കോകില മിസ്സ് 7 [കമൽ] 298

“വന്നാലെന്താ? അവര് കണ്ട് വിരലിട്ടോട്ടെ.” റീനാ മിസ്സ് ഒരു കൂസലും ഇല്ലാതെ പറഞ്ഞു.
“പൊന്നു മിസ്സേ, അല്ലെങ്കിൽ തന്നെ പ്രശനങ്ങൾ ഒഴിഞ്ഞിട്ട് നേരമില്ല. അല്ല, ഒരു സംശയം ചോദിക്കട്ടെ, കുറച്ച് ഔട്ട് ഓഫ് സിലബസ്സാ .തെറ്റിദ്ധരിക്കരുത്.”
“മം… ചോദിക്ക്. നിന്റെ സംശയം തീർത്തു തന്നില്ലെങ്കിൽ ഞാനൊക്കെ എന്തിനാ ടീച്ചറാണെന്നും പറഞ്ഞു നടക്കുന്നത്? ചോദിക്ക്.”
“നിങ്ങൾ എന്നെക്കൊണ്ട് കളിപ്പിക്കാൻ തന്നെയാണോ, ഇന്നെന്നെ സ്‌പെഷ്യൽ ക്ലാസ്സെന്നും പറഞ്ഞു പിടിച്ചിരുത്തിയത്?” അവൻ ലവലേശം ഉളുപ്പില്ലാതെ ചോദ്യത്തിൽ തന്റേടത്തിന് ഒരു കുറവും വരുത്താതെ ചോദിച്ചു. അവന്റെ ചോദ്യം കേട്ട് റീനാ മിസ്സ് ഒന്ന് ചിരിച്ചു.
“സ്വാഭാവികമായ സംശയം. എന്നാൽ പക്വതയുള്ള ചോദ്യം.” റീനാ മിസ്സ് വിദൂരതയിലേക്ക് നോക്കി .
“നല്ലൊരു അസ്സൽ കോട്ടയംകാരൻ നസ്സ്രാണിയാ എന്റെ കേട്ട്യോൻ. കെട്ടു കഴിഞ്ഞ സമയത്തു ആളൊരു വേന്ദ്രനായിരുന്നു. കല്യാണത്തിന് മുൻപും കല്യാണത്തിന് ശേഷവും അയാൾ ഒരുപാട് പെണ്ണുങ്ങളെ കളിച്ചു മെദിച്ചിട്ടുണ്ട്. ഞങ്ങളുടെ വീട്ടിൽ, എന്റെ സാമീപ്യത്തിൽ പോലും. അയാൾക്ക്‌ വീട്ടിൽ വച്ചു കളിക്കാനുള്ള സൗകര്യത്തിന് എന്റെ രണ്ടു മക്കളേയും അവരുടെ ചെറുപ്പം മുതലേ ബോർഡിങ് സ്കൂളിലാ പഠിപ്പിക്കുന്നത്. എന്നാൽ എനിക്ക് അയാൾ ഒരു കുറവും വരുത്തിയിട്ടില്ല. പണമായലും, സുഖമായാലും. നിന്റെ സാമാനം പോലെ തന്നെയാ അയാളുടെയും. നല്ല നീളവും, കട്ടിത്തലയും… ഹോ, ഞങ്ങൾ പലപ്പോഴും അയാളുടെ കോട്ടയത്തുള്ള തടിമില്ലിൽ , അറുക്കാൻ വച്ചിരിക്കുന്ന തടികൾക്ക് മേലെ വരെ കിടന്നു കളിച്ചിട്ടുണ്ട്. ഹാ, അതൊരു സമയം. ഇപ്പൊ അയാൾക്ക് പൊങ്ങില്ല. അമിതമായ മദ്യപാനം വരുത്തി വച്ച വിന. കിടപ്പറയിൽ ഇച്ഛായൻ പലപ്പോഴും മാനസികമായി