കുറ്റബോധം 11 [Ajeesh] 218

അപകടം മുൻകൂട്ടി കണ്ടിട്ടെന്ന പോലെ ഭാസ്‌കരൻ വിലക്കുമായി വന്നു… എന്നാൽ ശിവന് മുൻപിൽ മറ്റൊരു സാധ്യത തെളിഞ്ഞു വന്നില്ല… എന്തുവന്നാലും അവളോട് പറയുക തന്നെ… ശിവൻ രേഷ്മ കിടക്കുന്ന മുറിയിലേക്ക് കടന്നു….
ഭാസ്‌കരൻ മുൻവാതിൽ അടച്ചു കുറ്റി ഇട്ട് വച്ചു…
ഒരുപക്ഷേ തന്റെ മകൾ ഇറങ്ങി ഓടിയേക്കുമോ എന്നയാൾ ഭയപ്പെട്ടിരുന്നു….
ശിവൻ മുറിക്കകത്തേക്ക് കടന്നു…
രേഷ്മ കട്ടിലിൽ കമിഴ്ന്ന് കിടക്കുന്നുണ്ട്… അവൾ ഇപ്പോഴും കരയുകയായിരിക്കണം അയാൾ അനുമാനിച്ചു…
ശിവൻ അവളുടെ തലമുടിയുടെ മൃദുവായി തലോടികൊണ്ട് അവളുടെ സമീപത്തായി ഇരുന്നു…
ആ കരസ്പർശം ഗ്രസിച്ചിട്ടിയെന്നോണം അവൾ പെട്ടന്ന് തിരിഞ്ഞു നോക്കി… പക്ഷെ ശിവനെ കണ്ടപ്പോൾ അവളുടെ മുഖത്ത് ഭയം ആയിരുന്നു നിഴലിച്ചത്… അവൾ ശിവനിൽ നിന്നും അരല്പം അകന്നിരുന്നു… ശിവേട്ടൻ ഇനിയും തന്നെ അടികുമോ എന്ന ഭയം അവളിൽ ഉണ്ടായിരുന്നു…
അവളിലെ ആ നടുക്കം ശിവനിൽ വല്ലാത്ത വേദന ഉണ്ടാക്കി…
ഇന്നലെ വരെ എന്ത് ആവശ്യം വന്നാലും സ്വന്തം അച്ഛനെ അറിയിക്കുന്നതിന് മുൻപേ എന്നെ വിളിച്ചിരുന്നവൾ ആയിരുന്നു അവൾ. എന്തും അവൾക്ക് എന്നോട് തുറന്ന് പറയാമായിരുന്നു… പക്ഷെ ഇപ്പോൾ ആ കണ്ണുകളിൽ തന്നെ കാണുമ്പോൾ ഭയം ആണ് കാണുന്നത്… ശിവൻ നിരാശയോടെ തലതാഴ്ത്തി… ഞാൻ ഇപ്പോൾ അവന്റെ മരണത്തെക്കുറിച്ച് പറഞ്ഞാൽ രേഷ്മ പൂർണ്ണമായും തകർന്ന് പോകും എന്ന് ശിവന് തോന്നി… പെട്ടന്ന് രേഷ്മയുടെ മുഖത്തിന്റെ ഒരു വശം വല്ലാതെ വീർത്തിരിക്കുന്നത് അയാളുടെ ശ്രദ്ധയിൽ പെട്ടു… ശിവൻ അവളെ കൈനീട്ടി അടിച്ച നിമിഷത്തെ ഓർത്ത് സ്വയം ശപിച്ചു… തന്നെ കണ്ട ഭയത്തോടെ വിറങ്ങലിച്ചു ഇരിക്കുന്ന രേഷ്മയുടെ കവിളിൽ അയാൾ പതിയെ തലോടി…
” വേദനിച്ചോ നിനക്ക്….. ”
അവളുടെ കണ്ണിൽ ഒരു തിളക്കം വന്നത് പോലെ ശിവന് തോന്നി… പക്ഷെ അത് പെട്ടന്ന് തന്നെ കേട്ടു പോയിരുന്നു…
” അതൊന്നും സാരല്ല്യ ശിവട്ടാ… ”
എന്നെ ഇനീം തല്ലിയാലും ഞാൻ സഹിക്കും…
ഞാനാണ് ഇതിന് എല്ലാം കാരണം…
അവൾ ശിവന്റെ കയ്യിൽ പിടിച്ചു വിതുമ്പി…
രാഹുലിനെ വിളിച്ചിട്ട് എടുക്കുന്നില്ല… ശിവേട്ടൻ അവൻ സ്റ്റേഷനീന്ന് വീട്ടിൽ ഒന്ന് എത്തിക്കൊ… ???
ശിവന്റെ കൈകൾ വിറക്കാൻ തുടങ്ങി…. അയാൾക്ക് വല്ലാത്ത ഭയം അനുഭവപ്പെട്ടു… രക്തദാഹിയായ ഒരു ചെന്നായയുടെ മുന്നിൽ പെട്ടുപോയ ചെമ്പരിയാടിനെ പോലെ അയാൾ രേഷ്മയെ നോക്കി….
തന്റെ നിയന്ത്രണം നഷ്ടപ്പെടുന്നു എന്ന് മനസ്സിലാക്കിയ ശിവൻ പെട്ടന്ന് മുറിയിൽ നിന്ന് പുറത്തിറങ്ങി…
ഹാളിൽ തന്നെ ഇരിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്ന ഭാസ്കരനെ വകവെക്കാതെ അയാൾ പുറത്തേക്ക് നടക്കാൻ തുടങ്ങി…
” ശിവാ നീ എങ്ങോട്ടാ…??”
ഭാസ്‌കരൻ വാതിൽക്കൽ എത്തിയപ്പോഴേക്കും ശിവനെ തടഞ്ഞു….
” എന്നെക്കൊണ്ട് പറ്റുന്നില്ലടാ… “

