മഹിളയ്ക്ക് മഹേഷിന്റെ മതി [REMAAVATHI] 373

അവന്റെ അടിയുടെ വേഗത കൂടുന്നതിന് അനുസരിച്ചു സുഖം കയറിയ മഹിള കണ്ണുകൾ അടച്ചു കട്ടിലിൽ തലയിട്ടുരുട്ടി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു “അടിച്ചു പൊളിക്കെടാ.. എന്നെ… എനിക്ക് ഇനി… മഗേഷിന്റെ…. മതി… ൽസ്.. ഹാ… ൽസ്.. ഹാ…”.

തേനരുവിയിൽ മുങ്ങിക്കുളിച്ച കരിംകുണ്ണ ഊരിയെടുത്തിട്ടു അവൻ മഹിളയെ കട്ടിലിൽ മുട്ടുകാലിൽ കുനിച്ചു നിർത്തി. വിടർന്ന ചന്തിക്കുടങ്ങൾ ഇരുവശത്തേക്കും അകറ്റിയിട്ടു അവനെ നോക്കി ചിരിക്കുന്ന പൂറിതളുകൾക്കിടയിലേക്കു നനഞ്ഞ കുണ്ണ കയറ്റി.

അവളുടെ ഇടുപ്പിൽ പിടിച്ചുകൊണ്ടു മഹേഷ് അരക്കെട്ടു മുന്നോട്ടും പിന്നോട്ടും ചലിപ്പിക്കാൻ തുടങ്ങി. പുസ്തകത്താളുകളിൽ നിന്നും മാത്രം വായിച്ചറിഞ്ഞ പ്രകടനങ്ങളുടെ ആവേശത്തിൽ അവന്റെ അരക്കെട്ടു താളാൽമകമായി മഹിളയുടെ വിടർന്ന ചന്തികൾ വന്നടിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു.

“ട്ടപ്… ട്ടപ്… ട്ടപ്…” എന്ന ശബ്ദം ആ മുറിയിൽ അലകളായി ഉയർന്നു. കുറെ നേരം അവന്റെ ഈ പ്രകടനം ആയപ്പോഴേക്കും അരക്കെട്ടിൽ അനുഭവപ്പെട്ട പൊട്ടിത്തെറികൾ അവൾ വീണ്ടും തിരിച്ചറിഞ്ഞു.

ആ തേനുറവയിൽ അപ്പോഴേക്കും അവന്റെ കുണ്ണ മകുടം വികസിക്കാൻ തുടങ്ങി. അടിയിലെ ഉണ്ടമണികൾ മുകളിലേക്ക് ചുരുണ്ടു ഉരുണ്ടുകൂടി. “ഞാൻ ഒഴിക്കാൻ പോവാടീ…. അക്കേ…. ൽസ്… ഹാ..  ൽസ്… ഹാ.. ൽസ്… ഹാ..” അവൻ ഒരലർച്ചയോടെ പൂറിന്റെ  അകത്തു തന്നെ സ്ഖലനം നടത്തി.

ആകെ തളർന്ന മഹേഷ് അവളുടെ പുറത്തേക്കു ചാഞ്ഞു കിടന്നു. “ബ്ള്ക്” എന്നൊരു ശബ്ദത്തോടെ അവന്റെ തളർന്ന കുണ്ണ മാളത്തിൽ നിന്നും പുറത്തേക്കു വന്നു.

രണ്ടാളും കെട്ടിപുണർന്നു കിടന്നു. മഹിള അവനോടു ചോദിച്ചു “എടാ.. ചെറുക്കാ… നീ ആദ്യമായിട്ടാണ് ഇതൊക്കെ ചെയ്യുന്നത് എന്ന് എനിക്ക് വിശ്വസിക്കാൻ പറ്റുന്നില്ല.. എന്ത് സുഖമായിരുന്നെടാ..”

അവളുടെ കവിളത്തു ഉമ്മ കൊടുത്തിട്ടു അവൻ പറഞ്ഞു

“എനിക്ക് ഇതൊക്കെ ഒന്ന് ചെയ്യാൻ അവസരം തന്ന അക്കയോട് എങ്ങനെ നന്ദി പറയണം എന്നെനിക്കറിയില്ല. ജീവിതത്തിലെ ഏറ്റവും വല്യ ആഗ്രഹമാണ് അക്ക എനിക്ക് സാധിച്ചു തന്നത്.”

