കെട്ടിലമ്മ [ഋഷി] 812

നീ കാലത്തു കുളിച്ചോ? തമ്പുരാട്ടി ചോദിച്ചു. ഉവ്വ്. ഞാൻ പറഞ്ഞു. കൈകൾ കാട്ടൂ… ഞാൻ വിരലുകൾ വിടർത്തിക്കാട്ടി. നഖങ്ങളോ അഴുക്കോ ഇല്ലെന്നു ബോധ്യപ്പെട്ട തമ്പുരാട്ടി കുനിഞ്ഞെന്റെ കാൽവിരലുകളിലും നോക്കി. അവസാനം ആ അലക്കിയ തോർത്തെനിക്കു തന്നു. വരൂ.. തോർത്തുമുടുത്ത് ഞാൻ പതിവുപോലെ ആനനടയൊത്ത ആ ചന്തികളുടെ ചേലുമാസ്വദിച്ചു തമ്പുരാട്ടിയുടെ പുറകേ നടന്നു.

ആ വലിയ മുറിയുടെ വാതിൽ മറച്ചിരുന്നത് രാമച്ചത്തിന്റെ വള്ളികളുണക്കിയതാണ്. നല്ല സുഗന്ധവും തണുപ്പുമായിരുന്നു. ഏതോ ഒരമ്പലത്തിന്റേയോ പൂജാമുറിയുടേയോ ഉള്ളിലേക്ക് കയറുന്നപോലെയാണ് തമ്പുരാട്ടിയോടൊപ്പം അകത്തേക്ക് ചുവടുകൾ വെച്ചപ്പോൾ തോന്നിയത്. എന്നാലെണീറ്റു നിന്ന ദേവി കാളീവിഗ്രഹമായിരുന്നു. ഇളം കറുപ്പുനിറമുള്ള ഒരതികായ. ആ മുഖത്ത് എന്തോ ദൈവീകമായ ഐശ്വര്യം, എന്നാലിത്തിരി ചുവന്ന വലിയ കണ്ണുകളിൽ നേരിയ രൗദ്രം കലർന്ന ഭാവം. എന്തോ നല്ല ഉയരമുള്ള ഞാൻ പോലും തലപൊക്കി നോക്കേണ്ടിവന്ന ആ മുഖത്തുനിന്നും കണ്ണുകൾ പറിച്ചെടുക്കാനായില്ല. അറിയാതെന്റെ കൈകളുയർന്ന് കൂപ്പുകൈ ആയി മാറി. ദേവിയെ തൊഴാനല്ലാതെ വേറെന്തു ചെയ്യാൻ!

എന്നെ നോക്കിയ കണ്ണുകളിൽ മെല്ലെ സ്വതസ്സിദ്ധമായ രോഷം മാഞ്ഞു. ആ മുഖത്തൊരു പുഞ്ചിരി വിടർന്നു.

ഇവന്റെ പേരെന്താ മോളേ! ആ കണ്ണുകൾ  മാധുരിത്തമ്പുരാട്ടിയുടെ നേർക്കു തിരിഞ്ഞു.

നീലൻന്നാ ഏടത്തീ…തമ്പുരാട്ടി പറഞ്ഞു.

അവനെന്തെങ്കിലും കഴിച്ചോ?

ഉവ്വേടത്തീ…

ശരി…നീ പൊയ്ക്കോളൂ… വല്ല്യ തമ്പുരാട്ടി പറഞ്ഞു.

ആ മുറിയിൽ ഞാനും കെട്ടിലമ്മയും തനിച്ചായി. നീ വരൂ… കെട്ടിലമ്മ ആ വിശാലമായ മുറിയുടെ അറ്റത്തുള്ള ഒരു വലിയ ഷെൽഫിലേക്ക് നടന്നു. സത്യം പറഞ്ഞാൽ അപ്പോഴാണ് ആ ദുർഗ്ഗയുടെ രൂപം ഒന്നു കൺകുളിർക്കെ കണ്ടത്.

