കള്ളൻ ഭർത്താവും, പോലീസ് ഭാര്യയും [Hypatia] 574

ഈ സംഭവത്തോടെ അന്നമ്മക്ക് ഭയമായി. ഇത് വരെ തന്റെ മുന്നിലെ അവൻ ഇങ്ങനെ ഒക്കെ ചെയ്തിരുന്നൊള്ളു. ഇപ്പൊ പുറത്ത് ഉള്ളവരെ നോക്കി ചെയ്യാൻ തുടങ്ങിയിരിക്കുന്നു. ഇനിയും കല്യാണം കഴിപ്പിച്ച് കൊടുത്തില്ലെങ്കിൽ കാമം കയറി നാട്ടിലെ പെണ്ണുങ്ങളോട് എന്തേലും ചെയ്താൽ, പിന്നെ ഈ നാട്ടിൽ ആളുകൾ നിക്കാൻ സമ്മതിക്കില്ല. അല്ലെങ്കിൽ തന്നെ കള്ളൻ എന്ന പേരുള്ളതാണ്. അങ്ങനെയാണ് പിറ്റേ ദിവസം അന്നമ്മ ബഷീറിന്റെ വീട്ടിലേക്ക് പോയത്.

ബഷീറിന്റ വീട്ടിൽ നിന്നും വന്നത് മുതൽ അന്നമ്മയുടെ മനസ്സിൽ മൈമൂനയുടെ വാക്കുകളായിരുന്നു. മനസ്സ് മറ്റെവിടേക്കോ ചേക്കേറുന്നുണ്ട്. മകനാണ്, സ്വന്തം മകനാണ്. ഒരിക്കലും വേണ്ടാത്ത ചിന്തകളൊന്നും വേണ്ട. കക്കുന്ന പോലെ അല്ല, നാട്ടുകാർ ഒറ്റപെടുത്തും. അങ്ങനെ തുടങ്ങി അന്നമ്മയുടെ മനസ്സിൽ ചിന്തകളുടെ വേലിയേറ്റങ്ങൾ നടന്നു.

തനിക്ക് മകൻ മാത്രമേ ഒള്ളു, അവന്റെ സന്തോഷങ്ങളാണ് തനിക്ക് മുഖ്യം. ഇത് വരെ അത് മാത്രേ താൻ നോക്കിയിട്ടൊള്ളു. ഇനി അങ്ങോട്ടും അത് തന്നെ നോകിയാമതി. നാട്ടുകാരെ നോക്കി ജീവിക്കാൻ പറ്റില്ല. അന്നമ്മയുടെ മനസ്സിന്റെ മറ്റൊരു പാതി അവളോട് സംസാരിച്ച് തുടങ്ങി. ഉള്ളാൽ സങ്കര്ഷപ്പെട്ടു അന്നമ്മ കുഴങ്ങിപ്പോയി.

അന്ന് രാത്രി പത്രോസ് കക്കാൻ പോയതും വന്നതുമൊക്കെ ഉറക്കം നഷ്ട്ടപെട്ട് തിരിഞ്ഞും മറിഞ്ഞും കിടന്നിരുന്ന അന്നമ്മ അറിഞ്ഞിരുന്നു.

എന്നത്തേയും പോലെ രാവിലെ മകനെ വിളിക്കാൻ അവൻറെ മുറിയിലേക്ക് പോയി. ചാരി കിടന്ന മുറിയുടെ വാതിൽ പതിയെ തുറന്നു. അവന്റെ അരക്കെട്ടിളകുന്നുണ്ട്. അന്നമ്മ ശബ്ദമുണ്ടാക്കാതെ റൂമിനകത്തേക്ക് കയറി.

ഇടത്തെ കയ്യിൽ മൊബൈലിൽ കുത്ത് പടം കണ്ടുകൊണ്ട് വലത്തെ കൈകൊണ്ട് കുണ്ണ തടവുന്ന മകനെ നോക്കി അന്നമ്മ അൽപ്പനേരം അവിടെ നിന്നു. പിന്നെ ഒരു തീരുമാനമെടുത്തെന്ന പോലെ അവൾ അവന്റെ അരക്കെട്ടിലേക്ക് കുനിഞ്ഞ് അവന്റെ കയ്യിലിരിക്കുന്ന കുണ്ണയിൽ പിടിച്ചു. അവളുടെ പെട്ടെന്നുള്ള പിടിത്തത്തിൽ ഞെട്ടിയ പത്രോസ് അവളുടെ കൈതട്ടിമാറ്റി.

“അമ്മച്ചി… പോയെ എന്റെ റൂമിന്ന്..”

അതും പറഞ്ഞ് അവൻ വീണ്ടും അവന്റെ കൈ കുണ്ണയിലേക്ക് പോയി തടവി കൊണ്ടിരുന്നു. അവന്റെ നഗ്നമായ അരക്കെട്ടിലും വയറിലും അന്നമ്മ അവന്റെ അടുത്ത് കട്ടിലിലിരുന്നുകൊണ്ട് തടവി. ഇടക്കിടക്ക് അവളുടെ കൈ അവന്റെ കുണ്ണയിലേക്കും കൊണ്ട് പോയി.

“അമ്മച്ചി… അടിച്ച് തരട്ടെ മോൻ…?” അന്നമ്മ പതിയെ മകനോട് ചോദിച്ചു.

“വേണ്ട… അമ്മച്ചി പോയെ…”