മഞ്ജു [സ്വാസി] 218

 

ശവസംസ്കാരങ്ങൾ എല്ലാം കഴിഞ്ഞു… ആളുകൾ എല്ലാം പിരിഞ്ഞു… ബിജുന്റെ വകയിലെ ഒരു അമ്മായി മാത്രമേ മഞ്ജുവിന്റെ കൂടെ ഉള്ളു…

 

 

 

 

അവർക്കു പോകാൻ വേറെ ഒരിടമില്ലാത്തതു കൊണ്ട് ബിജുന്റെ ആട്ടും തുപ്പും കേട്ടു അവരടെ കൂടെ ആയിരുന്നു താമസം…..

 

മഞ്ജു ആലോചിച്ചു ഇനി എന്ത്? എങ്ങനെ ജീവിക്കും?

 

അയാളുടെ സ്വഭാവം കാരണം എല്ലാവരെയും വെറുപ്പിച്ചു….

 

 

 

 

കുറച്ചു നാളുകൾ എടുത്തു പുതിയ ജീവിതവുമായി പൊരുത്തപെടുവാൻ.. പട്ടിണികിടന്നാലും സമാദാനം ഉണ്ടലോ എന്നവൾ ആശ്വസിച്ചു…

 

ഒരുപാട്  സ്ഥലങ്ങളിൽ അവൾ ഒരു ജോലിക്കായി അലഞ്ഞു തിരിഞ്ഞു.. എല്ലായിടത്തും അവളുടെ ശരീരത്തിന് വേണ്ടി കടിപിടി കൂടുന്നവരെ മാത്രമേ  അവൾക്ക് കാണുവാൻ സാധിച്ചുള്ളൂ..

 

ഇനിയെന്ത് എന്നൊരു ചോദ്യം അവളെ വല്ലാതെ അലട്ടിക്കൊണ്ടിരുന്നു…

 

ഒരു ദിവസം വീടിനു മുന്നിൽ വന്ന കാറിലേക് അവളെ അന്തിച്ചു നോക്കി. അതിലും അത്ഭുത മായിരുന്നു  കാറിൽ നിന്നിറങ്ങിയവളെ കണ്ടപ്പോൾ… ജൂലി.. തന്റെ ആത്മ മിത്രം…

 

ജൂലി ഓടി വന്നു അവളെ കെട്ടിപിടിച്ചു… മഞ്ജുവും അവളെ കെട്ടിപിടിച്ചു പൊട്ടികരഞ്ഞു..                 മഞ്ജുവിന്റെ കാര്യങ്ങളെല്ലാം അറിഞ്ഞപ്പോൾ ജൂലിക്കു നല്ല വിഷമമായി…. അവളും ഒരു ജോലി ഒപ്പിക്കാൻ ശ്രമിക്കം എന്ന് വാക്ക് കൊടുത്തിട്ടാണ് അവർ പിരിഞ്ഞത്….

 

പിറ്റേന്ന് രാവിലെ ജൂലിയുടെ ഫോൺ മഞ്ജുവിനെ തേടി വന്നു….

 

എടി… നീ ഇനി ജോലി അനേഷിച്ചു നടക്കണ്ട… ടൗണിലെ ജൂലി ഫോട്ടോസ്റ്റാറ് കടയിൽ നിന്നെ ഞാൻ  അപ്പോയിന്മെന്റ് ചെയ്തിരിക്കുന്നു..

 

മഞ്ജു : നിന്നോട് എങ്ങനെ  ഞാൻ  എന്റെ നന്ദി അറിയിക്കും മോളെ.. നീ ഇല്ലായിരുന്നെങ്കിൽ രണ്ടു ജന്മങ്ങൾ പട്ടിണി കിടന്നു മരിച്ചേനെ….

 

ജൂലി : പൊന്നുമോളെ സെന്റി അടിക്കാതെ…. ഇത്രയേലും ചെയ്തില്ലേൽ ഞാൻ നിന്റെ സുഹൃത്ത്തായത്തിൽ എന്ത് കാര്യം…

 

പിന്നെ ഈ ജോലി കിട്ടിയതിൽ നന്ദി പറഞ്ഞെ മതിയാകൂ എന്നാണെങ്കിൽ ഓഫീസിൽ ചെല്ലുമ്പോൾ എന്റെ ഇച്ചായനോട് പറഞ്ഞാൽ മതി…. 10 മണിക്ക് ചെല്ലണം… കൃത്യനിഷ്ഠ ഇച്ചിരി കൂടിയ നസ്രാണിയാ….