ലഹരി [വേദ] 373

വിരലുകൾ ആ നനഞ്ഞ തുണിക്കുമുകളിലൂടെ അവളുടെ മാംസത്തിലേക്ക് ആഴ്ന്നിറങ്ങി.

“ആാഹ്…!”

അവളുടെ തൊണ്ടയിൽ നിന്ന് ഒരു ശബ്ദം പുറത്തു ചാടി. അതൊരു നിലവിളിയായിരുന്നില്ല, ശ്വാസം കിട്ടാതെ പിടയുന്ന ഒരു ഞരക്കമായിരുന്നു. അവൻ ഞെരിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. വേദനയും, അപമാനവും, തിരിച്ചറിയാനാവാത്ത ഒരു മരവിപ്പും അവളെ ബാധിച്ചു.

അവന്റെ പരുക്കൻ കൈകൾ ആ മൃദുവായ ഭാഗങ്ങളിൽ ക്രൂരമായി അമർന്നപ്പോൾ, നനഞ്ഞ സാരി വലിഞ്ഞുമുറുകി. ബ്ലൗസിന്റെ ഹുക്കുകൾ വലിയുന്ന ശബ്ദം ആ നിശബ്ദതയിൽ വ്യക്തമായി കേട്ടു.

“എന്താ… എന്താടാ നീ കാണിക്കുന്നത്…?” അവൾ വിറയ്ക്കുന്ന സ്വരത്തിൽ ചോദിച്ചു. പക്ഷെ ശബ്ദത്തിന് ശക്തിയില്ലായിരുന്നു. അവളുടെ കൈകൾ അവനെ തള്ളിമാറ്റാൻ ശ്രമിച്ചു, പക്ഷെ അവന്റെ ലഹരി പിടിച്ച ബലത്തിന് മുന്നിൽ അവൾക്ക് പിടിച്ചുനിൽക്കാനായില്ല. അവൻ മുഖം അവയുടെ ഇടയിലേക്ക് പൂഴ്ത്തി, ആ മൃദുലതയിൽ ഉരസിക്കൊണ്ടിരുന്നു.

ആ ഇടുങ്ങിയ കുളിമുറിയിൽ, സോപ്പിന്റെയും മദ്യത്തിന്റെയും മണത്തിനിടയിൽ, അമ്മയും മകനും എന്ന അതിർവരമ്പുകൾ മാഞ്ഞുപോയി, പകരം മാംസവും ലഹരിയും മാത്രമായി.

ചിന്തിക്കും മുൻപേ അത് സംഭവിച്ചു. തുണി വലിയുന്നതിന്റെ പരുക്കൻ ശബ്ദം, പഴയ കോട്ടൺ ബ്ലൗസ് അവന്റെ ബലപ്രയോഗത്തിൽ ചെറുത്തുനിൽക്കാനാവാതെ തുന്നലുകൾ പൊട്ടി വിട്ടുപോയി.

നനഞ്ഞു കുതിർന്ന ബ്രാ ഒരു വശത്തേക്ക് വലിഞ്ഞു മാറി. പെട്ടെന്ന്, തണുത്ത കാറ്റും ഒപ്പം അവന്റെ ചൂടുള്ള നിശ്വാസവും അവളുടെ തുറന്നുകാട്ടപ്പെട്ട മാറിടത്തിൽ തട്ടി.