ലോനപ്പന്റെ മാമോദീസ 5 [പോക്കർ ഹാജി] 235

‘വല്ലപ്പോഴും ഇങ്ങനെ എല്ലാരും ഒരുമിച്ചു കൂടണം അല്ലെ ലോനപ്പാ.അപ്പൊ നമുക്കൊക്കെ പ്രായം കുറഞ്ഞ പോലെ തോന്നും ല്ലേടാ”
‘എടാ രാജീവെ അതിനു എനിക്കു വല്ല്യ പ്രായൊന്നും ആയിട്ടില്ല. ഒരു പെണ്ണിനെ കിട്ടിയാ അവളുടെ സാമാനം നെറക്കാന്‍ ദേ ഇപ്പഴും ന്റെ അണ്ടീലു നെറച്ചും പാലൊണ്ടു അറിയൊ.”
‘ഒന്നു പോടാ അവിടുന്നു.”
ഇതു കേട്ടു ജോമോള്‍
‘ലോനപ്പന്‍ ആ പറഞ്ഞതു ശരിയാ .എടാ ലോനപ്പാ നിന്റേതിലു നല്ലോണം പാലു കാണും എന്നെനിക്കറിയാം.പണ്ടു ഞങ്ങടെയൊക്കെ കൊറെ കണ്ടു വാണം വിട്ടതല്ലെ നീയു.”
ലോനപ്പന്റെ ചിരി പെട്ടെന്നു മാഞ്ഞു
‘അതെങ്ങനെ നെനക്കറിയാമെടീ”
‘ഞാന്‍ പല ദിവസങ്ങളിലും കണ്ടിട്ടുണ്ടു മൂത്രപ്പൊരേടെ പുറകില്‍ നിന്നും നിങ്ങളു വരുന്നതും പിന്നെ അതിനകത്തെ ഹോളിലൂടെ രണ്ടു കണ്ണുകളു കണ്ടപ്പോഴേ തോന്നി. രണ്ടും കൂടി ഒളിഞ്ഞു നോക്കാന്‍ വന്നതാന്നു.”
‘ന്നിട്ടു അന്നുനീ പോയി കംബ്ലെയിന്റൊന്നും ചെയ്തിട്ടില്ലല്ലൊ”
‘ഓഹ് എന്തു കംബ്ലെയിന്റു ചെയ്യാനാ.നിങ്ങളു ആരെയും ഒന്നും ചെയ്യുന്നില്ലല്ലൊ.വെറുതെ കാണുന്നതല്ലെ ഉള്ളൂ അപ്പൊ നല്ലോണം കണ്ടോട്ടേന്നു കരുതി ഞാനും ഇവളുമൊക്കെ അന്നു മൂത്രൊഴിക്കാനും ഷഡ്ഡി ഇടാനുമൊക്കെ കൊറെ സമയം എടുക്കുമായിരുന്നു .അങ്ങനെ നിങ്ങളുകണ്ടെന്നു വെച്ചു ഞങ്ങക്കെന്താ ചേതം.”
‘എന്നിട്ടെടീ ഞങ്ങളിതൊന്നും അറിഞ്ഞില്ലല്ലൊ.നീയൊക്കെ മനപ്പൂര്‍വ്വം കാണിച്ചു തന്നതാന്നു.”
‘അത്രയൊക്കെ മതി മോനെ ന്നിട്ടു വേണം തരം കിട്ടിയാല്‍ പിടിച്ചു കളിക്കാന്‍ ല്ലെ.പിന്നെ നീയൊക്കെക്കൂടി ഗര്‍ഭം ഇണ്ടാക്കി വിട്ടാപ്പിന്നെ ന്റെ ജീവിതം തൊലഞ്ഞേനെ.ഇപ്പൊ ന്താ ഒരു കൊഴപ്പോല്ല്യ ആഗ്രഹിച്ച പോലെ ഒക്കെ കിട്ടുന്നുണ്ടു അതോണ്ടു ജീവിതം സുഖം സ്വസ്ഥം .”
‘അല്ല ലോനപ്പാ നെനക്കെന്താടാ പരിപാടി”
എല്ലാം കേട്ടു കൊണ്ടിരുന്നരാജി പെട്ടന്നു ലോനപ്പനോടു ചോദിച്ചു
‘നാട്ടിലൊരു വാച്ചു റിപ്പയറിങ് കടയുണ്ടു അമലോല്‍ഭവ വാച്ചു റിപ്പയറിങ് എന്നാണു പേരു .പിന്നെ അല്ലറ ചില്ലറ ചുറ്റിക്കളികളും ഒക്കെയായി അങ്ങനെ പോകുന്നു.”
‘ടാ നീ വെല്ല്യ നെലേലാവുംന്നാ ഞാന്‍ കരുതിയെ .ഇപ്പോഴും ഇതൊക്കെ തന്നെയാണു പരിപാടി ല്ലെ.”
‘അങ്ങനെ എല്ലാരും നന്നായാ പിന്നെ ഒരു രസോം കാണില്ലെടീ.വലിയ കള്ളന്മാരുടെ ഇടയിലു നമ്മളു കൊച്ചു കള്ളത്തരവും ചെയ്തു ജീവിക്കണ്ടെ.”
‘ചുരുക്കം പറഞ്ഞാ ഒരു പെണ്ണു പോലും കെട്ടാതെ ഇങ്ങനെ നാട്ടിലെ പെണ്ണുങ്ങടെ കുണ്ടീം നോക്കി തെണ്ടി നടക്കുക അല്ലെ.നാണമില്ലെടാ നെനക്കു പണ്ടു പിന്നെ പിള്ളേരു കളി ആണെന്നു വെക്കാം ഇപ്പൊഴോ.”
രാജി അതു പറഞ്ഞപ്പൊ ലോനപ്പന്‍ സ്വയം ഭൂമി പിളര്‍ന്നു താണു പോകുന്നതു പോലെ തോന്നി.ആ വാക്കുകള്‍ അവന്റെ മനസ്സില്‍ ആഴത്തില്‍ വീണു.എല്ലാവരും ഭക്ഷണം കഴിക്കാനായി എഴുന്നേറ്റപ്പോഴും അവന്‍ അവിടെത്തന്നെ ഇരുന്നു ഉറഞ്ഞു കൂടിയ കണ്ണു നീര്‍ ആരോരുമറിയാതെ തുടച്ചു മാറ്റി.ലോനപ്പന്റെ മുഖം പെട്ടന്നു മങ്ങുന്നതു കണ്ട കുഞ്ഞൂട്ടന്‍ പെട്ടന്നു വിഷയം മാറ്റി.പിന്നീടു നടന്ന ഒരു കാര്യത്തിലും ലോനപ്പനു സന്തോഷാത്തോടെ പങ്കെടുക്കാന്‍ കഴിഞ്ഞില്ല.വൈകിട്ടു എല്ലാരും പിരിയുമ്പോഴും ലോനപ്പന്റെ