അവൾ അവനെ ചേർത്ത് പിടിച്ചിട്ടു പറഞ്ഞു “എനിക്ക് നന്ദിയൊന്നും വേണ്ട. ആരുമറിയാതെ ഇടയ്ക്കിടയ്ക്ക് വന്നു എന്നെ ഇതുപോലെ നന്നായി സുഖിപ്പിച്ചു തന്നാൽ മതി.” രണ്ടാളും പുണർന്നു കിടന്നു ഉറങ്ങി.

നാലു മണിയോടെ എഴുന്നേറ്റു ചായ ഒക്കെ കുടിച്ചിട്ടാണ് മഹേഷ് പോയത്. വീണ്ടും സുഖം പകരാൻ വരാം എന്ന വാഗ്ദാനത്തോടെ.

തുടർന്നുള്ള ദിവസങ്ങളിൽ അവസരങ്ങൾ അനുകൂലമല്ലാതിരുന്നതിനാൽ തൊടാനും തലോടാനും അല്ലാതെ നല്ല ഒരു സംഗമം നടത്താൻ കഴിഞ്ഞില്ല.

അങ്ങനെയിരിക്കെയാണ് കാവിലെ അമ്പലത്തിൽ ഉത്സവത്തിന് കൊടിയേറിയത്. മിക്കപ്പോഴും അമ്പലത്തിൽ രാത്രിയിൽ കലാപരിപാടികൾ ഉണ്ടായിരുന്നു. ആ അവസരം മുതലെടുക്കാൻ രണ്ടാളും തീരുമാനിച്ചു.

രാത്രിയിൽ കുറച്ചു നേരം പരിപാടികൾ ഒക്കെ കണ്ടിട്ട് മഹിള ഉറക്കം വരുന്നു എന്ന് പറഞ്ഞു തിരികെ വരുമായിരുന്നു. ഒപ്പം മഹേഷും കൂടും. ആ രാത്രികളിൽ മഹേഷിന്റെ പ്രാക്ടിക്കൽ ലാബ് വീടിനുള്ളിൽ നിന്നും കുളത്തിന്റെ അക്കരെയുള്ള ആളൊഴിഞ്ഞ ചിറയിലേക്കു മാറ്റി.

രാത്രിയുടെ മറവും അമ്പല പരിപാടിയുടെ മുഴക്കത്തിനും ഇടയിൽ “തിരുമേനി” പഠിപ്പിച്ച വിവിധ രീതികളിൽ ഒച്ചയും ബഹളവും ഒക്കെ ഉണ്ടാക്കി മഹേഷ് അവളിൽ പ്രാക്ടിക്കൽ ചെയ്തു.

ഉത്സവ ശേഷവും അർധരാത്രികളിൽ മഹേഷും മഹിളയും ചിറയിൽ നീല നിലാവിനെ സാക്ഷിയാക്കി ഓപ്പൺ എയർ സംഗമങ്ങൾ ഏറെ നടത്തി.

അതിനിടെ മഹേഷിനു പട്ടാളത്തിൽ ജോലി കിട്ടി വടക്കേ ഇന്ത്യയിലേക്ക് പോകേണ്ടി വന്നു. ആദ്യ ലീവിന് വന്നപ്പോഴും രാത്രി ലീലകൾ ആടാൻ അവസരം ഉണ്ടായി.

അവൻ തിരികെ പോയി കഴിഞ്ഞു രണ്ടു മൂന്നു മാസങ്ങൾ ആയപ്പോൾ ആ ദുഃഖവാർത്ത അവനെ തേടിയെത്തി. ഒരു റോഡ് അപകടത്തിൽ മഹിളയുടെ അകാല മൃത്യു.

അവൻ ആകെ തകർന്നു പോയി. എന്ത് ചെയ്യാം കാലം കാട്ടും ജാലങ്ങൾ. മഹിള പകർന്നു നൽകിയ മധുര സ്മരണകൾ ഒരു നൊമ്പരമായി അവനിൽ അവശേഷിച്ചു.

(ലൈക്കും കമന്റും മറക്കരുത്)