കാമിനി 2 [SARATH] 507

ഞാൻ : അവിടെ എന്തേയ്….
നന്ദു : ഏഹ്… അപ്പോൾ നീ  ഒന്നും അറിഞ്ഞില്ലേ…
ഞാൻ : ഇല്ലെടാ…. എന്താ സംഭവം.
അപ്പു : രമേശേട്ടന് ആക്‌സിഡന്റ്…
ഞാൻ : ആക്‌സിഡന്റൊ… എപ്പോ.
നന്ദു : അത് ഇന്നലെ പുള്ളി വീട്ടിലേക്ക് വരുമ്പോൾ പുള്ളിടെ കാർ മരത്തിലിടിച്ചു.
ദൈവമേ ഇന്നലെ കണ്ടത്. എന്തായിരിക്കും.
ഞാൻ : അല്ലടാ എപ്പോഴായിരുന്നു സംഭവം.
അപ്പു : പുള്ളി ആരെയോ കാണാനെന്നും പറഞ്ഞ് ഇന്നലെ രാവിലെ ഇറങ്ങിയതാണ്, പുലർച്ചക്കാണ് സംഭവം.
ദൈവമേ അപ്പോൾ ഇന്നലെ രാത്രി കണ്ടത്. ഒന്നും മനസിലാവുന്നില്ലലോ.
ഞാൻ : എന്നിട്ട് അങ്ങേർക്ക് എന്തെങ്കിലും പറ്റിയോ….
നന്ദു : ആ ബെസ്റ്റ്, എടാ അങ്ങേരെ കൊണ്ട് ഇനി ഒന്നിനും പറ്റില്ല.
ഞാൻ : എന്ത്…
അപ്പു : ആക്‌സിഡന്റിൽ അങ്ങേരുടെ തലച്ചോറിന് പരിക്ക് പറ്റി. ഇപ്പൊ അങ്ങേര് കോമയിലാണ്. പോരാത്തതിന് അരക്ക് താഴേക്ക് തളർന്നു.
അപ്പു അത് പറഞ്ഞപ്പോ എനിക്ക് ഷോക്കേറ്റത് പോലെയായിരുന്നു. ഇത് അച്ഛൻ പണി കൊടുത്തതാണോ. അച്ഛൻ ആണെങ്കിൽ അമ്മയുടെയും രമേശേട്ടന്റെയും കള്ള കളികൾ എല്ലാം അച്ഛന് അറിയാമായിരിക്കും.
നന്ദു : നീ എന്താടാ അർജു ആലോചിച്ചു നിക്കണത്…
ഞാൻ : ഏയ്യ് ഒന്നുമില്ലെടാ…അല്ല അങ്ങേരുടെ വീട്ടിലരോക്കെയുണ്ട് ഇപ്പൊ.
അപ്പു : അവിടെ അങ്ങേരുടെ വൈഫും,  അമ്മയും പിന്നെ കുറച്ച് കുടുംബക്കാരും.
ഞാൻ : മക്കളൊന്നുമില്ലേ…
അപ്പു : രണ്ട് മക്കളുണ്ട് ഒരു പെണ്ണും ഒരാണും അമേരിക്കയിൽ പഠിക്കാൻ പോയതാണ് .
ഞാൻ : അവരെ വിവരമറിയിച്ചോ…
നന്ദു : അറിഞ്ഞാലും അവർ വരാനൊന്നും പോണില്ല, അവിടെ പരീക്ഷ സമയം ആണെത്രേ അതുകൊണ്ട് അവർ വരില്ലെന്ന്.
ഞാൻ : എന്ന ഞാൻ ഒന്ന് അവിടം വരെ പോയിട്ടു വരാം.
അപ്പു : അവരൊക്കെ ഹോസ്പിറ്റലിൽ പോവാൻ നിൽക്കാണ്, നീ ഇപ്പൊ അവിടേക്ക് പോയിട്ടു കാര്യമില്ല.
നന്ദു : നീ വണ്ടിയെടുക്ക് നമ്മുക്ക് ഗ്രൗണ്ടിൽ പോവാം.