സാമാന്യം നല്ല പൊക്കമുള്ള എന്നെക്കാളും, ഉയരം. എന്തൊരു കൊഴുത്ത ശരീരം!  ഉയരം പോലെ തന്നെ തടിയും. ഒരു കസവുമുണ്ട് മുലകൾക്കുമീതെ ഉടുത്തിരിക്കുന്നു. മുണ്ടിന്റെ ഇറക്കം കണങ്കാലുകൾക്ക് കുറച്ചു മുകൾ വരെ. ആ പർവ്വതമുലകൾ തിങ്ങി നിൽക്കുന്നു. മുലഞെട്ടുകൾ മുണ്ടിനുള്ളിൽ തള്ളി നിൽക്കുന്നു. അര ഇത്തിരി ഒതുങ്ങിയതാണെങ്കിലും ആ ചന്തികൾ ശരിക്കും കുട്ടകങ്ങൾ കമഴ്ത്തിവെച്ചതുപോലെയായിരുന്നു. വേറെ ഏതു സ്ത്രീയിലും അതിരു കവിഞ്ഞതെന്ന് തോന്നാവുന്ന കുണ്ടികളും മുലകളും ആ കെട്ടിലമ്മയുടെ ശരീരത്തിനു എന്തൊരെടുപ്പാണു നൽകിയത്! ആ തുടകൾക്കിടയിൽ എന്റെ കഴുത്തെങ്ങാനും അകപ്പെട്ടാൽ ഞെരിച്ചു കൊല്ലാക്കൊല ചെയ്യുമെന്നു തോന്നി. കൈകൾക്കു നല്ല വണ്ണവും ഒഴുക്കും. മുടി നെറുകയിൽ കെട്ടിവെച്ചിരുന്നു. കഴുത്തിൽ ഒരു  സ്വർണ്ണത്തിന്റെ കനംകുറഞ്ഞ മാല.

The Author

ഋഷി

Life is not what one lived, but what one remembers and how one remembers it in order to recount it - Marquez

139 Comments

Add a Comment
  1. മാലാഖയെ പ്രണയിച്ചവൻ

    കൊള്ളാം അടിപൊളി കഥ ഒരുപാട് ഇഷ്ടായി ❤

  2. ഋഷി.. താങ്കളുടെ എഴുത്തിൻ്റെ രീതി ഒരുപാട് ഇഷ്ടപ്പെട്ടു..മനോഹരമായ ഒരു കഥ ആയിരുന്നു. നീലൻ തൻ്റെ അനുഭവങ്ങൾ ആയിരുന്നു പങ്കുവച്ചത് എങ്കിലും ഞാൻ കുറിച്ച് കൂടി ഉൾപ്പെടുത്താനും കഴിയുമായിരുന്നു.. അവൻ ജീവിതത്തിൽ പിന്നീട് നേരിട്ട വെല്ലുവിളികളും മറ്റും. അവസാനിച്ച സ്ഥിതിക്ക് ഇനി അതിൽ മാറ്റം വരുത്താൻ കഴിയില്ലല്ലോ. ഒരുപാട് നൊസ്റ്റാൾജിയ വന്ന്.. പഴയ കാലഘട്ടത്തിലേക്ക് തിരിച്ച് പോയി പോലെ.. ഒരു നദി തിരിച്ച് ഒഴുകിയ പോലെ.. എൻ്റെ വേരുകളിലേക്ക് തിരികെ പോകാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്ന ഒരാൽ എന്ന നിലയിൽ ഈ കഥ ഒരുപാട് മനസ്സിൽ തട്ടി. ഒരുപാട് നന്ദി

  3. വിശ്വാമിത്രന്‍

    ഡേയ് ഋഷി, എന്തുണ്ട് വിശേഷം? കഥ വായിക്കാതെ കവർ ഫോട്ടോ കണ്ട് മനസ്സിലാക്കി. 😉

  4. നൈസ് സ്‌റ്റോറി dear… നല്ല കഥകൾ പ്രതീക്ഷിക്കുന്നു..

  5. Next story appoooyaa

  6. Bro next bro appooyaaaa

  7. Ahhhh.. What an artistic work.. Brilliant !!!

  8. Machane …….maniharam, rathimanoharam, athimanoharam……..onnum parayanilla….iniyum pratheekshikkunnu……..manoharamaya ithipoleyulla srishtikal. God bless you

  9. സ്നേഹിതൻ

    Njan katha vayich kazhinjatum 1940 sil thanne nikkenu manasu ipozhum..adipoli machane…u are awesome ?

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *