ലതികയും മരുമകനും [Smitha] 875

മെടഞ്ഞ പച്ച ഓലകൾ എടുത്ത് ശ്രീരാഗ് മാവിൻ ചുവട്ടിലെ നറുമലർ നിലാവിൽ വിരിച്ചു. നിശാശലഭങ്ങളുടെയും അഴകോടെ ഉലയുന്ന ശിഖരങ്ങളുടെയും കീഴെ അയാൾ അവളെ കൈ പിടിച്ചിരുത്തി.

നഗരത്തിനും വീടിനുമിടയിലെ താഴ്വാരം നിറയെ പ്രണയനിലാവാണ്‌. വിലോഭനീയം. കാമമോഹിതം.

“ശ്രീയേട്ടന് തന്നെ കിട്ടും..”

അയാളുടെ ചുണ്ടുകൾ നെറ്റിയിലമർന്നപ്പോൾ അവൾ പറഞ്ഞു.

“നീ പ്രാർത്ഥിച്ചാൽ മതി ..കിട്ടും..”

ചുണ്ടുകൾ അവളുടെ പേലവമായ കവിളുകളിലേക്ക് അമർത്തിക്കൊണ്ട് ശ്രീരാഗ് പറഞ്ഞു.

അനിതയുടെ കൈകൾ ശ്രീരാഗിന്റെ പിന് കഴുത്തിൽ അമർന്നു.

“കാത്ത് കാത്ത് കൊതിച്ച് ഇരിക്കുവാരുന്നു…”

നിറമാറിന്റെ ലഹരിയിറ്റുന്ന ചൂട് അയാളുടെ നെഞ്ചിലേക്ക് പകർന്ന് അവൾ പറഞ്ഞു.

“അറിയാം…”

അവളുടെ ചുണ്ടുകൾ കവിളിലമർന്നപ്പോൾ അയാൾ പറഞ്ഞു.

“എങ്ങനെ?എങ്ങനെ അറിഞ്ഞു ശ്രീയേട്ടൻ?”

“നിന്റെ പീരിയഡ് തീർന്നില്ലേ ഇന്ന് രാവിലെ…”

“ഛീ!”

പിന്കഴുത്തിലേ കൈ ഉയർത്തി അവൾ അയാളുടെ തലമുടിയിൽ പതിയെ അടിച്ചു.

“അതൊക്കെ ഓർത്തിരിക്കുവാരുന്നോ ടെക്നൊക്കോർപ്പിലെ സീനിയർ എക്സിക്യൂട്ടീവ്?”

“അതും ഓർത്തിരുന്നു ടെക്നൊക്കോർപ്പിലെ സീനിയർ എക്സിക്യൂട്ടീവ്,”

അയാൾ ചിരിച്ചു.

“മാത്രമല്ല അത് കഴിഞ്ഞ് പെണ്ണിനുണ്ടാവുന്ന വിശപ്പിന്റെ ആ തീവ്രതയും ഞാൻ ഓർത്തിരുന്നു…”

“ശ്രീയേട്ടാ…വേണ്ടാട്ടോ…എന്തായിത്? നിക്യങ്ങനെ ഒന്നും…”

അവൾ തുടരുന്നതിന് മുമ്പ് അയാൾ അവളുടെ അധരങ്ങളെ ചുണ്ടുകൾ കൊണ്ട് പൂട്ടി മുദ്രവെച്ചിരുന്നു.
“ന്താ പെണ്ണിന്റെ ഒരു മൊല…”

നൈറ്റിക്ക് പുറത്ത് കൂടി മുലകളിൽ തഴുകി അയാൾ പറഞ്ഞു.