ലതികയും മരുമകനും [Smitha] 879

“എനിക്ക് ഈ വക ഫീലിംഗ് ഒന്നും ഇല്ലന്നോ? നല്ല കഥ! നീ എന്റെ ഏജിൽ ഒന്ന് വരട്ടെ അന്നേരം അറിയാം ഈ കഴപ്പും മെണയും ഏറ്റവും കൂടുതൽ സഹിക്കാൻ പറ്റാത്ത ഒരു ഏജ് ആണ് ഒരു നാൽപ്പത്തിയഞ്ച് അമ്പത്തിയഞ്ച് വയസ്സാകുമ്പോളെന്ന്…!അവരത് പൊറത്ത് കാണിക്കാത്തത് കൊണ്ട് ആളുകളുടെ ധാരണ അവരൊക്കെ മാതാ അമൃതാനന്ദമയിയോ മദർ തെരേസയോ ഒക്കെ ആണെന്നാണ്…”

അനിത കണ്ണുകൾമിഴിച്ചു.

“സോറി അമ്മെ!”

“അതിന് സോറി ഒന്നും പറയണ്ട!”

ലതിക സ്നേഹപൂർവ്വം മകളുടെ കവിളിൽ തഴുകി.

“അതുകൊണ്ട്…”

ലതിക തുടർന്നു.

“എനിക്ക് കല്യാണമൊന്നും പറ്റില്ല..അതിലൊന്നും താൽപ്പര്യമില്ല …ശരീരത്തിന്റെ കടിയും കഴപ്പും ഒക്കെ തീർക്കാൻ ഒരു മാർഗ്ഗവുമായി ശ്രീക്കുട്ടനെ ഹെൽപ്പ് ചെയ്യാനുമാകും ..ഇത്രേയുമൊക്കെയേ ഞാൻ ഓർത്തുള്ളൂ…പക്ഷെ ഇയാൾക്കെന്നെ ഇഷ്ടപ്പെടണം…അതാണ് പ്രശ്നം!”

“അയാളെപ്പോലെ ഒരു പെണ്ണുപിടിയന് അമ്മയെക്കണ്ടാൽ വെറുതെ വിടുമെന്നോ!അമ്മയ്ക്കും അതിൽ ഭയങ്കര താൽപ്പര്യം ഉണ്ടെന്നറിയാം!”

“ഏഹ്? എങ്ങനെ?”

“ഞാൻ കണ്ടാരുന്നു ..കഴിഞ്ഞ ക്രിസ്തുമസിന് ..മാത്യുസാറിന്റെ വീട്ടിൽ ..സാർ അമ്മേനെ തൊടുന്നതും ഉരുമ്മുന്നതും ഒക്കെ…”

“അയ്യേ ..അതയാള് ചുമ്മാ!”

“അതയാള് ചുമ്മാ!! ഒന്ന് പോ അമ്മെ! അമ്മേം അന്നേരം പാൽപ്പുഞ്ചിരി ഒക്കെ ആരുന്നല്ലോ മുഖം നിറയെ!”

ലതിക ലജ്ജയോടെ മുഖം കുനിച്ചു.

“മൊലേൽ ഒക്കെ പിടിച്ച് ഞെക്കിയോ അമ്മെ?”

“അപ്പം നീ കണ്ടു എന്ന് പറഞ്ഞിട്ട്!”

“അല്ല ..ഞാൻ അമ്മേടെ സ്ലീവേലും കയ്യെലും ഒക്കെ അമർത്തി ഞെക്കുന്നതാ കണ്ടേ!ആഹാ അപ്പം മുലയോക്കെ ശരിക്ക് പിടിച്ച് ഞെക്കി സുഖിപ്പിച്ചു അല്ലെ…?”

ലതിക ലജ്ജയോടെ മുഖം കുനിച്ചിരുന്നതേയുള്ളൂ.

“പറ അമ്മെ…അമ്മേടെ മൊലയ്ക്ക് പിടിച്ചോ മാത്യു സാറ്..”

“അകത്തോടെ കയ്യിട്ടില്ല …ബ്ലൗസിന് പുറത്ത് കൂടി ഒന്ന് ഞെക്കി…!”

“അവടെയോ?”

അനിത ലതികയുടെ മടിയിലേക്ക് കണ്ണുകൾ കാണിച്ചു.

“അങ്ങോട്ട് കൈ വന്നു..അപ്പോൾ ആരാണ്ടൊക്കെയോ വരുന്ന ഒച്ചകേട്ട് മാറി ഞാൻ…”

“എവടെ വെച്ചായിരുന്നു അമ്മെ?”

“ടെറസ്സിൽ വെച്ച്…”

“ആണോ ..അപ്പോൾ അങ്ങോട്ട് വന്നത് ഞാനല്ലായിരുന്നോ?”

“ഹ്മ്മ് ..മോളായിരുന്നു അങ്ങോട്ട് വന്നത് …”