കുടിയേറ്റം 2 [ലോഹിതൻ] 277

ഊതാ കുറ്റി മയിരേ… നീ ഇവളുടെ പൂറ് എനിക്ക് തന്നിട്ട് ആ സ്ഥലം എടുത്തോ..

കാര്യത്തിന് ഒരു തീരുമാനം ആയതോടെ ഔതക്കുട്ടി ഒന്നു ശ്വാസം വലിച്ചു വിട്ടു…

അപ്പോൾ മഹേന്ദ്രന്റെ അടുത്ത ചോദ്യം വന്നു…

നിനക്ക് ഇവളുടെ പൂറ് വേണമെങ്കിൽ ഇപ്പോൾ ഓടിപോയ്ക്കോ.. ഞാൻ ഒന്നും ചെയ്യില്ല…

ആ മണ്ണ് വേണമെങ്കിൽ ആ സഞ്ചി എടുത്തോ…അതിൽ തൊട്ടായും വെടിമരുന്നും ഉണ്ട്.. നമുക്ക് കാട്ടിൽ വേട്ടക്ക് പോകാം.. ഉച്ച കഴിഞ്ഞ് തിരിച്ചു വരാം…

ഔതകുട്ടി സഞ്ചി ചാടി എടുത്തു..

തന്നെ പറ്റി ഒന്നു ചിന്തിക്കുക കൂടി ചെയ്യാതെ എല്ലാം സമ്മതിച്ച ഭർത്താവിനോട് മനസുകൊണ്ട് പരിഭവം തോന്നിയെങ്കിലും ഒന്നും പുറത്തു കാണിക്കാതെ സൂസമ്മ നിന്നു…

തോക്ക് എടുത്ത് ഔത കുട്ടിയുടെ കൈയിൽ കൊടുത്തിട്ട് പറഞ്ഞു..

ഇത് നീ പിടിച്ചോ… നിറയല്ല.. കാട്ടിൽപോയി നിറക്കാം…

സൂസമ്മയെ നോക്കി മഹേന്ദ്രൻ പറഞ്ഞു.. നീയും വാ കാട്ടിൽ.. നിനക്കും ഒരു തോക്കുണ്ട്.. കട്ടിൽ ചെന്ന് തരാം…

ഞാനോ.. ഞാൻ എന്തിനാണ് വേട്ടക്ക് വരുന്നത്… നിങ്ങൾ പോയിട്ട് വാ..

നീ വരാതെ വെടിവെക്കാൻ പറ്റില്ല.. നടക്ക്‌.. ഇനി താമസിക്കേണ്ട…

അൽപ്പദൂരം പോയപ്പോൾ തന്നെ രണ്ടു വലിയ മുയലിനെ മഹേന്ദ്രൻ വെടിവെച്ചു വീഴ്ത്തി…

തോക്കും സഞ്ചിയും മുയലുകളും എല്ലാം ഔതകുട്ടിയുടെ ചുമതലയിൽ ആയി.. കാട്ടിൽ ഉൾ ഭാഗത്ത് ഒരു അരുവിയുടെ കരയിലുള്ള പാറപ്പുറത്ത് മഹേന്ദ്രൻ ഇരുന്നു…

ഔത കുട്ടിയുടെ അടുത്തായി ഇരുന്ന സൂസമ്മയെ മഹേന്ദ്രൻ പിടിച്ച് തന്റെ അടുത്തിരുത്തിയിട്ട് പറഞ്ഞു…

ങ്ഹാ.. ഹും.. പൂറ് എനിക്ക്.. മണ്ണ് നിനക്ക്.. ശരിയാണ്.. മഹേന്ദ്രന് വാക്ക് കൊടുത്തതാണ്.. ഔതകുട്ടി നിശബ്ദനായി ഇരുന്നു…

ഉച്ചയോട് അടുക്കുന്ന സമയം ആണെങ്കിലും ഇടതൂർന്ന മരങ്ങളുടെ തണലും കാട്ടരുവിയുടെ കുളിർമ്മയും ഒക്കെ ആ ഭാഗത്ത് ഒരു ശാന്തമായ അന്തരീഷം സൃഷ്ഠിച്ചിരുന്നു…

മഹേന്ദ്രൻ സൂസമ്മയെ മടിയിലേക്ക് ചായിച്ചു കിടത്തി… എന്നിട്ട് അവളുടെ തടിച്ച ചുണ്ടുകൾ തന്റെ വായിലേക് വലിച്ചു കയറ്റി ഉറിഞ്ചാൻ തുടങ്ങി..

തന്നേക്കായിലും പ്രായത്തിൽ ഇളപ്പമായ മഹിയുടെ ചുംബനവും വളരെ റോമാൻറ്റിക് ആയ പരിസരവും എല്ലാംകൂടി സൂസമ്മയെ വികാരവതി ആക്കിയെങ്കിലും ഔതകുട്ടിയുടെ സാമീപ്യം അവളെ ആസ്വസ്ഥയാക്കി…