ഖൽബിനുള്ളിൽ രേണുക [കൊത്ത അനുപമ] 116

വിപ്ലവം മനസ്സിൽ ഉറക്കത്തിൽ പോലും മുറുകെ പിടിക്കുന്ന സഗാവിനെക്കാൾ ചെഗുവേര യുടെ വിപ്ലവ സഗാക്കളെക്കാൾ ആർക്കാണ് പ്രണയത്തിൽ ഇത്രയും തീവ്രത സൂക്ഷിക്കാൻ സാധിക്കുക. അവന്റെ പ്രണയം അവൾക്ക് മരുഭൂമിയിലെ മറുപ്പച്ച പോലെ അവൾക്ക് വിലപ്പെട്ട ഒന്നായിരുന്നു. വാക മര ചുവട്ടിലെ ചുവന്ന പൂക്കൾക്ക് പോലും അവരുടെ പ്രണയത്തിന്റെ തീക്ഷണത അനുഭവിച്ചു. ‘ ഇനിയും ജനിക്കുമോ ഇതുപോലൊരു പ്രണയ കാവ്യം ‘ എന്ന് ഏതോ കവി തൂലികയാൽ എഴുതി ചേർത്ത പോലെ മനോഹരം ആ പ്രണയം. ” വിടർന്ന രാവിൽ വിരിയാത്തതെന്തേ ആദരത്തിൽ ചലിച്ചെടുത്ത പ്രണയമാം വർഷമേ ”

അങ്ങനെ തുടർന്ന ഗാടമായ പ്രണയത്തിനോടുവിൽ ഒരു നാൾ അവളുടെ കന്നി കാത്തം അവൻ കവർന്നെടുത്തു. അന്ന് ഒരു സമര ദിനം ആയിരുന്നു. അതി രാവിലെ ആരംഭിച്ച ഭരണകൂടത്തിന്റെ അമർച്ച ചെയ്യുന്ന നടപടികൾക്ക് എതിരെ നടന്ന പ്രതിഷേധം ക്യാമ്പ്സിൽ ആളി കത്തി. പഠിപ്പു മുടക്കി അവർ പത്തു മണിയോട് കൂടെ ആ ക്യാമ്പസ് നിശബ്ദം ആക്കി. എല്ലാവരും പിരിഞ്ഞു. അലി രേണുകയെ അവന്റെ വീട്ടിലേക്ക് ക്ഷണിച്ചു. തന്റെ പാതി വിളിച്ചാൽ എങ്ങനെ ആണ് ക്ഷണം നിരസിക്കുക. താൻ ഭാവിയിൽ ജീവിക്കേണ്ട വീട്ടിലേക്ക് അവൻ ക്ഷണിച്ചിരിക്കുന്നു. തെല്ലൊന്നും ചിന്ദിക്കാതെ അവൾ സമ്മതം മൂളി. അവന്റെ കൈ ചെന്നെത്താത്ത എതിടം ആണ് തന്റെ ശരീരത്തിൽ ബാക്കി ഉള്ളത്. അവൻ തഴുകിയ മാറിടങ്ങളും നിതമ്പങ്ങളും പൂവിതളിൽ വരെ അവന്റെ കൈ കൾ ചെന്നെത്തിയ നിമിഷം അവളുടെ മനസ്സിൽ ആ നിമിഷം കയറി വന്നു.

അവൻ തന്നോട് ഇന്നു വരെ ഒന്നും ഒളിച്ചിട്ടില്ല. അവനു ഉണ്ടായിരുന്ന പ്രണയവും അവർ സംഗമം നടത്തിയതും ഒന്നും അവൻ ഒളിച്ചിട്ടില്ല. അവനെ മനസ്സിൽ കൊണ്ടു നടക്കാത്ത ഏത് പെണ്ണാണ് ആ ക്യാമ്പസിൽ ഉണ്ടാവുക. അവന്റെ വാക്കുകൾ അവന്റെ നാവിൽ നിന്നും ഒഴുകുന്ന കവിതകൾ ഇതെല്ലാം തന്നെ ദാരാളം.

അതിനോട് കൂടെ ഗന്ധർവ്വൻ ഭൂമിയിൽ പ്രത്യക്ഷ പെട്ടപോലെ ഉള്ള രൂപവും. ” കാവ്യത്തിനതീതം ഗന്ധർവ്വനാം മനുഷ്യ ജന്മമെ നീ ” അവളുടെ ചിന്ത ബൈക്കിൽ കയറിയത് മുതൽ എവിടെയോ ആയിരുന്നു അവർ അവന്റെ വീട്ടിൽ എത്തി . വാതിൽ ചെടിച്ചട്ടിയിൽ വെച്ചിരുന്ന താക്കോൽ ഉപയോഗിച്ചു അവൻ തുറന്നു. അലി അവളെ വീട്ടിലേക്ക് ഭവ്യമായി സ്വാഗതം ചെയ്തു.അവൾ അകത്തേക്ക് പ്രവേശിച്ചു.അവൻ അവളെ വലിച്ചു അവന്റെ മേലേക്ക് ഇട്ടു.അവളെ ചുംബിച്ചു. അധരങ്ങൾ ആദരങ്ങളോട് ചേർന്നു. നാവുകൾ തമ്മിൽ ഇണച്ചേർന്നു സർപ്പങ്ങളെ പോലെ. അധരങ്ങൾ അകലാതെ അവൻ വാതിൽ പതിയെ അടച്ചു ലോക്ക് ചെയ്തു.