അങ്ങനെ ഗ്രൗണ്ടിൽ എത്തിയ ശേഷം അപ്പുവും നന്ദുവും കളിക്കാനിറങ്ങി. എനിക്ക് കളിക്കാനൊരു മൂഡിലായിരുന്നു. കാരണം രമേശേട്ടന്റെ ആക്‌സിഡന്റ്, ഇന്നലെ കണ്ട കാര്യങ്ങൾ എല്ലാം കൂടെ ആലോചിച്ചപ്പോൾ എന്തോ വശപ്പിശക്ക് എനിക്ക് തോന്നി. അങ്ങനെ കളിയൊക്കെ കഴിഞ്ഞ് നേരെ വീട്ടിലേക്ക് തിരിച്ചു. ഞാൻ വന്നപ്പോൾ അച്ഛൻ ടീവിടെ മുന്നിലായിരുന്നു. അമ്മയെ അന്നെഷിച്ചപ്പോൾ സുജേച്ചിയുടെ അടുത്തേക്ക് പോയി എന്ന് പറഞ്ഞു. ” സങ്കടം പറയാൻ പോയതായിരിക്കും “. റൂമിലേക്ക് നടക്കുമ്പോഴും രമേശേട്ടന്റെ കാര്യം തന്നെയാണ് മനസ്സിൽ. ” അച്ഛന് ശെരിക്കും ഇതിൽ വല്ല പങ്കും ഉണ്ടോ… അതോ ഇതൊക്കെ എന്റെ വെറും തോന്നൽ മാത്രമാണോ “. റൂമിൽ ചെന്നയുടൻ ഞാൻ ബെഡിലേക്ക് മലർന്ന് കിടന്ന് ആലോചിക്കാൻ തുടങ്ങി. “ഇനി ഇതിൽ വല്ല സത്യം ഉണ്ടെങ്കിൽ  ആദ്യം നോക്കണ്ടത് അച്ഛന്റെ ഫോൺ ആണ്….അഥവാ ഇത് ചെയ്തത് അച്ഛൻ ആണേൽ ഫോണിൽ അതിനെ പറ്റി എന്തെങ്കിലും ഒരു തെളിവ് ഇല്ലാതിരിക്കില്ല “. പക്ഷെ അത്രപെട്ടെന്നൊന്നും അച്ഛന്റെ ഫോൺ എടുക്കാൻ കഴിയത്തില്ല. കാരണം ഇരുപതുനാലുമണിക്കൂറും ഫോൺ അച്ഛന്റെ അടുത്തായിരിക്കും. അമ്മയ്ക്ക് പോലും അച്ഛന്റെ ഫോണെടുക്കാൻ പേടിയാണ്. ചാർജറിൽ ഇടുന്ന സമയത്ത് ഫോൺ ഓഫ്‌ ചെയ്തിട്ടാണ് ചാർജറിൽ ഇടുന്നത്.
ഇതിനിടയിൽ എങ്ങനെ ഫോണെടുക്കും.
അങ്ങനെ ഓരോന്ന് ആലോചിച്ചു ഞാൻ ഉറങ്ങി പോയി. അന്ന് രാത്രി  അമ്മ വഹട്സപ്പിലൊന്നും കേറിയില്ല. രമേശേട്ടന്റെ കാര്യമൊർത്താണ് കയറാത്തതെന്ന് എനിക്ക് തോന്നി. അങ്ങനെ
ദിവസങ്ങൾ കടന്ന് പോയി, ഓരോ ദിവസം കഴിയും തോറും പണ്ടുള്ളതിനേക്കാൾ കൂടുതൽ ആക്റ്റീവ് ആവാൻ തുടങ്ങി. ആദ്യമുണ്ടായിരുന്ന ടെൻഷനും സ്‌ട്രെസും ഒന്നും ഇപ്പോൾ അച്ഛന്റെ മുഖത്തില്ല. അതൊക്കെയെന്റെ സംശയങ്ങളെ കൂട്ടി ഉറപ്പിക്കുന്നതായിരുന്നു. അമ്മയാണേൽ ഇപ്പൊ ഏത് നേരവും സുജേച്ചിയുടെ അടുത്താണ്. അമലുമായി ഇപ്പോൾ ചാറ്റിംഗ് ഒന്നുമില്ല. അങ്ങനെ ഒരു ദിവസം രാത്രി ഫുഡ് ഒക്കെ കഴിച്ച് ലാപ്പിൽ തുണ്ട് കാണുന്ന പരിപാടിയിലായിരുന്നു.
അപ്പോഴാണ് ലാപ്പിൽ കണക്ട് ചെയ്ത അമ്മയുടെ വാട്സ്ആപ്പിലേക്ക് മെസ്സേജുകൾ വരാൻ തുടങ്ങി. ഞാൻ തുണ്ട് കാണൽ നിർത്തി എന്റെ ഫോണെടുത്ത്‌ വേഗം അമ്മ ഓൺലൈനിൽ ഉണ്ടോ എന്ന് നോക്കി. “അതെ അമ്മ ഓൺലൈനിൽ ഉണ്ട് “. ഞാൻ ലാപ്പിൽ കണക്ട് ചെയ്ത അമ്മയുടെ വാട്സ്ആപ്പ് ഓണാക്കി. വാട്സ്ആപ്പ് തുറന്ന് നോക്കിയപ്പോൾ അമ്മയും സുജേച്ചിയും തിരക്കിട്ടു ചാറ്റിംഗ് ആയിരുന്നു. ഞാൻ അവരുടെ ചാറ്റ് ഓപ്പണാക്കി വായിക്കാൻ തുടങ്ങി.
സുജേച്ചി : എടി സിന്ധു…