മദജലമൊഴുക്കുന്ന മോഹിനിമാര്‍ 2 [യോനീ പ്രകാശ്‌] 1731

അവരെന്താണ് മറുപടി തരാന്‍ പോകുന്നതെന്ന് അല്‍പനേരം പ്രതീക്ഷയോടെ കാത്തു.
എന്നാല്‍ അവര്‍ അതേ ഇരുപ്പാണ്..ഒന്നും മിണ്ടാതെ.

ഇനി പ്രതീക്ഷ വേണ്ട..ആര്‍ത്തി മൂത്ത് കൊണ്ട് കളഞ്ഞില്ലേ എല്ലാം.
വാശി പിടിച്ച് ഇനിയും അവരെ വിഷമിപ്പിക്കാന്‍ വയ്യ..
എന്റെ മനസ്സ് മന്ത്രിച്ചു.

ഒന്ന് കൂടെ പ്രതീക്ഷയോടെ ആ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി.
കാര്യമില്ലെന്ന് മനസ്സിലായതോടെ ഞാന്‍ മെല്ലെ കിടക്കയിലേക്ക് ചാഞ്ഞു.
അവര്‍ അതേ ഇരുപ്പ് തന്നെയാണ്.

”ഏടത്തി കിടന്നോളൂട്ടോ..ഇനി ഞാന്‍ ശല്ല്യം ചെയ്യില്ല..!
ഹൃദയം നുറുങ്ങുന്ന വേദന പുറത്ത് കാണിക്കാതെ ഞാന്‍ കിടക്കയുടെ വെളുമ്പിലേക്ക് നീങ്ങിക്കിടന്നു കൊണ്ട് പുറം തിരിഞ്ഞു കിടന്നു.

പിന്നേയും അഞ്ചു മിനിട്ടെങ്കിലും കഴിഞ്ഞാണ് അവരുടെ ഭാരം കിടക്കയിലേക്ക് അമരാന്‍.

കയ്യോളമെത്തിയത് വായിലേക്കെത്തിക്കാന്‍ കഴിയാതെ പോയതിന്റെ സങ്കടം എന്നെ വല്ലാതെ ഗ്രസിച്ചിരുന്നു.

ബെഡ് ലാമ്പ് അണഞ്ഞു.
മുറിയില്‍ കൂരിരുട്ടായി.

പെട്ടെന്ന്……

ഒരു കൈ വന്ന് എന്നെ പൊതിഞ്ഞു.!
എന്റെ പുറത്തേക്ക് രണ്ട് മുഴുത്ത മുലകള്‍ പറ്റിച്ചേര്‍ന്നു..

അപ്രതീക്ഷിതമായ ആ നീക്കത്തില്‍ ഞാനൊരു നിമിഷം അന്ധാളിച്ചു.

എന്താണ് സംഭവിക്കുന്നതെന്ന് മനസ്സിലാക്കാന്‍ നിമിഷങ്ങളെടുത്തു.
ആ സമയത്തിനുള്ളില്‍ ഏട്ടത്തിയമ്മയുടെ കൈ എന്നെ വരിഞ്ഞു മുറുക്കിയിരുന്നു.

ചൂട് നിറഞ്ഞ ഒരു നിശ്വാസം എന്റെ കഴുത്തില്‍ പതിഞ്ഞു.
സെക്കന്റുകള്‍ക്കുള്ളില്‍ തന്നെ ആ തളിര്‍ച്ചുണ്ടുകളുടെ ഇളം ചൂട് എന്റെ കഴുത്തിലേക്കമര്‍ന്നു.

എന്റെ മനസ്സ് ആര്‍ത്തു വിളിച്ചു.
ഇല്ല..ഒന്നും നഷ്ടപ്പെട്ടിട്ടില്ല…ആ നിമിഷങ്ങളൊക്കെ എന്നിലേക്ക് തിരിച്ചെത്തിയിരിക്കുന്നു…ചെല്ലെടാ..ചെന്നര്‍മാദിക്കെടാ..

അത്യാവേശത്തോടെ ഞാന്‍ ഏട്ടത്തിയമ്മയുടെ നേരെ തിരിഞ്ഞു കിടന്നു.

അവര്‍ കൈ അല്പം അയച്ചു കൊണ്ട് എനിക്ക് സൌകര്യംചെയ്തു തന്നു.

ഞാനോരാര്‍ത്തിയോടെ ഏട്ടത്തിയമ്മയെ വാരിപ്പുണര്‍ന്നു.
അവര്‍ ഇടതുകൈ എന്റെ തലയ്ക്കടിയിലൂടെ കയറ്റി വച്ചു കൊണ്ട് എന്നെ മാറോടു ചേര്‍ത്ത് വരിഞ്ഞു മുറുക്കി.