മംഗല്യധാരണം 3 [Nishinoya] 542

 

 

ആലോചിക്കുമ്പോൾ എനിക്ക് ദേഷ്യവും സങ്കടവും കൂടി കൂടി വന്നു. അതനുസരിച്ചു പെഗ്ഗിന്റെ എണ്ണവും കൂടികൊണ്ടിരുന്നു.

 

 

“… എടാ മതിയാക്കട ഇപ്പൊ തന്നെ ഇത് എത്രമത്തേതാ…” കാർത്തി എന്നെ പിന്തിരിപ്പിക്കാൻ നോക്കി.

 

 

“… പറ്റുന്നില്ലടാ മനസ്സിലെ സങ്കടം മാറുന്നില്ല. നിനക്ക് അറിയോ ഞാൻ അവളെ എത്രമാത്രം സ്നേഹിച്ചെന്ന്…” ഒരു പെഗ്ഗ് കൂടി അകത്താക്കി.

 

 

“… ആ പന്ന നായിന്റെ മോന്റെ വിലപോലും അവൾ എനിക്ക് തന്നില്ലല്ലോടാ…”

 

 

“… എടാ പോട്ടെടാ അതൊക്കെ കഴിഞ്ഞതല്ലേ…”

 

 

“… അവൾക്ക് വേണ്ടി ഞാൻ എന്തൊക്കെ ചെയ്തന്നോ എന്നിട്ടും ആ പട്ടികഴുവേറി പറയുന്നതാ അവൾക്ക് വിശ്വാസം. അപ്പൊ ഞാൻ പെട്ടനാണോ..?” കാർത്തിയോട് ചോദിച്ചു

 

 

“… അതെ ഞാൻ പൊട്ടനാ പൊട്ടൻ. നീ അപ്പോഴേ പറഞ്ഞതാ വാ കൊണ്ട് പറഞ്ഞാലേ ഇഷ്ടവും ഇഷ്ടക്കേടും മനസ്സിലാവൂ എന്ന്. അപ്പൊ പുരിയലെ ഇപ്പൊ പുരിയിത്…” കണ്ണീർ തുടച്ചോണ്ട് വീണ്ടും കുടിച്ചു .

 

 

“… ആദി പോട്ടെടാ. നീ ഇങ്ങനെ കരയാതെ…”

 

 

“…അവളെ ഓർത്തുള്ള എന്റെ അവസാന കണ്ണീരാടാ ഇത് . ഇ ആദി ഇനി അവൾക്ക് വേണ്ടി കരയില്ല…” എന്റെ വിഷമം എല്ലാം അവനോട് പറഞ്ഞപ്പോ ചെറിയ ഒരു ആശ്വാസം.

 

 

വീട്ടിൽ എത്തിയപ്പോ രാത്രിയായി. എന്നെ വീട്ടിൽ ഡ്രോപ്പ് ചെയ്ത് കാർത്തി എന്റെ ബൈക്കും കൊണ്ട് പോയി. ബെൽ അടിച്ചു വാതിൽ തുറക്കുന്നതിനായി കാത്തുനിന്നു. അമ്മയാണ് വാതിൽ തുറന്നെ.