മണിക്കുട്ടന്റെ പാറുക്കുട്ടി – 8 434

“ എത്രയായാലും അമ്മക്കുട്ടി വായിൽ വച്ച് തന്ന ചോറിന്റെ സ്വാദ് എനിക്ക് മറക്കാൻ കഴിയില്ല… അതോണ്ട് എപ്പോ എന്റെ കൂടെ ഉണ്ണണമെന്ന് തോന്നിയാലും സന്ദീപിനോട് പറഞ്ഞാൽ മതി… ഞാൻ പറന്നെത്തും ഉണ്ണാൻ… ” അവൻ ഒരു ഉൻമാദത്തോടെ പറഞ്ഞു… അവൾ അവനെ ശരിക്കും ഉൂട്ടി…

ഉച്ചയ്ക്ക് ഇറങ്ങുന്നതിനു മുൻപ് കുട്ടന്റെ കയ്യിൽ രണ്ട് അഞ്ഞൂറിന്റെ നോട്ട് വച്ചു കൊടുത്തു പാർവ്വതി… ഇനി എന്തെങ്കിലും ആവശ്യമുണ്ടെങ്കിൽ തന്നോട് പറയാൻ മടിക്കേണ്ട എന്നും പറഞ്ഞു… അഞ്ചിനും പത്തിനും ചെറിയമ്മയുടെ മുന്നിൽ കൈ നീട്ടിയിരുന്ന അവന് ആ തുക വളരെ വലുതായിരുന്നു…

ഇറങ്ങുന്നതിമനു മുൻപ് പാർവ്വതി അവനെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു… കുട്ടൻ അവളേയും മുറുകെ പുണർന്നു… അവരുടെ കണ്ണിൽ നിന്ന് കണ്ണുനീർ പൊടിഞ്ഞു… ഒരു കാമുകിയെ പിരിയുന്ന ഭാവമായിരുന്നു കുട്ടന്റെ മുഖത്തപ്പോൾ… അവൻ അവളുടെ പുറത്ത് തഴുകി… എന്നിട്ട് തന്റെ രണ്ടു കൈകൾ കൊണ്ടു ആ വിരിഞ്ഞ ചന്തിപ്പന്തുകൾ അമർത്തിയുടച്ചു… പാർവ്വതിയും കി്ടിയ അവസരം മുതലാക്കിക്കൊണ്ട് അവന്റെ കടകേോലിനു മുകളിലൂടെ ഒന്നു തഴുകി… തന്റെ പൂവിൽ ചെറിയ മുകുളങ്ങൾ വിടരുന്നത് അവൾ അറിഞ്ഞു… ചെറുതായി കമ്പിയാകുന്ന കുട്ടന്റെ കമ്പിപ്പാരയെ തഴുകി… തന്റെ താമരപൊയ്കയിൽ കേറ്റി ആറാട്ട് നടത്താൻ ഇവനെ ഇനി എന്നാണ് കിട്ടുകയെന്ന് അലോചിച്ചപ്പോൾ അവളിൽ നിന്ന് ഒരു കുറുകൽ ഉയർന്നു…

“ ഉം… ടാ മോനേ… നീയെന്നെ മറക്കല്ലേടാ കുട്ടാ…” എന്നു പറഞ്ഞ് അവൾ അവന്റെ കവിളിൽ ചുംബിച്ചു… കുട്ടനും  അവളെ അഗാധമായി പുണർന്ന് അവളുടെ കഴുത്തിൽ ചുംബനമുതിർത്തു… അപ്പോൾ അവന്റെ മാറിൽ അമർന്ന മാർക്കുടങ്ങളുടെ സുഖത്തിൽ അവൻ അലിഞ്ഞു… ഇൌ പൂമേനി പുണരാൻ താൻ ഇനിയും ഇവിടേക്ക് വരും എന്ന് അവന്റെ മനസ്സ് മന്ത്രിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു… ആ കൊഴുത്ത ദേഹത്തിൽ നിന്ന് വിട്ടകന്നപ്പോൾ ഒരു അമൂല്യ നിധി നഷ്ടപ്പെട്ടവനെപ്പോലെ കുട്ടൻ പാർവ്വതിയെ നോക്കി.

ഒരു കൈവീശലോടെ യാത്ര പറഞ്ഞ് കുട്ടൻ സന്ദീപിന്റൊപ്പം ഓട്ടോ കേറുവാനായി കവലയിലേക്ക് നടന്നു… അവർ നടന്നു മറയുന്നത് വരെ പാർവ്വതി കണ്ണിമയ്ക്കാതെ നോക്കി നിന്നു… പിന്നെ ഒരു ദീർഘ നിശ്വാസത്തോടെ അവളുടെ പതിവു പണികൾ തുടങ്ങാൻ വീടിനുള്ളിലേക്കു നടന്നു…