ലഹരി [വേദ] 373

അവൻ ചിരിക്കുകയായിരുന്നു. ഒരു ഭ്രാന്തനെപ്പോലെ, ചുമച്ചു കൊണ്ട് അവൻ ചിരിച്ചു.

“ഇപ്പൊ അമ്മയും കുളിച്ചില്ലേ…”

അവൻ അവളുടെ നനഞ്ഞ കവിളിൽ അമർത്തി നുള്ളി.

വേദനയും അമ്പരപ്പും കൊണ്ട് അവൾ ഒന്ന് പിടഞ്ഞു. എഴുന്നേൽക്കാൻ കൈകൾ തറയിൽ കുത്തിയെങ്കിലും, സോപ്പുവെള്ളത്തിന്റെ വഴുക്കലിൽ കൈകൾ തെന്നിപ്പോയി.

“അയ്യേ… അമ്മേടെ സാരി…” അവൻ മദ്യലഹരിയിൽ കുഴഞ്ഞ നാക്കുമായി പുലമ്പി, കണ്ണുകൾ പാതി തുറന്ന് അവളെ ഉറ്റുനോക്കി.

ബാലൻസ് കിട്ടാതെ അവൾ വീണ്ടും അവന്റെ നെഞ്ചിലേക്ക് തന്നെ അമർന്നു വീണു. വെള്ളത്തിൽ പൂർണ്ണമായും കുതിർന്ന അവളുടെ കട്ടിയുള്ള കോട്ടൺ സാരിയും ബ്ലൗസും ശരീരം മുഴുവൻ വല്ലാതെ ഒട്ടിപ്പിടിച്ചിരുന്നു. അവളുടെ വലിയ മാറിടങ്ങൾ അവന്റെ നെഞ്ചിൽ ഭാരത്തോടെ അമർന്നപ്പോൾ, ആ നനഞ്ഞ ചൂട് തണുത്ത വെള്ളത്തിനിടയിലും അവനിലേക്കും പടർന്നു.

അവന്റെ കൈകൾ അബോധപൂർവ്വം അവളുടെ നനഞ്ഞ, വിസ്താരമേറിയ ഇടുപ്പിലെ മാംസത്തിൽ പിടിമുറുക്കി. അവിടെ സാരിയുടെ വിടവിലൂടെ തണുത്ത വെള്ളം ഒലിച്ചിറങ്ങുന്നുണ്ടായിരുന്നു.

“വിട്… വിടെടാ ചെക്കാ…” അവൾ കിതച്ചുകൊണ്ട് അവന്റെ കൈ തട്ടിമാറ്റാൻ നോക്കി. മുഖം ചുവന്നു തുടുത്തിരുന്നു. പക്ഷെ, ആ ഇടുങ്ങിയ ബാത്ത്റൂമിലെ വഴുക്കലും, നനഞ്ഞ വസ്ത്രങ്ങളുടെ അമിതഭാരവും, മദ്യലഹരിയിലുള്ള മകന്റെ അപ്രതീക്ഷിതമായ ബലവും അവളെ അവിടെത്തന്നെ തളച്ചിട്ടു. അവൻ വിടുന്നില്ല എന്ന് മാത്രമല്ല, ഒരു കുട്ടിയെപ്പോലെ അവളുടെ വയറ്റിലേക്ക് മുഖം പൂഴ്ത്തി ചിരിക്കാൻ തുടങ്ങി.