കെട്ടിലമ്മ [ഋഷി] 812

ഇതാണ് നീലൻ… വല്ല്യ തമ്പുരാട്ടീടെ… ചീരു താഴ്ന്ന സ്വരത്തിൽ പറഞ്ഞു. അവളെന്നെ നോക്കിയൊന്നു ചിരിച്ചിട്ട് സ്ഥലം കാലിയാക്കി.

പാറുവമ്മയെന്നെയൊന്നു നോക്കി. ഞാനവരുടെ കൊഴുത്തമുലകൾ കണ്ണുകൊണ്ടുഴിയുന്നതു കണ്ട് ഒരു ഗൂഢമായ ചിരി കണ്ണുകളിൽ മിന്നിമറഞ്ഞോ? ആ നീയങ്ങോട്ടിരിയെടാ കൊച്ചനേ.. നല്ല ശബ്ദമായിരുന്നു ആയമ്മേടേത്.

ഞാനൊരു പലകയിലിരുന്നു. കുനിഞ്ഞുനിന്ന് അവർ വിളമ്പിയ അന്നധികം ഞാൻ കഴിച്ചിട്ടില്ലാത്ത ഇഡ്ഢലികളിൽ നോക്കണോ അതോ കണ്മുന്നിൽ തൂങ്ങിയാടുന്ന പപ്പായകളിൽ നോക്കണോ എന്നൊരു അമ്പരപ്പിൽപ്പെട്ടു! വയറിന്റെ കത്തൽ ജയിച്ചതുകൊണ്ട് ഇഡ്ഢലിയും സാമ്പാറും വെട്ടിവിഴുങ്ങി.

കൈ കഴുകിക്കഴിഞ്ഞപ്പോൾ ചീരുവന്നെന്നെ തമ്പുരാട്ടീടെ അടുത്തേക്ക് കൊണ്ടുപോയി.

നീലാ വരൂ… ആ സുന്ദരി വായിച്ചുകൊണ്ടിരുന്ന പുസ്തകം മടക്കിയെണീറ്റു. വരൂ… ആ തടിച്ച ചന്തികളുടെ ചലനവും നോക്കി ഞാൻ നടന്നു. ഒരു മുറിയുടെ മുന്നിലെത്തി. വശത്തൊരു മുറി. തുറന്നപ്പോൾ മൂത്രത്തിന്റെ നേരിയ ഗന്ധം. അവിടെയൊരു തൊട്ടിയിൽ വെള്ളവും ഒരു പാത്രവുമുണ്ടായിരുന്നു.

നീലൻ കയ്യും കാലും മുഖവും കഴുകൂ… തമ്പുരാട്ടി അവിടെത്തന്നെ നിന്നു. ഞാൻ വെളിയിൽ വന്നപ്പോൾ ചീരുവുമുണ്ട്. മുണ്ടും കുപ്പായവുമൂരിത്തരൂ… തമ്പുരാട്ടി കൈനീട്ടി.

ഞാനന്തം വിട്ടുനിന്നു. നീലാ… ആ സ്വരമിത്തിരി ഉയർന്നു. ഞാനൊന്നുമാലോചിക്കാതെ തുണികളൂരി തമ്പുരാട്ടിയെ ഏൽപ്പിച്ചു. വെളുത്ത കോണകം മാത്രമുടുത്ത് ആ പെണ്ണുങ്ങളുടെ മുന്നിൽ ഇത്തിരി വിറയലോടെ നിന്നു.

ചീരൂ.. ആ തോർത്തിങ്ങു താ… നീയെന്താ കോണകമുടുത്ത ആണുങ്ങളെ കണ്ടിട്ടില്ലേ? തമ്പുരാട്ടി അവളെ ശാസിച്ചു. പോയി ഈ തുണികൾ മടക്കി നീലന്റെ മുറിയിൽ വെക്കൂ.

അവൾ പോയപ്പോൾ തമ്പുരാട്ടി എന്നെ നോക്കി ചിരിച്ചു. അമ്മായീടെ മുന്നിൽ കോണകമുടുത്തു നിന്നപ്പോൾ പറ്റിയപോലെ സങ്കോചം കൊണ്ട് കുണ്ണ ചുരുങ്ങിയിരുന്നു. പുതിയ കോണകം വാങ്ങാൻ പറഞ്ഞതിന്  അമ്മായിയോടു ഞാൻ മനസ്സിൽ നന്ദി പറഞ്ഞു.

തമ്പുരാട്ടിയുടെ കണ്ണുകൾ എന്റെ ശരീരത്തിലൂടെ സഞ്ചരിച്ചു. വെളിയിൽ പണിയെടുക്കുന്നതുകൊണ്ട് കരുവാളിച്ചിരുന്നെങ്കിലും ഒരു കഴഞ്ച്  കൊഴുപ്പുപോലും മേത്തില്ലായിരുന്നു.