ലഹരി
Lahari | Author : Veda

ഉച്ചകഴിഞ്ഞുള്ള വായുവിന് വല്ലാത്തൊരു കട്ടിയുണ്ടായിരുന്നു. വീടിനുള്ളിലാകെ വേവിച്ച ചോറിന്റെയും, നനഞ്ഞ മഞ്ഞളിന്റെയും, അഭിരാമി എന്നും രാവിലെ തലയിൽ തേയ്ക്കാറുള്ള വെളിച്ചെണ്ണയുടെയും മണങ്ങൾ കൂടിക്കുഴഞ്ഞു കിടന്നു.

ടൗണിൽ പോയി വിലകൂടിയ സിഗരറ്റും വീര്യം കുറഞ്ഞ വിദേശമദ്യവും ശീലിച്ചാലും, വൈശാഖിന്റെ ഓർമ്മകളിൽ നിന്ന് ഒരിക്കലും മാഞ്ഞുപോവാത്ത, ആ വീടിന്റെ മാത്രം പ്രത്യേകതയായ ഗന്ധമായിരുന്നു അത്.

അടുക്കളയിലെ കൗണ്ടറിലേക്ക് അഭിരാമി, അവന്റെ അമ്മ, ചാരി നിന്നു. അരയിൽ മുറുക്കിയുടുത്ത കടും മെറൂൺ നിറമുള്ള കോട്ടൺ സാരി, വിയർപ്പ് തളം കെട്ടി നിൽക്കുന്ന അവളുടെ വയറിന്റെ മടക്കുകളിലും നടുവിലും ഉരസുന്നുണ്ടായിരുന്നു. മുപ്പത്തിയേഴ് വയസ്സിൽ അവളുടെ ശരീരം ആരെയും ഒന്ന് നോക്കിപ്പിക്കുന്നതായിരുന്നു. വലിയ മാറിടം തന്നെ കാര്യം.

അടുപ്പിൽ ഇരുന്ന് തണുക്കുന്ന, കറ പിടിച്ച ഓട്ടുപാത്രത്തിലേക്കല്ല അവൾ നോക്കിയിരുന്നത്. വിള്ളൽ വീണ തന്റെ പഴയ സ്മാർട്ട്ഫോണിന്റെ സ്ക്രീനിലേക്കായിരുന്നു. അതിൽ അവളുടെ മകന്റെ തെളിച്ചമില്ലാത്ത ഒരു പ്രൊഫൈൽ ചിത്രം മാത്രം. അവളുടെ കണ്ണൻ.

അവൻ വല്ലാതെ വൈകിയിരുന്നില്ല, പക്ഷെ അവളുടെ സമാധാനത്തിന്റെ അസ്ഥിവാരം ഇളക്കാൻ മാത്രം സമയം കഴിഞ്ഞിരുന്നു.

ടാപ്പിൽ നിന്ന് വെള്ളം ഇറ്റുവീഴുന്ന ശബ്ദവും, ഉഷ്ണവായുവിനെ വെറുതെ കറക്കിവിടുന്ന സീലിംഗ് ഫാനിന്റെ മുരൾച്ചയും മാത്രമാണ് ആ വീടിന്റെ നിശബ്ദതയെ മുറിച്ചിരുന്നത്.

വാതിൽ തുറക്കുന്ന ശബ്ദം. അവൻ വന്നിട്ടുണ്ട്. അവൾ സമാധാനത്തോടെ മുൻവശത്തെക്ക് പോയി.