഞിട്ട്, കുന്തിച്ചിരുന്നപ്പോൾ പിന്നിലേക്ക് നിലം തൊടാതെ തള്ളിനിന്ന കമലത്തിന്റെ വിടർന്നു കൊഴുത്ത ചന്തിയിൽ കാലു നീട്ടി തള്ളവിരലുകൊണ്ടൊന്നമക്കി. കുണ്ടിയിടുക്കിൽ അവന്റെ വിരലമർന്നപ്പോൾ അവൾ കുതിച്ചുപൊന്തിപ്പോയി. ആഹ്…അവളുടെ വിളി കേട്ട് നോക്കിയ ഗോപി അവളുടെ കൈലിക്കു പുറത്തൂടെ കുണ്ടിയിടുക്കിൽ വിരലുകേറ്റുന്ന ബാലനെയാണ് കണ്ടത്! അവനന്തം വിട്ടു.

ശ്ശോ! ഈ ബാലൻകുഞ്ഞ്! കുണ്ടീലവന്റെ വിരലുകേറിയപ്പോൾ കിടുത്തുപോയ കമലം നാണിച്ചുപതറി. ഗോപിമോന്റെ മുന്നീ…

ഓ എന്നതാ ചേച്ചീ. ഗോപി നമ്മടെ ആളല്ല്യോ! എങ്ങനാ ഈ പറക്കുണ്ടീം പൊക്കി കുത്തിയിരിക്കണേ? തൊടേലെ മസിലെല്ലാം നോവത്തില്ല്യോ! തൂറാനോ പെടുക്കാനോ കുണ്ടി പൊക്കിയാപ്പോരായോ! അവൻ കാലിന്റെ തള്ളവിരലവളുടെ കുണ്ടിയിടുക്കിൽ അമർത്തിക്കേറ്റിക്കൊണ്ടു ചോദിച്ചു.