വായിച്ചു അവസാന പേജില്‍ എത്തുമ്പോള്‍ “തുടരും” എന്ന് എഴുതിയത് കാണാന്‍ ആഗ്രഹിക്കുന്ന ചില കഥകളുണ്ട്. ജോയുടെ, സുനിലിന്‍റെ, ഋഷിയുടെ, മാസ്റ്ററിന്റെ ആല്‍ബിയുടെ, സിമോണയുടെ ഒക്കെ കഥകള്‍…

ലീവ് ഡേയ്സിന്‍റെ ഓരോ പേജ് കഴിയുമ്പോഴും അവസാനിക്കരുതേ എന്ന് ആഗ്രഹിച്ചു. അറുപത്തിയഞ്ചാം പേജില്‍ എത്തിയപ്പോള്‍ “തുടരും” എന്നത് കാണാന്‍ കൊതിച്ചു.
അതും സംഭവിച്ചു.
സത്യത്തില്‍ മന്ദന്‍ രാജ എന്ന പ്രൊഫൈല്‍ നെയിമില്‍ മറഞ്ഞിരിക്കുന്ന മനുഷ്യനെ എന്നും അദ്ഭുതാദരവോടെ മാത്രമേ ഞാന്‍ നോക്കി കണ്ടിട്ടുള്ളൂ. അല്‍പ്പമൊന്നു ഉത്സാഹിച്ചിരുന്നെങ്കില്‍ മലയാളത്തിലെ എണ്ണം പറഞ്ഞ എഴുത്തുകാരിലോരാളായി മാറാന്‍ എത്രയോ സാധ്യത ഉണ്ടായിരുന്ന മനുഷ്യന്‍!

പക്ഷെ, എന്തിന്? ആര്‍ക്ക് വേണ്ടി? എന്നൊക്കെയുള്ള ക്വസ്റ്റ്യന്‍ വേഡ് ഉപയോഗിച്ച് പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുന്നവരുടെ വായടപ്പിക്കാന്‍ ഇത്ര സാമര്‍ത്ഥ്യമുള്ള മറ്റൊരാളെയും ഞാന്‍ കണ്ടിട്ടില്ല.
എന്‍റെ ഈ സ്റ്റേറ്റ്മെന്‍റ് ശരിയാണ് എന്ന് നൂറു ശതമാനവും തെളിയിക്കുന്നതാണ് ഈ കഥ.
ഇത് ഒരു കഥയാണോ? അതോ ഏതോ ഒരിടത്ത്, കഥയില്‍ പറഞ്ഞിരിക്കുന്നത് പോലെയുള്ള അംബികയുടെയും ഉമയുടെയും ഹരിയുടേയും വീട്ടില്‍ ചെന്ന് ആരോ രഹസ്യമായി എടുത്ത അവരുടെ ജീവിതം പകര്‍ത്തുകയാണ് എഴുത്തുകാരന്‍ ചെയ്തത്.

കഥ പകര്‍ത്തുന്ന ഒരു രാസവിദ്യ ഈ എഴുത്തുകാരന് മാത്രം വശമുള്ള സവിശേഷതയാണ്.
ഈ കഥയില്‍ അതിശയോക്തി എന്ന് പറയാന്‍ മാത്രമുള്ളത് എന്തെങ്കിലുമുണ്ടോ? ഇതുപോലെ ജീവിതങ്ങള്‍ ഉണ്ടോ? കഥയിലെ സണ്ണി റിയല്‍ ആണോ? ഉമയും അംബികയും ഹരിയും ഒക്കെ ഇതുപോലെ എവിടെയെങ്കിലും ഉണ്ടോ? മറ്റുള്ളവര്‍ എന്ത് പറഞ്ഞാലും എന്‍റെ ശക്തമായ ഉത്തരം “ആണ്” അല്ലെങ്കില്‍ “ഉണ്ട്” എന്ന് തന്നെയാണ്.
ഈ എഴുത്തുകാരന്റെ എല്ലാ കഥകളിലും റിയല്‍ ജീവിതം തന്നെയാണ് മുഖ്യ കഥാപാത്രം. ഇദ്ധേഹത്തിന്റെ ആദ്യ കഥയുടെപേര് തന്നെ “ജീവിതം സാക്ഷി” എന്നാണ് എന്നോര്‍മ്മിക്കണം. [‘സാറയുടെ പ്രയാണ’ ത്തെ വിസ്മരിക്കുന്നുന്നില്ല]
ആരുടേയും ജീവിതത്തില്‍ ഒരു തരത്തിലുമുള്ള അതിശയോക്തിയും ഒളിപ്പിക്കാനറിയാത്ത ഒരെഴുത്തുകാരന്റെ പേരാണ് “മന്ദന്‍രാജ.”
അതിശയിപ്പിക്കുന്ന കഥകളില്‍ മാത്രം കണ്ടുവരുന്ന ചില കഥാ മുഹൂര്‍ത്തങ്ങള്‍ ഈ കഥയിലുമുണ്ട് ആവോളം. അവയില്‍ രണ്ടെണ്ണം മാത്രം എടുത്തെഴുതുന്നു.

“…. അതൊന്നും വേണ്ടടാ … ഇനിയെനിക്കാശയുമില്ല . ഈ ജന്മം മുഴുവൻ ഓർക്കാൻ ഉള്ളത് എനിക്കീ പന്ത്രണ്ട് മണിക്കൂറിനുള്ളിൽ കിട്ടിയിട്ടുണ്ട് . അതൊക്കെ ധാരാളം മതി .. അവൻ വന്നിട്ട് അവന്റെ പൈസ മുടിപ്പിച്ചൂന്ന്‌ വേണ്ട ..നീ പൈസ കൊടുത്തേക്ക് എന്ത് മേടിച്ചാലും . അവനിവിടേക്ക് വന്നതെങ്ങനെയാണോ അങ്ങനെ തിരിച്ചു പോകണം . പൂർണ സന്തോഷത്തോടെ . “

ആത്മാഭിമാനമുള്ള സ്ത്രീ പുരുഷന്‍ നല്‍കുന്ന സുഖത്തിന് പകരമായി പണമോ പാരിതോഷികമോ സ്വീകരിക്കില്ല എന്നത് ഇത്ര സുന്ദരമായ ഭാഷയില്‍ എവിടെ വായിച്ചിട്ടുണ്ട്?

“….ഫാഷൻ ഷോക്ക് മോഡൽസിന് കുഴപ്പമില്ല … തള്ളിപ്പിടിച്ചോണ്ട് നടന്ൻൽ മതി ..ജഡ്ജസിനാ പ്രശ്നം . നോക്കാതിരിക്കാനും പറ്റില്ല … മാന്യത കൈവെടിയാനും പറ്റില്ല. എന്തൊരു ജീവിതം!”
ഇതുപോലെ മസ്തിഷ്ക്കമുപയോഗിച്ചും ഹൃദയമുപയോഗിച്ചും ചിരിക്കേണ്ട ഹാസ്യവും എവിടെ കണ്ടിട്ടുണ്ട്?

ഇങ്ങനയൊക്കെ എഴുതാന്‍ അറിയാവുന്ന ഒരെയോരാളുടെ പേരാണ് മന്ദന്‍രാജ.

സൂപ്പർ…
വെയ്റ്റിംഗ് next പാർട്ട്‌