മന്ദാരക്കനവ് 8 [Aegon Targaryen] 2644

“ഹാ…മോള് അമ്മൂമ്മെടെ കൂടെ ഇരുന്ന് അമ്പോറ്റിയെ പ്രാർത്ഥിക്ക് കേട്ടോ…” ആര്യൻ അമ്മുവിന് ഒരുമ്മ കൂടി കൊടുത്ത ശേഷം അവളെ നിലത്തിരുത്തിയിട്ട് അകത്തേക്ക് നടന്നു.

 

ശാലിനി അപ്പോഴേക്കും അലമാര തുറന്ന് തുണി തപ്പുന്ന തിരക്കിലായിരുന്നു. ആര്യൻ മുറിയുടെ അകത്തേക്ക് കടന്നതും ശാലിനി അവനെ ഒന്ന് തിരിഞ്ഞ് നോക്കിയ ശേഷം ഉടനെ തന്നെ മുഖം തിരിച്ച് കളഞ്ഞു.

 

“ഈ മുഖം എപ്പൊ ഒന്ന് ചൊട്ടും ഇനി…?” ആര്യൻ അവളുടെ അടുത്തേക്ക് നടന്നുകൊണ്ട് ചോദിച്ചു.

 

“ചൊട്ടിക്കാറാവുമ്പോ അറിയിക്കാം സാറിനെ…” ശാലിനി തുണികൾ തിരഞ്ഞുകൊണ്ട് തന്നെ മറുപടി കൊടുത്തു.

 

“ഓ ആയിക്കോട്ടെ…അതേ നല്ല ഒരു നൈറ്റി തന്നെ വേണം…അല്ലാതെ ചുമ്മാ കീറിയതും പഴയതും ഒന്നും എടുത്ത് തന്നേക്കരുത്…” ആര്യൻ ഗൗരവം കാട്ടി.

 

“ആഹാ…എങ്കിൽ പിന്നെ നിനക്ക് പുതിയ ഒരെണ്ണം വാങ്ങിച്ച് കൊടുക്കാൻ വയ്യായിരുന്നോ എന്തിനാ ഇങ്ങോട്ട് വന്നത്…?” ശാലിനിയും വിട്ടുകൊടുത്തില്ല.

 

“അതിനിനി ടൗണിൽ ഒക്കെ പോയിട്ട് എപ്പോ വാങ്ങാനാ…അതൊക്കെ പിന്നെ ആവാം…ഇപ്പോ തൽക്കാലത്തേക്ക് ചേച്ചീടെ ഒരെണ്ണം മതി…” ആര്യൻ ചിരിച്ചു.

 

“ഓ തുണി ഒക്കെ വാങ്ങി കൊടുക്കാനും മാത്രമുള്ള ബന്ധമൊക്കെ ആയോ…?” ശാലിനി അസൂയയോടെ ചോദിച്ചു.

 

“പിന്നില്ലാതെ…ലിയ ചേച്ചി എനിക്കെൻ്റെ സ്വന്തം ചേച്ചിയെ പോലെ അല്ലിയോ…!”

 

“ചേച്ചിയോ, അമ്മയോ, അമ്മൂമ്മയോ ആര് വേണേലും ആയിക്കോട്ടെ ഞാൻ ആരാണപ്പാ ചോദിക്കാൻ…!” ശാലിനി ഒരു നെടുവീർപ്പോടെ പറഞ്ഞു.

 

“അത് ശരിയാണല്ലോ…പറഞ്ഞപോലെ ചേച്ചി ആരാ…?” ആര്യൻ ശാലിനിയുടെ അരികിലേക്ക് നീങ്ങി നിന്നുകൊണ്ട് അവളുടെ പുറകിൽ കൂടി അരയിൽ കയ്യിട്ടുകൊണ്ട് അവനിലേക്ക് ചേർത്ത് നിർത്തി.

 

“ഹാ…വിടെടാ…” ശാലിനി ശബ്ദം താഴ്ത്തി അവനോട് പറഞ്ഞു.

 

“ഇല്ല…ചേച്ചി ആരാണെന്ന് പറ…” ആര്യൻ കൊഞ്ചി.

 

“അവരവിടെ ഉണ്ട്…വിട് നീ…”

 

“അവര് നാമം ജപിക്കുവല്ലേ…കേൾക്കുന്നില്ലേ…ഇപ്പോ ഒന്നും ഇങ്ങോട്ട് വരില്ല…” ആര്യൻ പറഞ്ഞു.

 

“ഈ ചെക്കൻ…വിടെടാ…”

 

“എങ്കിൽ പറ…ചേച്ചി ആരാണെന്ന് പറഞ്ഞാൽ വിടാം…”

 

“അതെനിക്കെങ്ങനെ അറിയാനാ…ഞാൻ ആരാണെന്ന് നീ അല്ലേ പറയേണ്ടത്…?” ശാലിനി അവൻ്റെ കണ്ണിൽ നോക്കി പറഞ്ഞു.