ലളിതാ സഹസ്രനാമം [കൊമ്പൻ] 487

തന്റെയല്ലേ മകൾ, അവൾക്ക് ഇനിയും വേണം വേണം എന്നല്ലാതെ മറ്റൊന്നും ആ സമയം നാക്കിൽ വരികയുമില്ല. ഓർത്തപ്പോഴേ ലളിതയുടെ പൂറു ചുരത്തിയൊഴുകി. അന്ന് കുറ്റബോധമായിരുന്നു, ഇനിയൊരിക്കലും അങ്ങനെ ചെയ്യരുതെന്ന് മനസ്സിൽ ശപധമെടുത്തിരുന്നു, പക്ഷെ എന്ത് ചെയ്യാം ആ സംഭവത്തിനു ശേഷം മൂന്നു മാസം കഷ്ടിയായതെ ഉള്ളു, മനസും ശരീരവും പുരുഷന് വേണ്ടി ദാഹിക്കുന്നു. അല്ല ഒരുങ്ങിക്കഴിഞ്ഞു!

വൃത്തിയായി കുളികഴിഞ്ഞ ശേഷം അടിയിലൊന്നുമിടാതെ മരുമകനെയും മകളയേയും കാത്തിരുന്നെങ്കിലും അവർ വന്നില്ല. ശിവൻകുട്ടിയുടെ അനിയത്തി നാട്ടിൽ നിന്ന് വന്നതിനാൽ അവരൊന്നിച്ചു സിനിമയ്ക്ക് പോകുന്നു എന്നാണ് ശ്രീജ ലളിതയെ ഫോൺ ചെയ്തു പറഞ്ഞത്. സാരമില്ലെന്ന് പറഞ്ഞെങ്കിലും ലളിതയ്ക്ക് ശിവകുട്ടിയെ ഒരു നോക്ക് കാണാഞ്ഞതിൽ നീരസമുണ്ടായി, അല്ലെങ്കിൽ ആ നീരസം പൂറിൽ നിന്നുമൊഴുക്കായി ഉരുകി തുടവഴി ഇറങ്ങേണ്ടതായിരുന്നു.

ഊണ് കഴിച്ചശേഷം ഒരല്പം ഉറങ്ങാമെന്നു വെച്ചുകൊണ്ട് ലളിത കിടപ്പുമുറിയിലേക്ക് നടന്നു, ടേബിളിലെ പുസ്തകം വീണ്ടും കണ്ടതും അവളുടെ മനസൊന്നു പിടഞ്ഞു. ആവേശം അടങ്ങുന്നില്ലെന്നു മനസ്സിലായതും അവളത്തെടുത്തത് ബെഡിലേക്ക് കിടന്നു. പതിയെ സാരി പൊക്കിയശേഷം അവളുടെ പൂറിമോളെ തോറ്റതും അവൾക്ക് വിശ്വസിക്കാനായില്ല. അവിടമാകെ നനഞ്ഞു തുടങ്ങിയിരുന്നു.

“ആഹ് എന്റെ ശിവൻകുട്ടി, അമ്മയുടെ പൂറു പണ്ണിപൊളിച്ചു താടാ…ആഹ്…”

“എന്റെ പൊന്നു ലളിതാമ്മേ നിന്റെ പൂറും കൂതിയും ഞാൻ പൊളിച്ചു തരാമെടീ”

“ഉം എന്റെ പൊന്നുമോൻ ശരിക്ക് പൊളിച്ചു തരണം അമ്മയുടെ പൂറും കൂതിയും”

“ആഹ് അമ്മേ ഞാൻ കിതച്ചെടീ”

കഥയിലെ ഓരോ ഡയലോഗും താനും ശിവൻകുട്ടിയും പറയുന്നപോലെയാണവൾക്ക് തോന്നിയത്. കട്ടിലിൽ കിടന്നു തുടകൾ തമ്മിൽ ഉരുമ്മുമ്പോൾ പശിമയുള്ള അവളുടെ പൂർക്കൊഴുപ്പ് അളവില്ലാതെ ചുരത്തുന്നത് അവൾക്ക് തിരിച്ചറിയാനായി. നാണമാണോ കാമഭ്രാന്താണോ എന്ന് തിരിച്ചറിയാൻ കഴിഞ്ഞില്ല. അവളുടെ മുഖത്തൊരു തളർന്ന ചിരി മാത്രം അവശേഷിക്കുമ്പോ അവളുടെ രതിമൂർച്ചകൾ ഓരോന്നായി കടന്നുപോയികൊണ്ടിരുന്നു.

“അമ്മെ !! അമ്മെ … എണീക്ക് എന്തൊരു ഉറക്കമാ ഇത്”

കണ്ണ് തുറക്കാൻ ശ്രമിക്കവേ സ്വയം തന്റെ സാരി നേരെയാക്കി ശിവൻ കുട്ടിയെ അവളൊന്നു ജാള്യതയോടെ നോക്കി. ടേബിളിൽ വെച്ചിരിക്കുന്ന കമ്പി പുസ്തകത്തിലേക്ക് ആരുടെയോ ഭാഗ്യം കൊണ്ട് ശിവൻകുട്ടി നോക്കിയതേയില്ല.