ലഹരി 2 [വേദ] [Climax] 153

“ഇതാ…” അവളുടെ ശബ്ദം കേവലം ഒരു വിറങ്ങൽ പോലെയായി.

മാംസളമായ ആ വെള്ളനിറം പുറത്തുവന്നു. അതിന്റെ അറ്റത്ത്, കറുത്ത വട്ടത്തിനുള്ളിൽ… അവിടെയും വ്യക്തമായ ഒരു പാട്. ഇന്നലെ രാത്രിയിലെ അവന്റെ പല്ലുകൾ ആഴ്ന്നിറങ്ങിയതിന്റെ ചോരക്കലർന്ന പാട്. മുലക്കണ്ണിന് ചുറ്റും ചുവന്നു തടിച്ചിരുന്നു.

അവൻ ശ്വാസമടക്കിപ്പിടിച്ച് ആ കാഴ്ചയിലേക്ക് ഉറ്റുനോക്കി. അത് വേദനിപ്പിക്കുന്ന ഒരു കാഴ്ചയായിരുന്നില്ല അവന്; മറിച്ച്, വല്ലാത്തൊരു ലഹരി നൽകുന്ന, നിഷിദ്ധമായ ഒരു ആനന്ദമായിരുന്നു. അമ്മയുടെ നഗ്നത, അതിൽ തന്റെ ഉടമസ്ഥാവകാശം തെളിയിക്കുന്ന ആ മുറിവുകൾ… അത് അവനെ ഭ്രാന്ത് പിടിപ്പിച്ചു.

“കണ്ടോ…?” അവൾ ചോദിച്ചു, ശബ്ദം നേർത്തിരുന്നു. വേഗം അത് മൂടാൻ അവൾ തുനിഞ്ഞു.

“ഇല്ല… തീർന്നില്ല…”

അവൻ പെട്ടെന്ന് മുന്നോട്ട് ആഞ്ഞു. തടയാൻ അവൾക്ക് സമയം കിട്ടും മുൻപേ, അവന്റെ മുഖം വീണ്ടും അവളുടെ തുറന്നുകാട്ടപ്പെട്ട മാറിടത്തിലേക്ക് കുനിഞ്ഞു.

“അമ്മേ…”

അവൻ ആ പാടിൽ, അവളുടെ മുലക്കണ്ണിൽ… തന്റെ ചുണ്ടുകൾ അമർത്തി.

“ആഹ്…!”

അഭിരാമി ഞെട്ടിവിറച്ചു. കൈകൾ ഉയർത്തി അവനെ തള്ളാൻ നോക്കി, പക്ഷെ വിരലുകൾ അവന്റെ മുടിയിൽ കൊരുത്തുപോയി. ഇത്തവണ കടിയല്ല… മൃദുവായ, നനഞ്ഞ ഒരു ഉമ്മ.

ആദ്യം പാടിൽ, പിന്നെ പതുക്കെ… അവന്റെ നാവ് പുറത്തുവന്ന് ആ മുറിവിൽ നക്കിത്തുടച്ചു.

“ശ്ശ്… വേണ്ടാ… കണ്ണാ…” അവൾക്ക് ശ്വാസം മുട്ടി. “ഇത്… ഇത് തെറ്റാ…”