തളർന്നു. എന്നെ ഒരു തരത്തിലും തൃപ്തിപ്പെടുത്താൻ കഴിയാത്തതിന്റെ വിഷമം അയാളെ വേട്ടയാടുന്നുണ്ടാവാം. ആ നശിച്ച സ്ഥലത്തു നിന്ന് മാറി, ഈ സ്ഥലത്തു ജോലി കിട്ടി, ഇങ്ങോട്ട് വീടെടുത് മാറിയപ്പോൾ ഇച്ഛായന് ഒരു ചെയ്ഞ്ച് ആകുമെന്ന് ഞാൻ വെറുതെ മോഹിച്ചു. നിന്നെപ്പറ്റി, ഒരിക്കലും പ്രതീക്ഷിക്കാത്ത ചിലതൊക്കെ കേട്ടപ്പോൾ എനിക്കറിയില്ല, ഞാൻ എങ്ങിനെയോ എന്റെ പഴയ ഭൂതകാലത്തിലേക്ക് ചെന്നെത്തി. ഇന്നലെ വരെ ഇച്ചായന്റെ കൂടെ കിടക്കുമ്പോഴും നിന്നെ ഓർത്ത് കൊണ്ടാ ഞാൻ ഇച്ചായന്റെ കുണ്ണ പിടിച്ചു കുലുക്കിയത്. അങ്ങേർക്ക് ഒന്നിനും വയ്യെങ്കിലും ഞാൻ വിരലും കാരറ്റും നല്ല പോലെ ഉപയോഗിച്ചു. ഒരു മനുഷ്യ സ്ത്രീക്ക് നല്ല പ്രായത്തിൽ തന്റെ കാമം അടക്കി കഴിയുന്നതിന് ഒരു പരിധിയുണ്ട് ജിതിൻ. അത് പറഞ്ഞാൽ ആർക്കും മനസ്സിലാവണം എന്നില്ല.”

അവർ മെല്ലെ നടന്നു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു നിർത്തിയപ്പോഴേക്കും അവർ സ്കൂൾ ഗേറ്റും കടന്ന് ബസ്സ് സ്റ്റോപ്പിലേക്കുള്ള പകുതി വഴിയെത്തിയിരുന്നു. ജിതിൻ ഒന്നും മിണ്ടാനാവാതെ, അവരോടുള്ള സഹതാപം പുറത്തു കാട്ടാതെ കൂടെ നടന്നു.
“മിസ്സേ, അതിനെപ്പറ്റി…, മിസ്സ് എന്നെപ്പറ്റി കേട്ട കാര്യങ്ങൾ, ടീച്ചറോട് ആരാ പറഞ്ഞത് എന്ന് മിസ്സ് പറയണ്ട. എനിക്കറിയാം. പക്ഷേ, കേട്ടത് മുഴുവൻ സത്യമല്ല. ആ കേട്ടതിലൊക്കെ എനിക്ക് ചെറിയ റോൾ ഉണ്ട്, പക്ഷെ ഈ പറഞ്ഞു നടക്കുന്നവന്മാർ തന്നെ കാണിച്ചു കൂട്ടുന്ന കോപ്രായങ്ങൾ, അത് നിർത്തിക്കാൻ വേണ്ടി ഞാൻ ചെയ്‌ത ഒരു സാമൂഹ്യ പ്രവർത്തനത്തിനുള്ള പ്രതികാരമാണ് ഇപ്പോൾ ഈ സ്കൂളിൽ എന്നെപ്പറ്റി പറഞ്ഞു പരത്തുന്ന കിംവദന്തികൾ. ഞാൻ ഒരു തരത്തിലും ഈ സ്കൂളിന് ചീത്തപ്പേര് വരുത്തണം എന്നാഗ്രഹിക്കുന്ന വ്യക്തിയല്ല. മിസ്സ് എന്നെ മനസ്സിലാക്കണം.”