മണിമലയാർ 4 [ലോഹിതൻ] 1014

റോയിച്ചനും ഞങ്ങളെ പ്രാണനെ പോലെ കരുതുന്നു..റോയിച്ചൻ ഞങ്ങളുടെയും ഞങ്ങൾ റോയിച്ചന്റേതുമാണ്..

അമ്മയോടുള്ള റോയ്ച്ചന്റെ സ്നേഹവും ബഹുമാനവും നില നിർത്തി തന്നെ ശാരീരികമായ മോഹവും അമ്മയോടുണ്ട് എന്നത് കല്യാണത്തിന് മുൻപ് തന്നെ സോഫിക്ക് തോന്നിയിട്ടുള്ളതാണ്…

അമ്മക്ക് അത് ഇത്രയും ആവശ്യമാണ്‌ എന്ന് അന്ന് സോഫിക്ക് ഇന്നത്തേപോലെ അറിയില്ലായിരുന്നു…

പുരുഷൻ എന്താണ് എന്ന് സ്വയം അറിഞ്ഞപ്പോൾ ആണ് അമ്മയുടെ നഷ്ടം എന്താണ് എന്ന് ബോധ്യമായത്..

ചാച്ചൻ പോയതിനു ശേഷമുള്ള വർഷങ്ങൾ അമ്മ ഞങ്ങൾ മക്കൾക്കുവേണ്ടി എല്ലാം സഹി ക്കുകയായിരുന്നു.. തിരിച്ചടികളും ദാരിദ്ര്യവും വലച്ചു കളഞ്ഞ മനസ്…

ഇന്ന്‌ നഷ്ടപ്പെട്ടതെല്ലാം തിരിച്ചു കിട്ടി.. അല്ല..റോയ്ച്ചൻ എല്ലാം തിരിച്ചു പിടിച്ച് അമ്മക്ക് കൊടുത്തു..ഒന്നൊഴികെ.. അതും റോയ്ച്ചൻ തന്നെ കൊടുക്കട്ടെ…അതിന് ഞാൻ ഒരു തടസമായികൂടാ…

ഇങ്ങനെയൊക്കെ കുറേ ദിവസമായി സോഫിയ ചിന്തിക്കുന്നുണ്ട്.. പക്ഷേ റോയ്ച്ചന്റെ മനസ്.. റോയ്ച്ചൻ എങ്ങനെ ആയിരിക്കും പ്രതികരിക്കുക.. അതിനുള്ള ഉത്തരം ഇന്ന്‌ അവൾക്ക് കിട്ടി…

അമ്മയുടെ മുഴുത്ത ചന്തികളിൽ നിന്നും കണ്ണുപറിക്കാതെ നോക്കുന്ന റോയിയെ അവൾ കണ്ടു…

കള്ള തെമ്മാടിക്ക് മനസ്സിൽ ആശയുണ്ട്.. അല്ലങ്കിൽ ആ സാധനം അങ്ങനെ വെള്ളത്തിനടിയിൽ നിന്ന് വിറയ്ക്കുമോ.. ഇന്ന്‌ രാത്രി ഉള്ളിൽ ഉള്ളത് തോണ്ടി എടുക്കണം…

രാത്രി കളികഴിഞ്ഞു കിടക്കുമ്പോൾ റോയിയുടെ നെഞ്ചിലേക്ക് തലവെച്ച് അവന്റെ കണ്ണിലേക്കു നോക്കി കൊണ്ട് സോഫിയ പറഞ്ഞു..

” റോയിച്ചാ.. ഞാൻ ഒരുകാര്യം പറയട്ടെ.. ”

” പറഞ്ഞോ.. അതിന് അനുവാദം ചോദിക്കണോ.. ”

അമ്മയെ റോയിച്ചന് ഇഷ്ടമല്ലേ.. ”

അതെന്തു ചോദ്യമാ സോഫീ.. ആന്റിയെ മാത്രമല്ല.. നിങ്ങളെ മൂന്നുപേരെയും ഇഷ്ടമാണ്.. നിങ്ങൾ എന്റെ ജീവനാ.. ഇപ്പോഴും നിനക്ക് ബോധ്യമായിട്ടില്ലേ…

ഉണ്ടടാ ചക്കരെ… അതല്ല എന്നെപോലെ ഇഷ്ടമാണോ എന്നാ ചോദിച്ചത്.. ”

അത് കേട്ട് റോയി എഴുനേറ്റ് ഒരു തലയിണ എടുത്ത് ഭിത്തിയിൽ ചാരിവെച്ചിട്ട് അതിൽ ചാരി കാല് നീട്ടിയിരുന്നു…

രണ്ടു പെരും നഗ്നരാണ്.. ഒരു പുതപ്പ് കൊണ്ട് അരക്കെട്ട് വരെ കൂടിയിട്ടുണ്ട്…

“നിന്നെ സ്നേഹിക്കുന്നപോലെ ഞാൻ ആന്റിയെയും സ്നേഹിക്കുന്നുണ്ട്.. എന്ത് ചോദ്യമാ നീ ചോദിക്കുന്നത്…”

അവന്റെ അരക്കെട്ടിൽ പാതി തളർന്നു കിടക്കുന്ന കുണ്ണയിൽ തഴുകികൊണ്ട് അവൾ ശബ്ദം വളരെ താഴ്ത്തി ചോദിച്ചു…