കാലത്തിന്റെ വിത്തുകൾ [ഭീം] 144

ഉറക്കം നഷ്ടപെട്ട ദേഷ്യത്തിൽ , അച്ഛനെകെട്ടിപിടിച്ച് കിടക്കുന്ന ആറു വയസ്സ്കാരി ശിവാനി എന്ന പൊന്നുവിനെ അകറ്റി കിടത്തിയിട്ട് ശിവൻ ബെഡിൽ നിന്നും എഴുനേൽറ്റു.
കുളിച്ച് നൈറ്റിയും ഇട്ട്, ഈറൻ മുടിയിൽ നനഞ്ഞതോർത്തും ചുറ്റി ഭദ്രകാളിയെ പോലെ നിൽക്കുന്ന
ഭാര്യയെ അനുനയിപ്പിച്ചേ മതിയാകൂ… എന്ന ഉദ്ദേശത്തിൽ വീവയുടെ അടുത്തേക്ക് ചെന്ന് പുറകിലൂടെ വയറ്റിൽ കൈ ചേർത്ത് ചുറ്റിപിടിച്ച് കാതിൽ മുഖം ചേർത്തു.
‘എന്റെ സുന്ദരി പെണ്ണ് വീവേ … മൂന്നാല് ദിവസം കൊണ്ട് നിനക്കെന്താ ഇത്ര ദേഷ്യം?…’
‘ദേ … ശിവേട്ടാ… രാവിലെ വിട്ടേ .. എനിക്ക് ദേഷ്യം വരുന്നുണ്ട്…. കൊഞ്ചാൻ കണ്ട സമയം.’
‘അങ്ങനെ ദേഷ്യം വന്നാലോ ….’
ശിവൻ അവളെ അനുനയിപ്പിക്കാൻ ശ്രമിച്ചു.
‘ എന്നും എന്നോടൊപ്പം എണീറ്റ് അടുക്കളയിൽ സഹായിക്കാനെത്തുന്ന ചേട്ടൻ നാലഞ്ച് ദിവസം കൊണ്ട് മൈന്റ് ചെയ്യാതെ കിടന്നുറങ്ങുന്നു .അതു കണ്ടാൽ ദേഷ്യം വരാതിരിക്കോ…?’
അവളുടെ പരിഭവം വാക്കുകളിൽ പ്രകടമായി.
‘അതിന് ഞാൻ മാത്രമാണോ കാരണക്കാരൻ.രാത്രി നീ എന്നെ ഉറക്കാത്തോണ്ടല്ലേടി…’
അയാൾ അവളുടെ കാതിൽ കടിച്ചു.
‘അ… അതു പിന്നെ …’
അതു കേട്ടപ്പോൾ അവൾക്ക് നാണം വന്നു.
‘അത് പിന്നെ…? ബാക്കി പറയെടീ …’
വയറിലുള്ള പിടി ശിവൻ കുറച്ചു കൂടി ബലപ്പിച്ചു.
‘ ടീ …’
‘ ങും…’
‘ നാണം വരുമ്പോൾ എന്റെ ഭാര്യയ്ക്ക് അപാര സൗന്ദര്യമാ… കടിച്ച് തിന്നാൻ തോന്നും.
95 ചുറ്റളവ് നിതംബവിടവിൽ കുത്തികയറുന്ന ഭർത്താവിന്റെ സാന്നിദ്യം മനസിലാക്കി അവൾ പറഞ്ഞു.
‘ശിവേട്ടാ… രാവിലെ വല്ലാണ്ടാക്കല്ലെ…
എന്നിട്ട് ഇത്രനാളും കടിച്ചല്ലേ തിന്നത്?… ഇനിവല്ലതും ബാക്കിയുണ്ടോ എന്റെ ഭർത്താവിന് തിന്നാൻ…?’
‘ബാക്കി വെക്കുന്ന സ്വഭാവം എനിക്കില്ലന്ന് നിനക്കറിയില്ലെ… മോളെ..’
‘അറിയാമേ… അറിയാം. കുറേ കാലായി ഞാൻ അനുഭവിക്കുന്നതല്ലേ…’
‘ഓ… പിന്നെ… ഇതു കേട്ടാൽ തോന്നും ഞാൻ നിന്നെ കൊല്ലാകൊല ചെയ്യുന്നെന്ന്… നീ കാണിക്കുന്നതോടീ… സാധനം കയ്യിൽ കിട്ടിയാൽ എന്തൊരു ആർത്തിയാണ് എന്റെ സുന്ദരിക്ക്. രണ്ട് ദിവസം മൂത്രമൊഴിക്കാൻ ഞാൻ പെടുന്നപാട് നിനക്ക് പറഞ്ഞാൽ മനസ്സിലാകില്ല.’