The Author

Ajeesh

20 Comments

Add a Comment
  1. ബ്രോ കുറ്റബോധം കിട്ടിയില്ല

    1. കിട്ടും

  2. അജീഷ് ബ്രോ സതീഷിന്റെ കാര്യം മറന്നുപോയോ രേഷ്മയേക്കാൾ എന്നെ സ്വാതീനിച്ചത് സതീഷിന്റെ ജീവിതം ആണ് അവന്റെ ജീവിതത്തിലേക്ക് ഒരു എത്തിനോട്ടം ആയിക്കൂടെ

    1. തീർച്ചയായും ഉണ്ടാവും… ഒരു മർമ്മപ്രധാനമായ ഭാഗത്തിൽ നിന്നും പെട്ടന്ന് മറ്റൊരു ഇവന്റിലേക്ക് കടക്കാൻ പറ്റില്ല… അത് ബോർ ആകും… അതാണ് അടുത്ത ഭാഗത്തിൽ ഉണ്ടാകും

  3. കഴിഞ്ഞ ഭാഗം അൽപ്പം വിഷമം ആയെങ്കിലും ഈ പാർട് എന്തായാലും കിടുക്കി. നല്ല എനർജിയോടെ തന്നെ കഥ മുന്നോട്ട് പോകട്ടെ എന്ന് ആഗ്രഹിക്കുന്നു.

  4. സൂപ്പർ ആയിട്ടുണ്ട്, രാഹുലിന്റെ മരണത്തിന് പിന്നിൽ വല്ല കാരണവും ഉണ്ടെങ്കിൽ അത് ശിവേട്ടൻ കണ്ട് പിടിക്കണം, എന്നിട്ട് തന്റെ നിരപരാധിത്വം തെളിയിച്ച് പഴയ രേഷ്മയെ തിരിച്ച് കൊണ്ടുവരണം

    1. അങ്ങനെ നിഗൂഢമായ ഒന്നും ഇതിൽ ഇല്ല… ഒരു തിരിച്ചുവരവിന് അതിന്റെ ആവശ്യവും ഇല്ല….

  5. പ്വോളി പ്വോളി പ്വോളി ഒന്നും പറയാൻ ഇല്ല അടുത്തപാർട്ട്‌ എഴുതിത്തുടങ്ങിയ സ്ഥിതിക്ക്
    പെട്ടന്ന് കിട്ടും എന്നു കരുതുന്നു

    1. വേഗം തന്നെ ഇടാൻ ശ്രമിക്കാം ???

  6. ❤️❤️❤️❤️
    എല്ലാ പാർട്ടും ഇപ്പോഴാ തീരത്തെ… ഒറ്റ ഇരിപ്പിനു തീർത്തു ….
    അടുത്ത ഭാഗം താമസിപ്പിയ്ക്കരുതേ …
    തൂലിക…

    1. തുടങ്ങിയിട്ടുണ്ട്… കഴിഞ്ഞ ഉടനെ പോസ്റ്റ് ചെയ്യാം

  7. ഒന്നും പറയാനില്ല… എഴുതുന്നെങ്കിൽ ഇങ്ങനെ എഴുതണം എന്നല്ലാതെ…

    1. Thanks da മച്ചാനെ ???

  8. shivanum reshmayum chernn aa cherukane konnu kalanju alle?

    1. ഒരു തരത്തിൽ പറഞ്ഞാൽ അങ്ങനേം വ്യാഖ്യാനിക്കാം

  9. എന്താ പറയാ…. എനിക്കും കുറ്റബോധം വന്നോ…. ആ ചെക്കൻ മരിച്ചപ്പോൾ ഞാനും അത്ര കാര്യമാക്കിയുള്ളു…. ശിവേട്ടന്റെ character ഇല്ലാതാകരുത്… Ee കഥയിൽ ഏറ്റവും ഇഷ്ടവും ശിവേട്ടനെ ആണു…. Pls upload next part immediately…… Kaathirikaan vayya bro..

    1. വേഗം തന്നെ compleate ചെയ്യാൻ ശ്രമിക്കാം

  10. പൊന്നു.?

    1st… ബാക്കി വായിച്ചിട്ട്.

    ????

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *