മനയ്ക്കലെ വിശേഷങ്ങൾ 4 [ Anu ] 359

അവൾ തിരിച്ചു എന്തെങ്കിലും പറയാൻ ഒരുങ്ങും മുൻപ് അവൻ ചുറ്റുപാടും ഒന്നു നോക്കി പുറത്തോട്ടു ഇറങ്ങിപോയി…

അവൻ പോയതും നോക്കി മായ പേടിച്ചു വിറയ്ക്കാൻ തുടങ്ങി ഞാൻ എന്തു ചെയ്യും എന്റെ കുടുംബം ജീവിതം എന്റെ മനുവേട്ടൻ എല്ലാം പോകും രതീഷേട്ടൻ പറയുന്നപോലെ നാളെ ചെന്നില്ലെങ്കിൽ എന്റെ പഴയ കഥയൊക്കെ എല്ലാവരും അറിയും പിന്നെ ഓർക്കാൻ കൂടി വയ്യ..ഞാൻ എന്തു ചെയ്യും അവളു ആ ചുമരിന് തന്നെ ചാരി നിന്നു ഒന്നു ദിർഗ്ഗശ്വാസമെടുത്തു ആലോചിച്ചു …ആ വെള്ള തുള്ളികൾ ലക്ഷ്യസ്ഥാനത്തേക്കു എന്നപോലെ കഴുത്തിൽ നിന്ന് കുഞ്ഞു സ്വർണരോമങ്ങളെ വകഞ്ഞു മാറ്റി തായോട്ടേക്ക് ആ പാൽകുടങ്ങളുടെ വിടവിലൂടെ ഒലിച്ചിറങ്ങി…

ആകാശത്തു കരിമേഘങ്ങൾ മാറി മറിഞ്ഞു സ്വർണ നിറത്തോടെ കിഴക്ക് വെള്ളി സൂര്യൻ ഉദിച്ചു വന്നു.. അമ്പലത്തിൽ സുപ്രഭാതം മുഴങ്ങി … മനയ്കൽ തറവാട് ഉണർന്നു… ചൂലും എടുത്തു ഭവ്യ മുറ്റത്തേക് ഇറങ്ങി.. ‘നാശം..ഇതെന്തോന്ന് കാലിതോഴുത്തോ”

കഴിഞ്ഞ ദിവസത്തെ കാറ്റിലും മഴയിലും മുറ്റം നിറയെ ഇലകൾ കൊണ്ട് നിറഞ്ഞിരുന്നു..

“ഇ നാശം പിടിച്ച മാവ് വെട്ടികളഞ്ഞ തന്നെ മനുഷ്യന്റെ പണി കുറച്ചു കുറയും അത് എങ്ങനെയാ പണ്ടെങ്ങോ അമ്മ ഊഞ്ഞാല് കെട്ടി ഉറക്കിയ മാവ വെട്ടാൻ പാടില്ലെന്ന് പറഞ്ഞു നിൽകുവല്ലേ ഏട്ടന്മാര് ..എന്ന ഒട്ടു അവര് സഹായിക്കുല്ല്യ..മനുഷ്യന്റെ നടു ഒടിഞ്ഞാലും ആർക്കും ഇവിടെ ഒന്നുല്ലല്ലോ ”

ചൂലിനു രണ്ടു തട്ട് തട്ടി അവളു പിറുപിറുത്തു കൊണ്ട് അടിച്ചു വരാൻ തുടങ്ങി…

ണി ഗ്… ണി ഗ്…

ദേഹത്തേക്കു ഒരു പത്ര കെട്ടു വീണപ്പോ ഭവ്യ മുഖം ഉയർത്തി ഒന്നു നോക്കി… പത്രം ഇടാൻ വരുന്ന പയ്യൻ ആണ് അപ്പു..

“ഡാ ചെക്കാ നിന്നോട് ഞാൻ പറഞ്ഞിട്ടില്ലേടാ..പത്രം കൈയിൽ തരണമെന്ന് ഇങ്ങനെ എറിയെരുതെന്ന് നിനക്ക് എന്താ പറഞ്ഞ മനസ്സിലാവില്ലേ.”

കുനിഞ്ഞു നിന്ന് പത്രം എടുത്ത ഭവ്യയുടെ ടോപ്പിനുള്ളിലൂടെ അവളുടെ തുള്ളി തുളുമ്പുന്ന മുലകൾ നോക്കി വെള്ളമിറക്കുന്ന അവൻ അവളു പറഞ്ഞത് ശ്രദ്ധിച്ചതെ ഇല്ല .. തന്റെ നെഞ്ചിലേക് ആണ് അവന്റെ നോട്ടം എന്ന് കണ്ട അവൾ നേരെ നിന്ന് കൈകൊണ്ട് ടോപ് ഒന്നു പൊക്കി നേരെ ആക്കി..