കാമേക്ഷ്യ മോക്ഷസ്യ 5 [KBro] 277

എന്തായാലും പകൽ വെളിച്ചത്തിൽ ഒന്നും നടക്കില്ല എന്ന ബോധ്യം ഉള്ളത് കൊണ്ട് അവർ പുറത്തൊക്കെ ചുറ്റാൻ പോയി.. ഏതാണ്ട് 6.30 യോട് കൂടി തിരിച്ചെത്തി..

കണ്ട മാലയും കുന്നും കേറി മക്കൾ സൈഡ് ആയിട്ടുണ്ട് .. പിള്ളേർ ഭീകര ഊറ്റം ആയിരുന്നു..

എന്തായാലും നന്നായി..

റൂം ബോയെ വിളിച്ചു ഭലക്ഷണം ഓർഡർ ചെയ്തു എല്ലാവരും കുളിച്ചു വന്നു..

പുറത്തിരുന്നു എല്ലാവരും ഭക്ഷണത്തെ കഴിച്ചു സംസാരിച്ചിരുന്നു..

നടത്തത്തിന്റെ ക്ഷെണം കാരണം തന്നെ പിള്ളേർ ഒരു 9 മാണി ആയപ്പൊളേക്കും ഉറങ്ങി…

അനൂപും വരുണും കൂടി രണ്ടിനെയും മുറിയിൽ കിടത്തി…

അനൂപ്: അമ്മെ ഇവിടെ കാവൽ നിൽക്കാനേ ഞാനും വരുണും ലതയും അപ്പുറത്തുണ്ടാവും..

ലത ഒരു ചിരിയിൽ ഒകെ എന്ന് പറഞ്ഞു….

തന്റെ പാന്റിന്റെ മുൻഭാഗം മെല്ലെ പിടിച്ചമർത്തി വരുൺ അവരുടെ കൂടെ പോയി..

നല്ലപോലെ പൊങ്ങുന്നുണ്ടാകും പാവം ..ലത മനസ്സിൽ പറഞ്ഞു…

എന്തായാലും ഇവിടെ ഇരുന്നാൽ ശബ്ദം ഒന്നും കേൾക്കില്ല.. ലത കുറച്ചു നേരം മക്കളുടെ അടുത്തിരുന്നു. രണ്ടും നല്ല ഉറക്കമാണ്.. മെല്ലെ ഇറങ്ങിയാലോ..

പുറത്താണെഗിൽ നല്ല കനത്ത ഇരുട്ടും .. ഇടക്കിടെ കാൽ വിളക്കുകൾ ഉണ്ട് എന്നാലും ഇറങ്ങാൻ പേടി.. അവൾ ഒന്ന് കൂടി മക്കളെ നോക്കി നല്ല ഉറക്കം ആണ് ഇനി എനിക്കില്ല.. സമയം ഏതാണ്ട് 11 ആകാറായി…

അവരുടെ കളികൾ തീർന്നു കാണും..

ഒന്ന് പോയി വിളിക്കാം.. ഇനി തീർന്നില്ലെങ്കിൽ എനിക്ക് കൂടി കിട്ടിയാലോ..

ഞാൻ വന്നതും വെറുതെ അവരുതല്ലോ.. ലത തനിക്കറിയാവുന്ന ദൈവങ്ങളെ ഒക്കെ മനസ്സിൽ ദ്യാനിച്ചുകൊണ്ടു ആ ഇരുട്ടിലേക്ക് ഇറങ്ങി..

ഒന്ന് ചെറുതായി നടക്കണം അവരുടെ കോട്ടേജിന്റെ മുന്നിലേക്ക്.. ലത പതിയെ നീങ്ങി.. നല്ല മഞ്ഞുണ്ട്.. കാലുകൾക്കു തണുപ്പ്..

പുറത്തേക്കിറങ്ങിയത് അവൾ ശിഖയുടെ കരച്ചിൽ കേട്ടു..

ഹാ.. ഹാ…മ്….

അപ്പൊ പരിപാടി കഴിഞ്ഞിട്ടില്ല.. എന്നാലും എന്ത് ഒച്ചയില ഇവൾ കരയുന്നതു..

ലത വീണ്ടും മുന്നോട്ടു നീങ്ങി..

വെറുതെ അല്ല ഇത്ര ശബ്ദം .. മൂന്നാളും പുറത്താണ്… ഔട്ഡോർ…

ലതയുടെ പൂറു നനഞ്ഞു….