കല്യാണം 5 [കൊട്ടാരംവീടൻ] 877

രാവിലെ നേരത്തെ എണിറ്റു റെഡി ആയി താഴേക്ക് ചെന്നു…പോകുന്ന വഴി അവളെ നോക്കി…റൂമിൽ കണ്ടില്ല.. അമ്മായി കാപ്പി കൊണ്ടുവന്ന തന്നു…കാപ്പി കുടിക്കുമ്പോളേക്കും അമ്മയും അച്ഛനും റെഡി ആയി വന്നു…. ഞങ്ങൾ വണ്ടിയുടെ അടുത്തേക്ക് നടന്നു…എല്ലാരും ഞങ്ങളെ യാത്ര ആക്കാൻ വന്നു…അവളെ മാത്രം കണ്ടില്ല.. ഞാൻ വിഷമത്തോടെ കാറിലേക്ക് കയറി..

അമ്മ എല്ലാരോടും യാത്ര  പറഞ്ഞു കാറിൽ കയറി.ഞാൻ ചുറ്റും നോക്കി..ഞാനും എല്ലാരോടും യാത്ര പറഞ്ഞു…കാറിൽ കയറാൻ നേരം പെട്ടന്ന് ആണ് അവൾ ബാൽക്കണിയ്യിൽ നിൽക്കുന്നെ ശ്രെദ്ധിച്ചേ…അവൾ എന്നെ നോക്കി ഒന്ന് പുഞ്ചിരിച്ചു…ഞാൻ കാറിൽ കയറി അവൾക് കൈ  ടാറ്റാ പറഞ്ഞു…അവൾ അവിടെ നിന്നു ഫോൺ നോക്കാൻ കൈ കൊണ്ട് ആംഗ്യം കാണിച്ചു…. അച്ഛൻ കാർ എടുത്തു…വണ്ടി പയ്യെ ആ തറവാട്ടിൽ നിന്നും യാത്ര ആയി…

കുറച്ചു ദിവസംങ്ങൾ മുൻപ്പ് വന്ന ഞാൻ അല്ല തിരിച്ചു പോകുമ്പോൾ….. എനിക്ക് കുറച്ചു ഉത്തരവാദിത്തം വന്നപോലെ…എന്തൊക്കെയോ നേടിയ പോലെ ഒരു ഫീൽ… പക്ഷെ ഉള്ളിൽ അവളോട്‌ ഒന്ന് മിണ്ടാൻ  പറ്റാതെന്റെ നീറ്റൽ ഉണ്ടാരുന്നു..

ഞാൻ അപ്പോൾ ആണ് അവൾ പറഞ്ഞത്  ഓർത്തത്…ഞാൻ ഫോൺ  എടുത്ത് നോക്കി.. അമൃതയുടെ മെസ്സേജ്…ഫോൺ സൈലന്റ് ആരുന്നത്കൊണ്ട് ഞാൻ അറിഞ്ഞിരുന്നില്ല മെസ്സേജ് വന്നത്…ഞാൻ വാട്സ്ആപ്പ് ഓപ്പൺ ആക്കി മെസ്സേജ് വായിച്ചു..

“ഡാ ചേട്ടാ…നേരിട്ട് നിന്റെ അടുത്ത യാത്ര പറഞ്ഞാൽ ചെലപ്പോൾ എന്റെ കൈയിൽ നിന്നും പോകും…അതാ നിന്റെ അടുത്ത് ഞാൻ വരാഞ്ഞേ….ഇത്രേം നാളും എന്റെ കൂടെ ഉണ്ടാരുന്ന എന്റെ ചേച്ചിയെ പിരിഞ്ഞതിലും വേദന ആണ്.. നിന്നെ പിരിയുമ്പോൾ…എന്റെ ദേഹമൊക്കെ തളരുന്നപോലെ….എനിക്ക് അത് പറഞ്ഞു മനസിലാക്കാൻ പറ്റുന്നില്ലടാ.. ഇതാണോ യെതാർത്ഥ പ്രേമം…എന്റെ ശരീരം മാത്രേ ഇവിടെ ഒള്ളു…മനസ്സ് എപ്പോളും നിന്റെ കൂടെ ആരിക്കും…കാത്തിരിക്കുന്നു നിന്റെ അടുത്ത വരവിനായി..

എന്ന് നിന്റെ മാത്രം ആമി….”

ഞാൻ നിറ കണ്ണുകളോടെ വെളിയിലേക്ക് നോക്കി ഇരുന്നു…അവൾ എഴുതിയ ഓരോ വാക്കിനും ജീവൻ ഉള്ളപോലെ…അവളെ ഇനി എങ്ങനെ കാണും…

“ഞാൻ വരും നിന്നെ കാണാൻ..”