മഞ്ഞു പെയ്യുന്ന താഴ്വര [Kambi Mahan] 1106

രണ്ടു മിനിറ്റ് കഴിഞ്ഞിരിക്കണം. വാതിലിന്റെ കുറ്റി തുറക്കുന്ന ശബ്ദം കേട്ടു. പതുക്കെ തള്ളിയപ്പോൾ വാതിൽ തുറന്നു. അവൻ തിരിച്ചു കിടക്കയിൽ ആണ്. ഞാൻ പതുകെ അടുത്ത് പോയിരുന്നു.
“നന്ദു. നന്ദു. ഡാ. എന്തിനാ നീ ഇങ്ങനെ വിഷമിക്കുന്നത്. ഡോക്ടർ എന്നോട് കാര്യം പറഞ്ഞു.
ഇങ്ങോട്ട് നോക്കിയേ നീ……………………..” അവന്റെ താടി പിടിച്ചു ഉയർത്തി കൊണ്ട് ഞാൻ ചോദിച്ചു
അവൻ തിരിഞ്ഞില്ല. ഞാൻ അവന്റെ തോളിൽ പിടിച്ചു തിരിച്ചു. അവൻ മുഖം ആകെ ചുവന്നു കണ്ണ് ചെറുതായി നിറഞ്ഞതു പോലെ കിടക്കുകയാണ്.
“കുട്ടാ. ഇതൊക്കെ ഉണ്ടാകും. പക്ഷെ അതിലൊന്നും ഇത്ര കാര്യം ഇല്ല. കേട്ടോ?………………………………….”
അവന്റെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞു.
“എനിക്ക് അവളെയും നഷ്ട്ടമായി. ഇനി ആരുടെ എടുത്തേക്കും എനിക്ക് പോവാൻ പറ്റില്ല അമ്മെ……………………….”.
അവന്റെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞൊഴുകാൻ തുടങ്ങി. അവനെ അത് വല്ലാതെ ബാധിച്ചിരിക്കുന്നു. ഞാൻ അവനോടു പലതും പറയാൻ തുടങ്ങി.. അവൻ തീരുമാനിച്ചിരിക്കുമായാണ്, ഇനി ഒരിക്കലും ഇതൊന്നും ശരിയാവില്ല എന്ന്.
എനിക്ക് സങ്കടവും എല്ലാം കൂടി വരികയായിരുന്നു. അവന്റെ കണ്ണീർ എനിക്ക് കാണാൻ പറ്റുന്നില്ല.
“നന്ദു. ഞാൻ ഒരു കാര്യം പറയാം.ആ പെൺകുട്ടിക്ക് അത് പറ്റിയില്ല എന്നതിന് അത് ആർക്കും പറ്റില്ല എന്ന് അർഥം ഇല്ല. അത് മനസ്സിലാക്കു.” അവൻ എന്നെ നോക്കി. എന്നിട്ടു പറഞ്ഞു.
“‘അമ്മ എന്നെ ആശ്വസിപ്പിക്കാൻ പറയുന്നതാ. ഇതിനു മുൻപ് അശ്വതിക്കും ഇതാ പറ്റിയത്………………………………………………………….. ”
താഴേക്ക് നോക്കിയാണ് അവസാന ഭാഗം പറഞ്ഞത്.
എനിക്ക് ആകെ കൂടെ ദേഷ്യം ആണ് വന്നിരുന്നത്. ഇവന് ഇതെന്താ പറഞ്ഞാൽ മനസിലാകാത്തതു.
അവൻ പിന്നെയും കണ്ണിൽ നിന്ന് വന്ന വെള്ളം തുടച്ചു കളയാൻ തുടങ്ങി. അവന്റെ മനസിൽ ആശങ്ക വല്ലാതെ ഏറിയിരിക്കുന്നു.
കൂടെ ഉള്ളവർ എല്ലാം പല പെൺകുട്ടികളുമായി നടക്കുന്നതും അവൻ ഒരാളുടെയും ഒപ്പം പോവാൻ പറ്റാതെ ആയതും പറഞ്ഞ അവൻ വീണ്ടും തലയിണയിലേക്ക് മുഖം അമർത്തി. എനിക്ക് സങ്കടവും കൊണ്ട് എന്താണ് പറയേണ്ടത് എന്ന് അറിയില്ല.
“നന്ദു. ഞാൻ പറയുന്നത് നീ വിശ്വസിക്ക്. വലിപ്പം ഒരു പ്രശ്നം അല്ല കുട്ടാ. ചില പെൺകുട്ടികൾക്ക് പറ്റില്ല. ചിലർക്ക് പറ്റും…………………………”
ഞാൻ എങ്ങനെയോ ആണ് അത് പറഞ്ഞത്.
“അമ്മ നുണ പറയാതെ ഒന്ന് പോകുന്നുണ്ടോ……………………………………………………………………….”, അവന്റെ ശബ്ദം പൊങ്ങി. എനിക്ക് സഹിച്ചില്ല. എന്റെ വായിൽ നിന്നും പിന്നെ വന്നത് –
“ഞാൻ പറഞ്ഞത് നുണയാണെങ്കിൽ നീ ഇപ്പൊ ഉണ്ടാകില്ലായിരുന്നെടാ………………………………………………………………………..”
പറഞ്ഞു കഴിഞ്ഞപ്പോൾ ആണ് എന്താണ് ഞാൻ പറഞ്ഞത് എന്ന് എനിക്ക് ബോധ്യം ആയതു. ഞാൻ അവനെയും അവൻ എന്നെയും നോക്കി.
എനിക്ക് ആകെ ലജ്ജ തോന്നി