കുരുതിമലക്കാവ് 6 [ Achu Raj ] 789

അകലെ നിന്നും വന്ന മന്തമാരുതന്‍ അവരെ തഴുകികൊണ്ട്‌ അകന്നു പോയി….
അനിരുദ്ധന്‍ അവളുടെ കൈവലയത്തില്‍ നിന്നുകൊണ്ട് തന്നെ പതിയെ തിരിഞ്ഞു അവള്‍ക്കു അഭിമുഖമായി നിന്നു…..
അവളുടെ കണ്ണുകളിലേക്കു തന്നെ നോക്കി നിന്ന അവന്‍റെ നോട്ടം സഹിക്കാനാവാതെ അവള്‍ മുഖം തിരിച്ചു….
“അതെ സ്വര്‍ഗമാണിവിടം…. നമ്മുടെ സ്വര്‍ഗം…. അവിടെ ഈ സ്വര്‍ഗത്തിന്‍റെ അഴകിനു മാറ്റുകൂട്ടാന്‍ നീ എന്ന അപ്സരസും …”
അനിരുദ്ധന്‍ അത് പറഞ്ഞപ്പോള്‍ അവള്‍ ഒന്നുകൂടി മുഖം കുനിച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു
“കൂടെ എന്‍റെ… എന്‍റെ മാത്രം ഗന്ധര്‍വനും…”
നാണത്താല്‍ കൂമ്പിയടഞ്ഞ അവളുടെ മുഖം അനിരുദ്ധന്‍ പതിയെ ഉയര്‍ത്തി….. അവളുടെ കണ്ണുകളിലേക്കു തന്നെ നോക്കി….
അവളുടെ അധരങ്ങള്‍ ഒന്നുകൂടി ചുവന്നു തുടുത്തു,,,,,, അവളുടെ ചുണ്ടിനു മുകലായി ചെറിയ വിയര്‍പ്പു കണങ്ങള്‍ അവളുടെ അഴകിനു മാറ്റുകൂട്ടി……

അനിരുദ്ധന്‍ പതിയെ വളരെ പതിയെ അവന്‍റെ ചുണ്ടുകള്‍ അവളുടെ അധരങ്ങള്‍ ലക്ഷ്യമാക്കി നീക്കിയപ്പോള്‍ അവള്‍ അവളുടെ മാന്‍ പേട കണ്ണുകള്‍ പതിയെ അടച്ചു…..
പ്രകൃതിയിലെ സര്‍വ ചരാചരങ്ങളും നിശബ്ധമായ ആ നിമിഷം….. വായുപോലും അവര്‍ക്കിടയില്‍ തടസം സൃഷിട്ടിക്കാതെ മടിച്ചു നിന്ന ആ നിമിഷം……
അനിരുദ്ധന്‍ അവളുടെ അധരങ്ങള്‍ നുണഞ്ഞപ്പോള്‍…… അവനായി അവള്‍ കാത്തുവച്ച തേനൂറും അധരത്തിന്‍ മധുരങ്ങള്‍ അവനായി അവള്‍ പകുത്തു നല്‍കി……
ഓരോ തവണയും അവന്‍ അവളുടെ ചുണ്ടില്‍ പതിയെ പതിയെ തന്‍റെ ചുണ്ടുകള്‍ ചേര്‍ത്ത് വച്ചപ്പോള്‍ തന്‍റെ ചുണ്ടുകള്‍ പതിയെ അവള്‍ വിടര്‍ത്തി നല്‍കി…..
അപ്പോളും കണ്ണുകള്‍ അടച്ചു തന്നെ നിന്ന സുനന്ദ അവനെ തന്‍റെ മാറോടണച്ചു…..
അവളുടെ മാറിന്‍ ചൂടേറ്റു അവളുടെ അധരത്തിന്‍ മധുരം നുകര്‍ന്ന് അനിരുദ്ധന്‍ ആദ്യമായി സ്നേഹത്തിന്‍റ് നൈര്‍മല്യ സുഖം മനസില്‍ അറിഞ്ഞു…..
എത്ര നേരം അങ്ങനെ അവര്‍ പരസ്പരം പുണര്‍ന്നുകൊണ്ട് മധുരങ്ങള്‍ പങ്കുവച്ചു എന്ന് അറിയില്ല….. അവിടെ എല്ലാം അവര്‍ക്ക് മാത്രമായി മാറി നിന്നു…..
ദൈവതിനുപ്പോലും അതില്‍ അസൂയ ഉണ്ടായി….. അതുകൊണ്ടാണല്ലോ ഒരു കാര്യവും ഇല്ലാതെ ആ വലിയ ഗരുഡന്‍ അവരെ പേടിപ്പിച്ചുകൊണ്ട്‌
ആ വലിയ മരത്തില്‍ വന്നിരുന്നത്…..
പെട്ടന്നുള്ള ശബ്ധത്തില്‍ അടര്‍ന്നു മാറിയ അവരിരുവരും ഇരി ദിക്കുകളിക്കായി നോക്കി നിന്നു…..
സുനന്ദ മാത്രമല്ല അനിരുദ്ധന്റെ ശരീരവും നന്നേ വിറച്ചു….. അവളുടെ തേന്‍ ചുണ്ടില്‍ ഇറ്റ് വീഴാനായി രെക്ത തുള്ളികള്‍ വെമ്പി നിന്നു………
അനിരുദ്ധന് ആദ്യമായി സുനന്ധയോട് സ്നേഹം തോന്നി…. അല്‍പ്പ നേരം കൂടി അങ്ങനെ നിന്ന അവര്‍ പതിയെ പരസ്പരം നോക്കി….
“അല്ല നിനക്കെങ്ങനെ ഈ സ്ഥലം കിട്ടി….. നാട്ടില്‍ ആര്‍ക്കും അറിയില്ലാലോ ഇങ്ങനൊരു സ്ഥലം…. ആരും പറഞ്ഞും കേട്ടില്ല….”
നിശഭ്ധതയെ കീറിമുറിച്ചുകൊണ്ട് അനിരുദ്ധന്‍ ചോദിച്ചു…..
“ചക്കിക്കറിയാം ഈ സ്ഥലം….. പിന്നെ പണ്ട് ഇവിടുത്തെ ആളുകള്‍ക്ക് എന്നെ കിട്ടിയത് ഇവിടെ നിന്നാണ്…..”
ഒരല്‍പം മുന്നോട്ടു നടന്ന് പുഴക്കരികിലായി കണ്ട ഒരു ചെറിയ കല്ലില്‍ ഇരുന്നുകൊണ്ട് സുനന്ദ തുടര്‍ന്നു…..
“എനിക്കെല്ലാം ഇവിടമാണ്….. എന്‍റെ അമ്മ ഇവിടെ ഉണ്ടെന്നു എനിക്ക് വെറുതെ തോന്നും….. സങ്കടം വന്നാലും സന്തോഷം വന്നാലും ഞാന്‍ ഇങ്ങോട്ട് ഓടി വരും……”
അപ്പോളേക്കും അനിരുദ്ധന്‍ അവള്‍ക്കരികിലായി വന്നിരുന്നു ….. പുഴയിലേക്ക് കാലു നീട്ടി രണ്ടു പേരും ഇരുന്നപ്പോള്‍ ആ പുഴയുടെ ചെറിയ ഓളങ്ങള്‍ അവരുടെ കാലിനെ തഴുകികൊണ്ടിരുന്നു………