മനയ്ക്കലെ വിശേഷങ്ങൾ 4 [ Anu ] 373

സങ്കടത്തിൽ ആയ കാവ്യയെ ഭവ്യ ഒന്നു പറഞ്ഞു ആശ്വസിപ്പിച്ചു…

“അല്ല മോളെ അതൊക്കെ പോട്ടെ നിന്റെ പ്ലാൻ എന്താ.. ആ ക്രിസ്ത്യാനീ ചെക്കനെ നിനക്ക് കിട്ടുമെന്ന് തോന്നുന്നുണ്ടോ.. നിന്റെ ഏട്ടന്മാര് അവനേം നിന്നേം കൊന്നു കെട്ടി തുക്കും അറിയാല്ലോ അത്.. നീ എന്തു കണ്ടിട്ടാ ഇങ്ങനെ മുന്നോട്ടു പോണേ ഇതൊക്കെ നടക്കുമെന്ന് തോന്നുന്നുണ്ടോ”

അത് കേട്ട ഭവ്യയുടെ മുഖം ഒന്നു മ്ലാനമായി..

“അറിയില്ല ചേച്ചി.. പക്ഷെ.എന്റെ ജീവൻ പോയാലും അവനെ അല്ലാതെ വേറെ ഒരാളെ ഇ കഴുത്തിൽ താലി ചാർത്തിക്കില്ല ഞാൻ മരിക്കുന്നേലും ജീവിക്കുന്നേലും അവനും ഉണ്ടാകും എന്റെ കൂടെ ഇതു നമ്മള് ഉറപ്പിച്ചത അല്ലാതെ മറ്റൊരുത്തനു കഴുത്തു നീട്ടി കൊടുക്കില്ല ഞാൻ”

അവളു തന്റെ ഉറച്ച തീരുമാനം പറഞ്ഞു..

“മ്മ്… നിന്റെ തീരുമാനമല്ലേ ഞാൻ എന്ത് പറയാനാ എന്റെ ജീവിതം പോലെ ഒന്നും അവല്ലെന്നു മാത്രേ ഉള്ളൂ നിനക്ക് ”

കാവ്യ തന്റെ വ്യസനം അവളോട്‌ പറഞ്ഞു..

“ഇല്ല ചേച്ചി അവൻ പാവമാ എന്നെ ജീവന അവനു എന്നെ പൊന്നുപോലെ നോക്കുമെന്ന് എനിക്ക് ഉറപ്പുണ്ട് ഒരിക്കലും സങ്കടപെടുത്തില്ല”

സംസാരിച്ചു കവല എത്തിയത് അവര് അറിഞ്ഞില്ല..

“അല്ല ചേച്ചി ടൗണിലേക് ഇല്ലേ.. എനിക്ക് ഇപ്പൊ ബസ് വരും ചേച്ചി വരണില്ലേ”

ഭവ്യ ഒന്നു ആരാഞ്ഞു..

“ഞാനും ഉണ്ട് എനിക്ക് ഒരാളെ കാണാൻ ഉണ്ട് അവിടെ അതിനാ പോണേ ”

പറഞ്ഞു തിരുമ്പോയേകും ബസ് വന്നു.. രണ്ടു പേരും അതിൽ കയറി… ബസ് മുന്നോട്ടു നീങ്ങി…

മുറിയിൽ ഇരുന്നു മായ രാത്രിയിലെ കാര്യത്തെ കുറിച്ച് ആലോചിക്കുകയായിരുന്നു…

ഇറങ്ങി പോവണോ ഇന്ന് ഞാൻ ..ഞാൻ കാരണം അല്ലെ അയാളുടെ ജീവിതം പോയത് പാവത്തിനെ ഞാൻ ശരിക്കും ചതിച്ചതല്ലേ എനിക്ക് വേണ്ടി ജീവിച്ചിട്ട് ഇപ്പൊ ഞാൻ ഒഴിവാകുവല്ലേ അയാളെ.. പക്ഷെ എന്റെ മനുവേട്ടനും മോളും ഞാൻ ഇറങ്ങി ചെന്ന മനുവേട്ടനോട് ചെയുന്ന ചതിയാവില്ലേ അത്.. എന്നെ ലോകമായി കണ്ട ആ പാവം എനിക്ക് വേണ്ടി അല്ലെ ഇ കഷ്ടപ്പെട്ട് ജീവിക്കണേ..ഈശ്വരാ എന്തു ചെയ്യും ഞാൻ ശേ.. അയാള് ഉമ്മ തരാൻ വന്നപ്പോ ഞാൻ നിന്നു കൊടുത്തില്ലേ എന്താ പറ്റിയെ എനിക്ക് ഞാൻ എന്താ ഇങ്ങനെ.. ഇല്ല ഞാൻ അങ്ങനെ ഒരു മോശക്കാരി ആവില്ല എന്നെകൊണ്ട് ആവാൻ പറ്റില്ല.വരുന്നത് വരട്ടെ അയാള് വന്നു വിളിച്ചാലും ഞാൻ ഇറങ്ങി പോകില്ല..അതിലും ബേധം മരിക്കുന്നതാ.” മനുവേട്ടൻ വിളിക്കാൻ നേരം ആയല്ലോ എന്തു പറ്റി. അവളെ എന്നും രാവിലെ വിളിക്കുന്നതാണ് മനു..