കുടമുല്ല 3 [Achillies] [Climax] 1126

ഇയാളെ പാട്ടിലാക്കാൻ ഇനി എന്തൊക്കെ ചെയ്യേണ്ടി വരുവോ എന്തോ…

“ഞങ്ങളെ ചാക്കിലാക്കിയ പോലെ അവനെ എളുപ്പം നിനക്ക് കൂടെകൂട്ടാൻ പറ്റില്ലാട്ടോ കുട്ട്യേ…”

എന്റെ കവിളിൽ പതിയെ തട്ടി ചിരിയോടെ മുത്തശ്ശി പറഞ്ഞു.

അന്നത്തെ ആഹ് ദിവസത്തോടെ അമ്മുനെ കാണണമെന്നൊക്കെ മുത്തശ്ശിയും അമ്മയും പറയുമായിരുന്നെന്ന് ശ്രീക്കുട്ടി വിളിച്ചപ്പോൾ പറയുമായിരുന്നു, പക്ഷെ ഇത്രവേഗം ഇവർ മുന്നിലെത്തുമെന്നു ഞാനോ അമ്മുവോ ഒട്ടും കരുതിയിരുന്നില്ല അതിന്റെ ഒരു ഞെട്ടലിൽ ആയിരുന്നു ഞാൻ…

മുത്തശ്ശിയുടെ കയ്യും പിടിച്ചു ഞാൻ അകത്തേക്ക് നടക്കുമ്പോൾ അമ്മു കയറു പൊട്ടിച്ച പശുവിനെ പോലെ ഓടി വന്നു മുത്തശ്ശിയെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു,.. കവിളിൽ കരഞ്ഞോണ്ട് കുറെ ഉമ്മ വെച്ചു… തൊട്ടടുത്തുനിന്നു കരഞ്ഞുകൊണ്ടിരുന്ന അമ്മയേം കൂട്ടിക്കെട്ടിപ്പിടിച്ചു കരഞ്ഞു.

മുറ്റത്തു നിന്നുള്ള കൂട്ടകരച്ചിലും കൂട്ടച്ചിരിയും കഴിഞ്ഞാണ് ഞങ്ങൾ അകത്തു കയറിയത്.

പിന്നെ അമ്മൂസിനും എനിക്കും മുത്തശ്ശിയും അമ്മയും കൈ നീട്ടം ഒക്കെ തന്നു.

“ദേ നോക്കിയേ അമ്മേ അമ്മുവേച്ചിക്ക് ഏട്ടൻ ന്നു വെച്ചാൽ ജീവനാ…”

ശ്രീകുട്ടിക്ക് കൈ നീട്ടം കൊടുത്തു കഴിഞ്ഞതും എന്റെ കൈ പൊക്കി പിടിച്ചു അമ്മയേം മുത്തശ്ശിയെം കാട്ടിക്കൊടുത്തു അവൾ കാറിയപ്പോൾ അമ്മു നാണിച്ചു ചുവന്നു അമ്മയുടെ പിന്നിലൊളിച്ചു..

എല്ലാവരുടെയും കണ്ണ് എന്റെ കയ്യിലേക്കാണെന്നറിഞ്ഞ ഞാനും ഒന്നു നോക്കി,… അമ്മു നുള്ളിയതിന്റെയും മാന്തിയതിന്റെയും വാച്ച് കെട്ടിയതിന്റെയും എല്ലാം അടയാളം അവിടെ നിറയെ ഉണ്ടായിരുന്നു.

“ന്റെ അമ്മു…നിനക്ക് ഇപ്പോഴും ഈ സ്വഭാവം ഒന്നും നിർത്താറായില്ലേ….”

അമ്മുവിന്റെ കവിളിൽ പിച്ചി മുത്തശ്ശി ചോദിക്കുമ്പോൾ പൂത്തുലഞ്ഞു അമ്മു എന്നെ തന്നെ നോക്കി ചിരിക്കുകയായിരുന്നു..

“ഹോ…ഇതിൽ ഏട്ടൻ തന്നെ ജയിച്ചൂന്നാ തോന്നണെ….അമ്മയ്ക്ക് കിട്ടിയതിലും ഒത്തിരി കൂടുതൽ ഉണ്ട് ഇതിൽ….”

ശ്രീക്കുട്ടി ചിരിച്ചുകൊണ്ട് എന്റെ രണ്ടു കയ്യും തിരിച്ചും മറിച്ചും നോക്കി പറഞ്ഞപ്പോൾ അമ്മു അവളെ നോക്കി കൊഞ്ഞനം കുത്തി.

അന്ന് വൈകും വരെ മുത്തശ്ശിയും അമ്മയും ശ്രീക്കുട്ടിയും അവിടെ ഉണ്ടായിരുന്നു,… ശെരിക്കും കുറെ പേരുള്ള ഒരു വീട്ടിൽ എത്തിയ പോലെ… അല്ലെങ്കിലും വീട്ടിൽ ഞങ്ങൾ മാത്രം ആണെങ്കിലും ബോറടി ഒന്നും ഇല്ലായിരുന്നു ഒരു മൂന്നാൾക്ക് ഉള്ള വർത്താനം അമ്മു ഒറ്റയ്ക്ക് ഇരുന്നു പറയും, ഇതിപ്പോൾ വിഷു ബോണസ് ആണെന്നെ ഉള്ളൂ….