കോകില മിസ്സ് 7 [കമൽ] 298

“തന്റെ മനസ്സ് വായിക്കാൻ ഈസിയാണ് ജിതിൻ.” മേഴ്‌സി ഒന്ന് പുഞ്ചിരിച്ചു.
“സത്യമാണ് മേഴ്‌സിക്കൊച്ചേ, ആ ഒരാൾ, അയാൾക്ക് വേണ്ടിയാണ് ഞാൻ ഓരോ ദിവസവും ജീവിക്കുന്നത്. അയാളുടെ സ്നേഹം പിടിച്ചു പറ്റാൻ, എന്റെ സ്നേഹം അയാൾ തിരിച്ചറിയാൻ വേണ്ടിയാണ് ഞാൻ ഓരോ നിമിഷവും കാത്തിരിക്കുന്നത്.”
മേഴ്‌സി ജിതിന്റെ കയ്യിൽ ഒന്ന് കൂടി മുറുക്കി ചുറ്റിപ്പിടിച്ചിരുന്നു.
“മേഴ്‌സിക്കൊച്ചേ…”
“മം….” അവൾ കാതരയായി വിളി കേട്ടു.
“തന്നെ എനിക്കിഷ്ടമാണ്. പക്ഷെ… പക്ഷെ തന്നെ പ്രണയിക്കാൻ എനിക്കാവില്ല. എന്റെ മനസ്സിലുള്ളവൾക്ക് പകരം മറ്റൊരാൾ, അങ്ങിനൊന്ന് ഉണ്ടാവില്ല മേഴ്‌സിക്കൊച്ചേ.”
മേഴ്‌സി തലയുയർത്തി ജിതിന്റെ മുടിയിഴകളിൽ മെല്ലെയൂതി. അവളുടെ നിശ്വാസത്തിലെ വാത്സല്യത്തിന്റെയും സ്നേഹത്തിന്റെയും ലാളനയേറ്റ അവന്റെ മുടിയിഴകൾ സന്തോഷത്തോടെ ആടിക്കളിച്ചു.
“താൻ പേടിക്കണ്ട ജിതിൻ, ഇന്ന് നമ്മൾ തമ്മിൽ നടന്നത്, അതൊരു സീക്രട്ട് ആയിരിക്കും. എന്നും. എല്ലാവർക്കും ഉണ്ടാകുമല്ലോ ഓരോ സീക്രട്ട്സ്? തനിക്ക് തന്റെ ആ ആൾ എന്ന പോലെ, ഇതെന്റെ സീക്രട്ട്. അല്ല, നമ്മുടെ സീക്രട്ട്. ഇത് എന്നും എന്റെ ഉള്ളിൽ സേഫ് ആയിരിക്കും.”
നിറഞ്ഞ മനസ്സോടെ ജിതിൻ മേഴ്‌സിയുടെ നെറുകയിൽ ചുണ്ടമർത്തി. നിമിഷനേരത്തെ സ്നേഹമാണെന്ന തിരിച്ചറിവിലും അവൾ അനുസരണയുള്ള പൂച്ചക്കുഞ്ഞിനെപ്പോലെ അവന്റെ തോളിൽ കവിളുരച്ചിരുന്നു.
“തന്റെ ഡ്രീം സഫലമാകട്ടെ എന്ന് ഞാൻ പ്രാർത്ഥിക്കാം ജിതിൻ. തന്റെ ഇഷ്ടം ട്രൂ ആണ്. ഐ നോ. ഞാൻ കേട്ടത് പോലെയോ പ്രതീക്ഷിച്ചത് പോലെയോ ഉള്ള ആളല്ല താൻ. താൻ നോക്കിക്കോ, താൻ ആശിക്കുന്നത്, അത് തനിക്കുള്ളതാണെങ്കിൽ, തനിക്ക് വിധിച്ചിട്ടുണ്ടെങ്കിൽ, അത് തന്നിലേക്ക് തന്നെ വന്നു ചേരും.”
ജിതിന്റെ ഉള്ളൊന്നു പിടഞ്ഞു. ഇത് താൻ മുമ്പെവിടെയോ…. അതേ, സോണി.സോണിയും പറഞ്ഞത് ഇതേ കാര്യം തന്നെയാണല്ലോ? വിധി. അത് സത്യം തന്നെയോ? ജീവിതത്തിൽ ആദ്യമായി അവന് വിധിയിൽ വിശ്വസിക്കണം എന്ന് തോന്നി.
“പക്ഷെ, തന്നെപ്പറ്റി സ്കൂളിൽ കുറെ റൂമേഴ്‌സ് പരക്കുന്നുണ്ട്. ബി കെയർ ഫുൾ ജിതിൻ.” മേഴ്‌സി തന്റെ വിയർത്തു നനഞ്ഞ ഉള്ളം കൈ കൊണ്ട് അവന്റെ പുറം കയ്യിൽ തലോടി.
“എന്ത് റൂമേഴ്‌സ്?”
“ജിതിൻ, തന്നോട് ഞാൻ പറഞ്ഞിരുന്നില്ലേ, ടീന തന്നെപ്പറ്റി പറഞ്ഞ കാര്യങ്ങൾ? അതെല്ലാം കത്രീന മാഡത്തിന്റെ ചെവിയിലെത്തിക്കാൻ ചിലർ പ്ലാൻ ചെയ്യുന്നുണ്ട്. തന്റെ ബാച്ചിലെ ഫൈസൽ, നിഖിൽ, അങ്ങിനെ ചിലർ. അത് മാത്രമല്ല…”