കൊച്ചിയിലെ കൗമാരം 1 497

ടാക്സിയിൽ നിന്നും ബാഗും ആയെത്തിയ നിതി നീനയെ കണ്ടു പുഞ്ചിരിച്ചു, ഉം പെണ്ണ് നന്നായങ്ങ് വളർന്നു അവന്റെ കണ്ണുകൾ അവളെ സ്കാൻ ചെയ്യുകയായിരുന്നു, ഹോസ്റ്റലിലെ വേഷത്തിലായിരുന്നു നീന കറുപ്പുനിറത്തിലുള്ള ഇറുകിയ പാന്റ് അവളുടെ തുടകളുടെ മുഴുപ്പ് എടുത്തുകാണിച്ചു ദുർമേദസ് ഒട്ടുമില്ലാത്ത ഉരുണ്ടവ. നീല ടൈറ്റ് ടി ഷർട്ട്‌. മാറിടത്തിന്റെ ഭാഗത്ത്‌ ഒരു ഉയർച്ച .വയറിന്റെ ഭാഗത്ത്‌ ടി ഷർട്ട് ലൂസ് ആണ്. തടിച്ച കൈകൾ,വാരിക്കെട്ടിയ മുടി,സാമാന്യം വെളുപ്പ് മൊത്തത്തിൽ ഒരു അലസ ചരക്ക്.
“ഹായ് നിതി നീ വിഷമിക്കണ്ട കേട്ടോ മാളൂനെ ഞാൻ നോക്കിക്കോളാം..””
നീന അവനെ ഒന്ന്‌ കളിയാക്കി, ചിന്തയിൽ നിന്നും ഉണർന്ന അവന്റെ മുഖത്തു ജാള്യത നിറഞ്ഞു. നീതിയുടെ കണ്ണുകൾ പോയ വഴി നീനയും ശ്രദ്ധിച്ചിരുന്നു അവളിൽ അത് ചിരിപടർത്തി, നിതിയെ അവൾ ഒട്ടും പ്രതീക്ഷിച്ചില്ല ചെറുക്കനും വളർന്നു അവൾ മനസ്സിൽ ഓർത്തു. നീനയുടെ കളിയാക്കൽ കേട്ട് എല്ലാരും പുഞ്ചിരിച്ചു..
“സമയം ഉച്ചയായി നമുക്ക് വല്ലതും കഴിച്ചാലോ മക്കളെ” മോഹൻ വാച്ചിൽ നോക്കി പറഞ്ഞു
“ഇവിടുത്തെ ക്യാന്റീനിൽ നല്ല ഫുഡ്ഡാ അച്ഛാ വാ നമ്മുക്ക് അവിടുന്നു കഴിക്കാം”

റൂമിൽ പോയി ബാഗ് വച്ച് രണ്ടു പെൺകുട്ടികളും വന്നു, ക്യാന്റീനിൽ ബിരിയാണി ആണ് എല്ലാവരും ഓർഡർ ചെയ്തത്,കഴിച്ചിറങ്ങി മോഹനും രാധികയും യാത്ര പറഞ്ഞു 4 പേരുടെയും കണ്ണുകൾ ഈറനണിഞ്ഞു, നിതിന് ആ ക്യാമ്പസ്‌ വിട്ടുപോകാൻ ഒരു താല്പര്യവും ഇല്ലായിരുന്നു.

അവർ റൂമിൽ എത്തിയിരുന്നു
മീര ഡ്രസ്സ്‌ ഒന്നും മാറിയിരുന്നില്ല മനസ്സ് ആകെ ഇളകിമറിഞ്ഞിരുന്നു, വീട്ടിൽ നിന്നു ആദ്യമായി മാറിനിൽക്കുകയാണ് നേരത്തെ ഉദിച്ച കൗതുകം എല്ലാം മറഞ്ഞിരുന്നു,ഇപ്പൊ അമ്മയുടെ പുന്നാര മോളായി മാറി മീര,വീട്ടിലെ ഓർമകൾ അവളെ കൂടുതൽ ദുഃഖത്തിലാഴ്ത്തി.

പെണ്ണിന്റെ ഈ മാറ്റം നീന ശ്രെദ്ധിച്ചിരുന്നു, അവൾക്ക് മാളുവിനോട് സഹതാപം തോന്നി,താനും കടന്നുവന്ന സിറ്റുവേഷൻ ആണല്ലോ ഇത്,
കട്ടിലിൽ മുഖം പൂഴ്ത്തി കമഴ്ന്നു കിടക്കുന്ന മാളുവിനടുത് നീന ഇരുന്നു പതിയെ അവളുടെ ചുമലിൽ കൈവച്ച് തലോടിക്കൊണ്ടിരുന്നു അവൾ കരയുകയാണെന്ന് നീനയ്ക്ക് മനസിലായി,കുറച്ചുകൂടി അവളോട്‌ ചേർന്നിരുന്ന്,
“എന്താ മോളെ ഇത് ഇത്ര സില്ലി ആയിരുന്നോ നീ, ഞാൻ ഇല്ലേ ഇവിടെ നീ കരഞ്ഞാൽ എനിക്ക് വിഷമം ആകും.”