കുടമുല്ല 1 [Achillies] 1143

“എന്താ ചേട്ടാ വേണ്ടേ….ഇതു വിമൻസ് സെക്ഷൻ ആണ്…”

“അത്…വീട്ടിൽ ഇടാൻ പറ്റുന്ന ഡ്രസ് ഏതേലും….”

“ആർക്കാ…”

“ഭാര്യയ്ക്കാ…”

പെട്ടെന്ന് വായിൽ വന്നത് പറഞ്ഞെങ്കിലും പിന്നെ അപ്പുറോം ഇപ്പുറോം ആരേലും ഉണ്ടോ എന്ന് ഒന്നു ചുറ്റി നോക്കി.

“ആൾക്ക് എത്ര വയസ്സ് കാണും….”

എന്റെ മുന്നിൽ നടന്നു തുടങ്ങിയ അവളുടെ പിന്നാലെ ഞാനും നടന്നു, മുറുക്കി ഉടുത്ത സാരിയിൽ ഇടം വലം നടത്തത്തിൽ തെന്നിത്തെറിക്കുന്ന ആകൃതിയൊത്ത ചന്തിയും ഇടയ്ക്കിടെ നോക്കി നടന്ന ഞാൻ അത് കേട്ടില്ല…”

“ചേട്ടോ…ഭാര്യയ്ക്ക് എത്ര വയസ്സ് കാണുമെന്ന്…”

പെട്ടെന്ന് എന്റെ നേരെ തിരിഞ്ഞു എന്നോട് ചോദിച്ച അവളുടെ കണ്ണിൽ ഒരു കുസൃതി ചിരി ഉണ്ടായിരുന്നു.

“ഒരു ഇരുപത്തിമൂന്ന് ഇരുപത്തിനാലു കാണുമായിരിക്കും…”

“ആഹ് ബെസ്റ്റ്…”

അവൾ എന്നെയും കൂട്ടി ഒരു ഡെസ്കിന് അടുത്തെത്തി.

“സൈസ് എത്രയാ…”

വീണ്ടും ചോദ്യം..ഇവർക്കിതു എന്തേലുമൊക്കെ എടുത്തങ് തന്നാൽ പോരെ… ഞാൻ വീണ്ടും ആലോചിക്കുന്നത് കണ്ട അവൾ കണ്ണു കൂർപ്പിച്ചു.

“എന്തേ സൈസും അറിയില്ലേ…”

അവളുടെ ചോദ്യത്തിൽ പരിഹാസം.

“തന്റെ സൈസ് കാണും…”

ഞാൻ കണ്ണും പൂട്ടി പറഞ്ഞു,… ഈശ്വര കറക്ട ആയിരിക്കണേ… ഒന്നു പ്രാർത്ഥിച്ചു, പെണ്ണ് ചുണ്ടൊന്നു കോട്ടി തിരിഞ്ഞു ഷെൽഫിലെ ഓരോന്നായിട്ട് എടുത്തു ഡെസ്കിലേക്കിട്ടു. ഞാൻ കുറച്ചു ബനിയനും രണ്ടു മൂന്നു ഫുൾ ലോങ് പാവാടയും എടുത്തു നോക്കി വെച്ചു, അധികം വിലയില്ലാത്തത് നോക്കിയാണ് എടുത്തത്, ഇലസ്റ്റിക് ഉള്ള രണ്ടു മൂന്നു കട്ടികുറഞ്ഞ തുണിയുടെ പാന്റും എടുത്തു,

“ഇനി ഇന്നർ നോക്കണ്ടേ…”

പെണ്ണിന്റെ കൂർത്ത നോട്ടവും ചിരിയും വീണ്ടും,

“അതും എന്റെ തന്നെ മതിയോ…”

നെഞ്ചിലെ മുഴുപ്പ് ഒന്നു കൂടി തള്ളിപ്പിടിച്ചു ചോദിച്ച അവളുടെ കണ്ണിൽ കുറുമ്പ് കണ്ടതും. അറിയാതെ ആഹ് മുലകളിൽ നോക്കി തലയാട്ടി പോയി,. തിരിഞ്ഞു നിന്നു കവറുകൾ എടുക്കുന്ന അവളുടെ പിന്നാമ്പുറം കണ്ടപ്പോൾ ഇവളുടേത് കേറുമോ എന്നുള്ള സംശയം ബാക്കി ആയിരുന്നു.

