മാതാ പുത്ര PART_002 [ഡോ. കിരാതൻ] 272

അങ്ങനെ വിളിച്ചെങ്കിലും അവൾ ഉണരരുത് എന്ന ചിന്തയിലാണവൻ വിളിച്ചത്. പ്രിൻസ് കൊടുത്ത ഗുളികയിൽ ബോധം പോയി കിടക്കുന്ന സീതാലക്ഷ്മി ഇതൊന്നും അറിഞ്ഞതേയില്ല.

മാധവന്റെ നെഞ്ചിടിപ്പ് കൂടി. കാരണം അവൻ അമ്മയുടെ അടുത്തേക്ക് അല്പം കൂടി നടന്നടുത്തിരുന്നു. പാതി നഗ്നതയിൽ കിടക്കുന്ന സീതാലക്ഷ്മിയുടെ സ്ത്രീജനകമായ ത്രസിപ്പിക്കുന്ന ഗന്ധം അവന്റെ മൂക്കിലേക്ക് അടിച്ച് കയറി. 

വല്ലാത്ത വിറയൽ അവന്റെ ബോധമണ്ഡലത്തെ കാമത്താൽ മറച്ചു.

തെറ്റെന്നറിഞ്ഞിട്ടും അവന്റെ കണ്ണുകൾ വെണ്ണ നിറമുള്ള കൊഴുത്ത ശരീരത്തിലേക്ക് നീണ്ടു. ചായം പൂശിയ കാൽ വിരലുകളിൽ അവന്റെ കൈ വച്ചു. ദുർചിന്തയെ നല്ല ചിന്ത സ്വാധിനിച്ച നിമിഷമായിരുന്നു അത്, അതിനാൽ അവൻ മനസ്സിൽ ക്ഷമാപണം നടത്തി. 

പക്ഷേ …….

മുകളിലേക്കുള്ള അവന്റെ കണ്ണിന്റെ ഉഴിച്ചിലിൽ എല്ലാ നിയന്ത്രണവും നഷ്ടപ്പെട്ടിരുന്നു. ഉലഞ്ഞു തുടയുടെ മുക്കാൽ ഭാഗത്തോളം കയറി കിടക്കുന്ന സാരിയും പുതപ്പും. വെണ്ണ നിറത്തിൽ വെണ്ണയെക്കാൾ മൃദുലമായി തോന്നിപ്പിക്കുന്ന മനോഹരമായ തുടകൾ പാതിയോളം ദൃശ്യമാകുന്നു. 

മാധവൻ അടുത്തുള്ള ഉയരം കുറവുള്ള സ്റ്റൂളിൽ ഇരുന്നു. മനസ്സിനെയും ശരീരത്തെയും ബാധിച്ച വിറയൽ കാരണം നിൽപ്പ് അസാധ്യമായിരുന്നു.

ഇരുന്നപ്പോൾ തോന്നിയ ആശ്വാസം പെട്ടെന്ന് തന്നെ ആവേശമായി. ആ സ്റ്റൂളിൽ ഇരുന്ന് കൊണ്ട് സീതാലക്ഷ്മിയുടെ കാൽപാദങ്ങളുടെ അടിയിലേക്ക് തല വച്ചു. 

മനോഹരമായ കാലടികൾ. നക്കുബോൾ കാൽപാദം അമരുന്ന ഭാഗത്ത് പറ്റിയ ചെറിയ അഴുക്കുകളിൽ അവൻ വിരൽകൊണ്ട് തൊട്ടു. മനോഹരമായ ആ കാൽവെണ്ണയിൽ പറ്റിയ അഴുക്കിന്റെ മുകളിൽ നഖത്താൽ പതുക്കെ കോറി. നഖത്തിന്റെ  മനോഹരമായ അമ്മയുടെ കാൽവെണ്ണയിൽ നിന്നും അവന്റെ നഖത്തിന്റെ ഇടയിലേക്ക് അഴുക്ക് പറ്റിപ്പിടിച്ചു. കോറിയിട്ട ഭാഗത്ത് പാദത്തിന്റെ നല്ല നിറം വന്നത് കണ്ടപ്പോൾ നല്ല ചന്തം തോന്നി. കാലിലെ അഴുക്ക് മുഴുവൻ വൃത്തിയാക്കാൻ അവന് തോന്നി. ആശയോ അതോ അത് കർത്തവ്യമോ എന്ന ചിന്തയും ഉള്ളിൽ ഉണരാതിരുന്നില്ല.

കിടക്കയിൽ ഉരിഞ്ഞിട്ട പഴത്തൊലിയിൽ ഒന്നെടുത്ത് അമ്മയുടെ  കാൽ പാദത്തിനടിയിൽ പതുക്കെ തേച്ച് പിടിപ്പിച്ചു. ഉലഞ്ഞു കിടക്കുന്ന സാരിയുടെ ഒരു ഭാഗമെടുത്ത് പതിയെ വൃത്തിയാക്കി. ഏകദേശം കാലിന്റെ അടിയിലെ ശരിയാ നിറം കൈവരിച്ചപ്പോൾ അടുത്ത കാലും അത് പോലെ വൃത്തിയാക്കണമെന്ന് മാധവന് മനസ്സിൽ തോന്നി.