കെട്ടിലമ്മ [ഋഷി] 820

തുടയിടുക്കിലൂടെ കൈ നീട്ടി പൂറു കഴുകി. നാലഞ്ചുവട്ടം തടിച്ച പൂറിന്റെ പാതികളിൽ ഞാനൊന്നു ഞെരിച്ചു… ആ കുണ്ടികളിളകി… ആവേശം മൂത്തു ഞാൻ ആ വഴുവഴുപ്പുള്ള പൂറ്റിലേക്ക് പൊറകിൽ നിന്നും രണ്ടു വിരലുകൾ കയറ്റി.

വല്ല്യതമ്പുരാട്ടി പെട്ടെന്നെണീറ്റു. തുണി താഴ്ത്തി തിരിഞ്ഞു നിന്നു. ആ മൂക്കു വിടർന്നിരുന്നു. കൊഴുത്ത മുലകൾ പൊങ്ങിത്താണു. വലിയ കണ്ണുകൾ ദേഷ്യം കൊണ്ടു ചുവന്നിരുന്നു.

ഞാൻ ഞടുങ്ങിക്കൊണ്ടെണീറ്റു. ഊക്കിൽ കരണത്തൊരടിയായിരുന്നു. നല്ല ആരോഗ്യമുള്ള ഞാൻ പോലും വീണുപോയി. കരണം പുകഞ്ഞു…

ഞാൻ പറയാതെ ഒന്നും നീ ചെയ്യരുത്. ആ സ്വരം ശാന്തമായിരുന്നു.

ഞാനെണീറ്റു. ചുവന്ന മുഖവുമായി നിവർന്നപ്പോൾ ഒന്നും കൂടുതൽ പറയാതെ വല്ല്യമ്പ്രാട്ടി നടന്നു. കൈകൾ സോപ്പിട്ടു കഴുകി ഞാൻ പിന്തുടർന്നു. എന്തുകൊണ്ട്, എങ്ങിനെ  ഈ സ്ത്രീ ഇത്രയും സ്വത്തുക്കൾ ഭരിക്കുന്നു എന്നതിന്റെ ഉത്തരത്തിലേക്കുള്ള ഒരു ചെറിയ വഴി എനിക്ക് തുറന്നുകിട്ടി.

അടുത്ത ഒരാഴ്ച്ച അങ്ങിനെ കടന്നുപോയി. മാധുരിത്തമ്പുരാട്ടിയെ വല്ലപ്പോഴും കാണുമായിരുന്നു. അധികം വെയിലു കൊള്ളാതെ, നല്ല ഭക്ഷണം കഴിച്ച് ശരീരമിത്തിരി പുഷ്ട്ടിപ്പെട്ടു. അപ്പോഴാണ്  വല്ല്യമ്പ്രാട്ടി അവരുടെ എസ്റ്റേറ്റിലേക്കു പുറപ്പെട്ടത്. തീരുമാനം ധൃതിയിൽ ആയിരുന്നു. വക്കീലിനെ അറിയിച്ചുമില്ല.

നീലാ. നിന്റെ രണ്ടു കുപ്പായവും മുണ്ടും ചീരുവിനെ ഏൽപ്പിച്ച് തേച്ചുതരാൻ പറയൂ.. വല്ല്യമ്പ്രാട്ടി രാവിലേ പറഞ്ഞു. ഒരിടം വരെ പോവാനുണ്ട്.

ഞാൻ ഡ്രൈവറോടൊപ്പം മുൻസീറ്റിൽ കയറിയിരുന്നു. ഒരു മനോഹരമായ ഷാളും പുതച്ച് ദുർഗ്ഗ പിന്നിലെ സീറ്റിൽ നിറഞ്ഞിരുന്നു.

മൂന്നു മണിക്കൂറോളമെടുത്തു എസ്റ്റേറ്റ് ബംഗ്ലാവിലെത്താൻ. ചെന്നയുടനെ നടത്തിപ്പുകാരനെ വിളിച്ചുവരുത്തി. നേരെ റബ്ബർഷീറ്റുകളുടെ ഗോഡൗണിൽ പോയി. ഞാനും ഡ്രൈവറും കൂടി സ്റ്റോക്കെടുത്തു. കണക്കിൽ കാട്ടിയതിനേക്കാളും കൂടുതൽ! കാര്യസ്ഥന്റെ ഗതികേടിന് അപ്പോഴാണ് ഒരു ലോറി വന്നത്. അതിൽ നിന്നുമിറങ്ങിയ ഡ്രൈവർ വാങ്ങുന്നയാളുടെ വിലാസം പറഞ്ഞു. കഴിഞ്ഞ പത്തുമാസമായി ഇവിടെനിന്നും റബ്ബറെടുക്കുന്ന കാര്യവുമറിയിച്ചു.

വല്ല്യമ്പ്രാട്ടിയും ഞാനുമവിടിരുന്നു. ഡ്രൈവറെ വിട്ട് ഇൻസ്പെക്ടറെ വരുത്തി. അപ്പോൾത്തന്നെ പരാതിയെഴുതി കാര്യസ്ഥനെ അറസ്റ്റിലാക്കി. രണ്ടുദിവസം ഞങ്ങളവിടെക്കഴിഞ്ഞു. അതിനകം തമ്പുരാട്ടി പുതിയ വക്കീലിനേം, കാര്യസ്ഥനേമേർപ്പെടുത്തി.

എന്നും രാത്രി തമ്പുരാട്ടി പൂജിക്കാൻ കയറും. കഞ്ഞിയും പയറും ചമ്മന്തിയുമുണ്ടാക്കിയത് ഞാനായിരുന്നു. പൂറും കുണ്ടിയും കഴുകിയിരുന്നതും ഞാൻ തന്നെ!

രാമാ! ഇവനെക്കൂടി ഡ്രൈവിങ് പഠിപ്പിക്കണം. തിരികെ പോരുമ്പോൾ വല്ല്യമ്രാട്ടി പറഞ്ഞു. ആളൊഴിഞ്ഞ റോഡുകളിൽ ഇത്തിരിനേരം രാമൻ വളയമെന്റെ കയ്യിൽത്തന്നു. അന്നു തുടങ്ങിയതാണ് ഡ്രൈവിങ്ങിലുള്ള കമ്പം.

തിരിച്ചു ചെന്ന് മൂന്നിന്റന്ന് വല്ല്യമ്രാട്ടി പുറത്തായി. ആർത്തവം കഴിയും വരെ വെളിയിലുള്ള പുരയിലാണ് വാസം. നിനക്കു വേണമെങ്കിൽ അമ്മയെ