*********************************** തിരിച്ചു വീട്ടിൽ ചെന്ന് കയറുമ്പോൾ ഹാളിൽ അച്ഛനെയും അമ്മയെയും കണ്ടു, സോഫയിൽ കിടക്കുന്ന അച്ഛന്റെ കാലു മടിയിൽ വച്ചു കുഴമ്പിൽ ഉഴിയുകയായിരുന്നു അമ്മ, കയറി ചെന്നതെ ഞാൻ രണ്ടു പേരെയും നോക്കി ചിരിക്കാൻ ശ്രെമിച്ചെങ്കിലും, രണ്ടു പേരും ഞാൻ എന്ന ഒരാൾ അവിടെ ഉള്ള ഭാവം പോലും കാണിച്ചില്ല, അവർക്കും നാട്ടുകാർക്കും മുന്നിൽ ഇപ്പൊ ഞാൻ ആണല്ലോ തെറ്റുകാരൻ,… തിരുത്താൻ ആഗ്രഹമുണ്ടായിരുന്നിട്ടും കൊടുത്ത വാക്കിനു പുറത്തു ഒന്നും പറയാൻ കഴിയാതെ കുറ്റമേറ്റവനെ പോലെ ഞാൻ മുകളിലേക്ക് നടന്നു കയറി,

The Author

Achillies

നിള പോലെയാണിന്നു ഞാൻ ഒഴുകാനാവുന്നില്ല ആരോ എന്നെ കോരിയെടുക്കുന്നു... നിശ പോലെയാണിന്നു ഞാൻ ഉറങ്ങാനാവുന്നില്ല ഒരു നിലാവ് എന്റെ മിഴികളിൽ അണയാതെ നിൽക്കുന്നു.. ഹേ ബാംസുരി നിന്റെ ഇടറിയ ജപശ്രുതി ഇനിയുമെന്റെ കാതുകളിൽ പകരരുത്, വസന്തമിങ്ങനെയാണെങ്കിൽ പൂക്കളോട്പോലും ഞാൻ കലഹിച്ചു പോവും." ~ലൂയിസ് പീറ്റർ...

139 Comments

Add a Comment
  1. എന്റെ പൊന്നു മൈരേ. ഞാൻ ഇന്നാണ് ഇ കഥ കണ്ടത് വയക്കാൻ തുടങ്ങിയത് പേജുദി പോലും ആയില്ല. ആദിയം ഒക്കെ മനസ്സിലാവാൻ ഇച്ചിരി പാട് പെട്ടു.പക്ഷെ ഇപ്പൊ വായിക്കാൻ നല്ല ഫീൽ തോന്നുന്നുണ്ട് ഒരു സിനിമ കാണുമ്പോലെ തമാശ ഒക്കെ സ്റ്റാൻഡേർഡ് വേണ്ടടത്തു വേണ്ട പോലെ. നീ പൊളിയാ മൈരേ. ഉമ്മ 😘

  2. എടോ തനിക്ക് കമ്പി നിർത്തി എഴുത്ത് മാത്രം ചെയ്തൂടെ സിനിമയോ സാഹിത്യമോ മറ്റോ… അതോ ഏതേലും മറവിൽ സാഹിത്യകാരൻ ആണോ താൻ. ഒരു കോമഡി ഫീൽ ഗുഡ് ഡ്രാമ പോലെയുണ്ട്. കമ്പി വായിച്ച് കോണ എന്ന് പറയരുത് എന്നാലും നല്ല നിലയിൽ എത്തട്ടെ എന്ന് പ്രാർത്ഥിക്കുന്നു.

  3. I want talk to you immediately

  4. വായിച്ച് തുടങ്ങി പിന്നെ മനസ്സ് സേരിയല്ലതത് കൊണ്ടു് മാറ്റി vechirikkuvaarnnu. ????????????

  5. ×‿×രാവണൻ✭

    സൂപ്പർ

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *