[കുറ്റബോധം 12 [Ajeesh] 250

പിന്നെ നാട്ടിലെ തന്നെ ചിലർ അവളെ കണ്ട് മോഹിച്ചു നടന്നവർ ഞാൻ അവളെ വിവാഹം കഴിക്കാം എന്ന ഒരു ഓഫറുമായി വീട്ടിലേക്ക് ഇടക്ക് വരാറുണ്ട്…
അവരോടൊക്കെ ഈ ദീപാവലിക്ക് ഈ ഓഫർ എടുക്കുന്നില്ല… അടുത്ത തവണ വാ നോക്കാം എന്ന് അയാൾ പറഞ്ഞു … അത് അവരുമായി പല സ്വരചേർച്ചകൾക്കും വഴി വച്ചു…
” ഡോ കേളവാ അവൾ ഇവിടെ കെട്ടാതെ നിൽക്കും അന്ന് താൻ ഞങ്ങളുടെ ഒക്കെ പിന്നാലെ വരും ??? ” അവർ ആക്രോശിച്ചു…
അതൊന്നും ഭാസ്കരന് ഒരു വിഷയമേ ആയിരുന്നില്ല…
എല്ലാം കഴിയുമ്പോ അയാൾ രേണുകയോട് പറയും…
” എന്റെ മോൾക്ക് ഒരു വിഷമം ഉണ്ട്… നമ്മളൊക്കെ കാരണം ഉണ്ടായ ഒരു വലിയ വിഷമം… അത് മാറുമ്പോ അവൾ വന്ന് നമ്മടെ അടുത്തേക്ക് വരും… നമ്മുടെ ഇഷ്ടങ്ങൾ ഒക്കെ തീർത്ത് തരും… എനിക്കുറപ്പാ… ” രേണുക തന്റെ ഭർത്താവിനെ നോക്കി…
” നിങ്ങൾ ആകെ ക്ഷീണിച്ചു… ” ശരീരം നോക്കണം… എനിക്ക് ആകെ ഈ ഒരാളെ ഉള്ളു… ”
ഭാസ്‌കരൻ പുഞ്ചിരി തൂകി….
രേണുക തന്റെ മകളുടെ മുറിയിലേക്ക് പോയി…
അവൾ ഉറങ്ങുകയാണ്… വാതിലിൽ ചാരി നിന്ന് അവർ തന്റെ മകളെ നോക്കി നിന്നു…
നട്ടുച്ച നേരത്ത് പുതച്ച് മൂടി കിടക്കുകയാണ് അവൾ … വന്ന് വന്ന് പെണ്ണിന് നേരത്തും കാലത്തും എണീക്കണം എന്ന് പോലും ഇല്ലാതായി… രേണുക അവളുടെ മൃദുലമായ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി…
മുഖം മാത്രം പുറത്ത് കാണാത്തക്ക രീതിയിൽ ആണ് അവൾ പുതച്ച് കിടക്കുന്നത്…
ആ ദൃശ്യം അവളെ ഒരു പിഞ്ചു പൈതലിനെ പോലെ തോന്നിച്ചു… കൊച്ചു കുട്ടി ആയിരുന്ന സമയത്ത് തന്റെ കൂടെ കിടന്ന് ഉറങ്ങാൻ വേണ്ടി രാത്രി മുഴുവൻ അടുക്കളയിൽ തന്റെ പണിയൊക്കെ കഴിയുന്ന വരെ നൈറ്റിയും പിടിച്ച് കൂടെ നടന്നിരുന്ന തന്റെ ആ കുഞ്ഞു രേഷ്മക്കുട്ടിയെ അവർക്ക് ഓർമ്മ വന്നു… രേണുക അവളുടെ ഇഷ്ട്ടപ്പെട്ട പല തരം സാധനങ്ങൾ അടുക്കി വച്ചിരിക്കുന്നതെല്ലാം തൊട്ട് തലോടി നടന്നു… അവസാനം അവർ തന്റെ മകളുടെ അടുത്ത് പോയി ഇരുന്നു…
അവൾ ഇപ്പോഴും ആ ഒടിഞ്ഞു നുറുക്കിയ ഓടക്കുഴൽ പിടിച്ചു കൊണ്ടാണ് ഉറങ്ങുന്നത്… രേണുക അവളെ ഉണർത്താതെ അത് മാറ്റി വക്കാൻ ശ്രമിച്ചു… പക്ഷെ അവൾ പരങ്ങിയപ്പോൾ ആ ശ്രമം രേണുക ഉപേക്ഷിച്ചു…